با توجه به تحریم صدا و سیما توسط بسیاری از کارشناسان فوتبال، به نظر می رسد کار رسانه ملی به جائی رسیده که از جواد خیابانی به عنوان کارشناس و تحلیل گر مسائل فوتبال در برنامه های خود استفاده کند!

آبی که سربالا رفت و جواد خیابانی ابوعطا خواند | تو کی کارشناس شدی استاد سوتی های نامنظم؟

وقتی تریبون و جایگاه کارشناسی و تحلیلگری فوتبال از افرادی همچون مرحوم صدر، حاج رضایی، مجید جلالی، چراغپور و … به جواد خیابانی تنزل پیدا می کند، باید فاتحه رسانه ملی را خواند که در یک سال گذشته به شدت با افت مخاطبین فوتبالی خود مواجه شده است.

جواد خیابانی که به سوتی های معروفش در گزارشهایش زبانزد است، حتی قادر به تکلم روان به زبان انگلیسی نیست اما کتابی از او با عنوانی فوتبالی منتشر شده که در جلد آن، نام این گزارشگر جنجالی به عنوان مترجم درج شده است!

مشخص نیست او که حتی از تحلیل درست یک تاکتیک فوتبالی عاجز است چطور در جایگاه یک همه چیزدان و کارشناس در حوزه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، ورزشی نظر می دهد. افسوس برای مدیران رسانه ملی که تریبون های خود را به چنین افرادی می دهند تا نظرات شخصی و غیرکارشناسانه خود را در جایگاه کارشناسی به خورد مخاطبین دهند.

اینکه جواد خیابانی از واسطه گری علیرضا دبیر برای آشتی مدیرعامل استقلال و نکونام انتقاد می کند، مضحک است. اینکه او به دفاع از حضور سه بازیکن تیم ملی امید برای جدایی از تیم عنایتی در بازی های آسیایی و پیوستنشان به تیم پرسپولیس برای مصاف با الدحیل دفاع می کند، غم انگیز است. در جائی که منافع ملی به منافع باشگاهی ترجیح داده می شود می توان به گریاش رنگی افراد پی برد. امثال جواد خیابانی با صحنه سازی در خصوص ملی بودن بازی تیم های باشگاهی در سطح آسیا، بارها ورق را به سمت تیم محبوب خود بازگردانده اند اما تاریخ فراموش نمی کند وقتی 3+1 بازیکن فیکس ترکیب تیم استقلال(نورافکن، سهرابیان، قایدی و مجید حسینی) از همراهی تیم امید برایی شرکت در یک اردو و بازی دوستانه امتناع کردند چطور با محرومیت مواجه شدند. حال چه شده که خود فدراسیون فوتبال برای جدایی سه بازیکن تیم ملی امید(نیمکت نشین در پرسپولیس) در بازیی های رسمی آسیایی و پیوستنشان به پرسپولیس دست به کار شد؟  آن هم در شرایطی که تیم عنایتی برای سه بازی باقیمانده تا قهرمانی فقط 13 بازیکن در اختیار دارد!!! آیا قهرمانی تیم ملی امید در یک تورنمنت بین المللی و رسمی مهمتر است یا نتیجه یک مسابقه تیم باشگاهی در لیگ قهرمانان آسیا؟

خیابانی باید بداند همین باشگاه پرسپولیس و مسئولینش که امروز از تعطیل شدن لیگ انتقاد می کنند، اگر چنین اتفاقی نمی افتاد، فدراسیون فوتبال را روی سر مسئولینش خراب می کردند که چرا بازی های لیگ را برگزار کردید که بازیکنان ما مصدوم و خسته به مصاف حریفان آسیایی بروند؟ مگر در سالهای گذشته خود باشگاه پرسپولیس درخواست لغو چند بازی اش قبل از مصاف های آسیایی را نمی داد؟ چه شده که به یکباره رویه دوستان تغییر کرده و دم از بودن در شرایط مسابقه می زنند؟ مگر برای بودن در شرایط مسابقه و مخفی نگه داشتن تاکتیک های تیمی، حریف تدارکاتی کافی نیست؟ چه می شود که کادر آنالیز پرسپولیس از بازی رقبا در لیگهای داخلی شان برای انالیز بیشتر نقاط ضعف و قوت استفاده نمی کند؟

هر چه که هست، مشخص است که با شرایط فنی حال حاضر پرسپولیس و قدرت رقبا، پرسپولیس از گروهش در لیگ قهرمانان آسیا صعود نمی کند و در نهایت روسیاهی به افرادی خواهد ماند که با توطئه های خود قصد جلوگیری از قهرمانی تیم ملی امید با یک مربی استقلالی را داشته و دارند.

استاد خیابانی هم بهتر است به جای فاز روشنگری در تریبون های رسمی تلویزیون به پیدا کردن شهروند و مافیا در شبکه خانگی بپردازد!