استقلال روز گذشته حساسترین بازی هفته اول لیگ برتر را به سپاهان واگذار کرد تا شرایط این تیم به لحاظ روحی برای ادامه مسابقات، متزلزل شود. همانطور که در فصل گذشته چند بازیکن عامل افت فنی استقلال بودند و با دور شدن آنها از ترکیب اصلی، این تیم جان دوباره ای گرفت، به نظر می رسد در فصل جدید نیز همان قصه حداقل در سیستم فعلی ساپینتو در حال تکرار است.

5 بازیکن بی کیفیت ترکیب استقلال مقابل سپاهان

در فصل گذشته نفراتی همچون جعفر سلمانی، وریا غفوری، آرش رضاوند و روزبه چشمی و … نشان دادند در قواره بازی در تیم استقلال نیستند. و همانطور که دیدیم، با دور شدن تدریجی این نفرات از ترکیب استقلال، شاهد اوج گیری تیم مجیدی بودیم.

متاسفانه یارگیری نامتوازن در نقل و انتقالات این فصل باعث شد تا با برخی بازیکنان که در لیست مازاد مجیدی حضور داشتند، تمدید قرارداد صورت بگیرد و با جذب بازیکنان مشابه در پست مهاجم و هافبک میانی، ترافیک زیاد در چند پست را شاهد باشیم و از طرفی شاهد فقر بازیکن در پست کلیدی هافبک بازیساز و همچنین دفاع چپ این تیم هستیم. با مصدومیت صالح حردانی مشخص شد استقلال در پست مدافع راست هم مشکل دارد و اگر از یامگا در این پست استفاده نشود، عملاً حردانی بدون جانشین است.

 

هر چه که هست، روز گذشته لشگر ستارگان استقلال با تعویض های اتوبوسی ساپینتو نتوانست انتظار هواداران این تیم را برآورده کند. اگرچه برای قضاوت این تیم و ساپینتو زود است اما در قیاس با عملکرد مربی مثل استراماچونی که کارش را با ناکامی در استقلال آغاز کرد می توان گفت استرا با درک درست از قابلیت های فنی شخصی بازیکنان تیم و ساختار فوتبال در ایران، به این نتیجه رسید که استفاده از سیستم 2-5-3 بیشترین بازدهی را برای تیمش به ارمغان خواهد آورد و همینگونه نیز شد و پس از او فرهاد مجیدی نیز با همین سیستم توانست استقلال را قهرمان لیگ کند.

اما تفاوت مربیگری ساپینتو با استرا در این است که مربی پرتغالی آبی ها ظاهراً هیچ شناختی از بازیکنان و پتانسیل آنها در مدت حضورش در این تیم کسب نکرده تا سیستم و مهره چینی متناسب با آن سیستم را انجام دهد.

او در حالی روز گذشته با سیستم پایه 3-4-3 مقابل سپاهان حاضر شد که پیاده سازی درست این سیستم تنها از عهده تیم های کمی در فوتبال جهان بر می آید و اجرای آن به بازیکنانی نیاز دارد که در ترکیب اولیه استقلال به ندرت دیده شد. اینکه با وجود بازیکنانی مثل پیمان بابایی، امیرعلی صادقی که وینگر تخصصی هستند از بازیکن ضعیفی همچون جعفر سلمانی در پست غیرتخصصی وینگر چپ استفاده شود، نشان دهنده بینش ضعیف ساپینتو نسبت به توانایی بازیکنانش است چرا که دور بازی کردن این بازیکن از مهاجم تارگت باعث به هم ریختگی در ساختار هجومی آبی ها شده بود.

از طرفی ساپینتو در حالی از مهدی پور و سپس رضاوند به عنوان هافبک تهاجمی پشت مهاجم استفاده کرد که هر دو بازیکن خصوصیات دفاعی دارند و این در حالیست که او به دلایل نامعلوم امانوف را که پست تخصصی اش بازی در پشت مهاجم است، از لیست 18 نفره خط زد.

ظاهراً مشاورین ساپینتو اطلاعات درستی از بازیکنانی همچون روزبه چشمی، عارف غلامی، جعفر سلمانی، آرش رضاوند و ابوالفضل جلالی در اختیار سایپنتو قرار نداده اند چرا که او به طرز عجیبی به همانهایی که نباید فیکس باشند، به طور فیکس بازی داد و آماده هایی همچون پیمان بابایی و امانوف و امیرعلی صادقی پشت خط ماندند.

بزرگترین مشکل استقلال در حال حاضر ترافیک زیاد در پست هافبک دفاعی و مهاجم است که مشخص نیست با آماده شدن کاوه رضایی و پیوستن مهدی قایدی و محمد محبی به تیم چه سرنوشتی برای بازیکنان فعلی رقم خواهد خورد. معمولاً در هر پست دو بازیکن با کیفیت در اختیار داشتن، رویای هر مربی محسوب می شود اما ترافیک خط حمله استقلال به نحوی است که 8 مهاجم مدعی ترکیب اصلی حضور دارد.

شاید در حال حاضرر استفاده از سیستم 2-4-4 لوزی، با توجه به پتانسیل بازیکنان استقلال، بهترین خروجی را برای این تیم داشته باشد.

 

عمق ترکیب استقلال در فصل جاری به گونه ای است که هرگز نیازی به حضور نفراتی همچون رضاوند، جعفر سلمانی، سعید مهری نبود و عدم اجازه به خروج برخی از مهاجمین این تیم مثل مطهری و رمضانی و جذب نفرات جدید نیز ترافیک شدیدی در پستهای مذکور به وجود آورده است.

 

در سیستم های 3 مدافعه نیز با توجه به مشخص نبودن وضعیت مرادمند، ساپینتو می تواند ترکیب زیر را امتحان کند.

نفراتی همچون علیرضا رضایی، چشمی، جلالی، بابایی، صادقی، شهباززاده، کاوه رضایی، نیک نفس نیز پتانسیل خوبی برای ساپورت تیم اصلی به حساب می آمدند.

همانطور که مشاهده می کنید، استقلال در خط حمله و پست هافبک دفاعی دچار ترافیک سنگین بازیکن است و جایی برای بازیکنانی همچون سعید مهری، رضاوند، جعفر سلمانی وجود ندارد. چه بهتر بود مدیران استقلال بازیکنان مازاد هجومی و دفاعی خود را با بازیکنان سایر تیم ها معاوضه می کردند و بازیکنانی را جذب تیمشان می کردند که در پست آنها کمبود بازیکن شدید در استقلال وجود دارد. شاید معاوضه رضاوند و مطهری با بازیکنی همچون آیاندا پاتوسی از فولاد، گزینه مناسبی برای آبی ها به حساب می آمد.