بلافاصله پس از اعلام رای کمیته انضباطی AFC مبنی بر محرومیت عیسی آل کثیر به واسطه شادی گلش، موتور پمپاژ توهم توسط برخی تریبون به دست ها و مقامات رسمی ورزشی و حتی دولتی کشور روشن شد که تحت تاثیر احساسات و بی اطلاعی از قوانین یک جانبه و یک بعدی به قضیه نگاه کرده و مثل دفعات قبل، AFC را متهم به توطئه و دسیسه برای حذف نماینده ایران کردند. توهمی که قبل از بازی پرسپولیس و الدحیل نیز زیاد به گوش می رسید چرا که در آن بازی نیز مهدی بن عطیه بخشیده شد اما این توهم در جائی که سیامک نعمتی ساعاتی قبل از بازی با پاختاکور بخشیده شد دیگر در رسانه ها مطرح نشد. آیا در آن بازی نیز AFC تحت تاثیر لابی ایران قرار گرفت تا کارت قرمز نعمتی بخشیده شود؟

AFC به این دلیل ساده محرومیت آل کثیر را لغو نمی کند | توهم و تعصب کور را کنار بگذارید

البته که بر ما مسجل است حرکت عیسی آل کثیر نژادپرستانه نبوده و نیست و شدیدترین محرومیت ممکن را برای وی در نظر گرفته اند اما شاید این اتفاق تلنگری برای مسئولین ایرانی باشد که آنچه در ایران برایشان عرف است را در دیدارهای بین المللی، عادی تصور نکنند که چنین عواقبی برای فوتبال ایران در پی داشته باشد. در هر صورت به نظر می رسد با اعتراض به حکم صادر شده بتوان مدت محرومیت آل کثیر را کاهش داد اما لغو کلی محرومیت او بسیار بعید به نظر می رسد.

حقیقت این است که دوستانی که علاقه به ترسیم دشمن فرضی دارند، از این سیاست برای ایجاد اتحاد بیشتر برای مبارزه با آن دشمن فرضی استفاده می کنند که با پمپاژ کردن این توهم در ذهن بازیکنان، به آنها انگیزه بیشتر تزریق می کنند که به جنگ توطئه و دسیسه دشمن فرضی بروند که وجود خارجی ندارد. در بازی شب گذشته پرسپولیس و النصر نیز شاهد بودیم که محرومیت آل کثیر نه تنها باعث ضعف پرسپولیسنشد بلکه انگیزه بازیکنان این تیم را دو برابر کرد به طوری که شاهد بودیم وحید امیری در دقیقه 120 مثل دقیقه 1 استارت سرعتی می زد.

بگذارید یکبار برای همیشه ماجرای توهم توطئه را روشن کنیم. به واقع آیا دوستانی که AFC را به توصیه پذیری از لابی عربستانی ها برای ضربه زدنبه تیم های ایرانی متهم می کنند می توانند به این دو سوال زیر پاسخ دهند؟

1. اگر مسئولین AFC تحت تاثیر لابی عربستان بودند، چطور مدافع عنوان قهرمانی یعنی الهلال را به سادگی از گردونه رقابتها حذف کردند؟
2. اگر مسئولین AFC تحت تاثیر لابی عربستان برای ضربه زدنبه تیم های ایرانی بودند، آیا نمی توانستند از کنار بخشش کارت قرمز سیامک نعمتی به سادگی عبور کنند؟ چرا که این بازیکن در بازی مقابل پاختاکور جایگزین نداشت و نبودش موجب دردسر کادر فنی پرسپولیس در آن بازی می شد اما این اتفاق رخ نداد و کارت قرمز او بخشیده شد تا مشخص شود هیچ عداوتی وجود ندارد و تنها قانون اجرا می شود.
3. آیا اگر AFC دشمنی با تیمهای ایرانی و به طور خاص پرسپولیس داشت نمی توانست به داور خود توصیه کند از کنار صحنه های حساس بازی این تیم و پاختاکور عبور کند و مثلاً به سراغ VAR نرفته و موجبات اخراج بهترین بازیکن تیم ازبک در دقیقه 15 را فراهم نکند؟

4. یا در همان بازی پرسپولیس و النصر داور هرگز به سمت استفاده از VAR نرفت که اگر می رفت شاید یک پنالتی و اخراج به سود النصر گرفته می شد و یا گل پرسپولیس به واسطه بازبینی این صحنه مردود اعلام می شد اما موتور پمپاژ توهم توطئه که در دستان محمد حسین میثاقی در تریبون رسمی شبکه 3 افتاده باشد، قادر است میلیون ها هوادار را به این بیماری دچار کند. البته از میثاقی که یک هوادار سرسخت پرسپولیس است جز این انتظار نمی رود اما مسئولین رسمی کشور چرا باید وارد حوزه ای شوند که اطلاعاتی از آن ندارند؟

مصادیق بسیاری برای نقض توهم توطئه دوستان و اتهامات بی اساس آنها به AFC وجود داردمنتها به واسطه عدم اجرای درست قانون در فوتبال ایران، دوستان به بی قانونی عادت کرده اند و تصور می کردند در لیگ قهرمانان آسیا نیز به همان رویه قرار است پیش بروند.

در ماجرای عیسی آل کثیر نیز قضیه بسیار ساده است و شاید بهتر باشد دوستان به جای پخش کردن بذر نفرت بین ملت ایران و عربستان و به طور کلی اعراب (عده ای از دشمنی عرب و عجم نان می خورند) و پمپاژ توهم توطئه AFC در بین هواداران فوتبال به این نکته بپردازند که چرا عیسی آل کثیر باید آن شادی گل را مقابل تیمی انجام دهد که مردمش چشم بادامی هستند؟  ما به عنوان هم وطنان عیسی می دانیم که عیسی ان شادی گل را به خاطر برادر زاده خود انجام داد اما آیا مردم ازبکستان که در آن لحظه ناراحت شدند و معنای شادی گل عیسی را نمی دانستند هم این موضوع را می دانستند؟

به عبارت ساده تر شادی برخی رفتارها در کشور ما نرمال، عادی، آزاد باشد اما تکرار آن رفتار در یک کشور خارجی ممکن است توهین یا جرم شناخته شود و این وظیفه سرپرست و مسئولین تیمها بوده که به بازیکنان در خصوص انجام این قبیل شادی گل ها تذکر دهند.

مسئولین AFC بر حسب قانون به وظیفه خود انجام داده اند و دوستانی که کمیته انضباطی AFC را متهم می کنند باید بدانند که عیسی مشابه همین حرکت را در بازی مقابل تیم های عربی انجام داد اما محروم نشد و علتش واضح است چرا که این حرکت در مقابل تیم های عربی توهین تلقی نمی شد چرا که اصولاً چشم بادامی نبودند اما عدم تذکر به عیسی برای اجتناب از انجام این شادی گل مقابل یک تیم چشم بادامی، باعث محرومیت او شد.

برای فریب افکار عمومی، و با سو استفاده از احساسات ناسیونالیستی و تعصب هواداری، آدرس غلط به هواداران فوتبال ندهیم چرا که دود همین اشتباهات به چشم فوتبال ایران خواهد رفت. به عنوان آخرین نمونه می توان به اعتراض شدید بازیکنان به داور در بازیهای داخلی اشاره کرد که این رفتار حتی در سطح کمتر در بازیهای بین المللی با جریمه کارت زرد مواجه می شود که بازیکنان ایرانی بارها در مصاف های بین المللی چوب این حرکت خود را خورده اند؛ آیا در این صحنه ها مسئولین فوتبال ایران می توانند بگویند که این اعتراضات در فوتبال ایران عادی است و با کارت زرد مواجه نمی شود پس چرا در فلان بازی بین المللی داور به بازیکن ما کارت زرد نشان داد؟   جواب مسلماً منفی است همانطور که عیسی ال کثیر نمی تواند ادعا کند این شادی گل را در ایران همواره به خاطر برادرزاده ش انجام می داده و با همین تصور نیز در بازی مقابل تیمی از کشوری که اکثریتشان چشم بادامی هستند، توهین تلقی می شود.

در انتها توجه شما را به دو سخن از سید و سالار شهیدان جلب می نمائیم:

از حق دفاع کنید ولو به ضرر شما باشد.

اگر دین ندارید آزاده باشید.

که متاسفانه گرایشات رنگی و تلاش برای کسب محبوبیت بیشتر در نزد برخی تریبون به دست ها باعث شده تا حقایق وارونه جلوه داده شوند؛ به واقع آیا افرادی که توهم توطئه AFC و لابی عربستانی ها را این روزها در بوق و کرنا کرده اند پاسخی برای سوالاتی که در این پست مطرح شد دارند؟