کد خبر:28114
پ

48 درصد مشارکت در انتخابات حضور حماسی بود؟

با پایان یافتن انتخابات ریاست جمهوری، تقریباً همان نتیجه ای که از مدتها پیش حتی سایر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری نیز پیش بینی می کردند به عنوان برنده از صندوق های رای خارج شد و نکته جالب اینکه مشارکت مردم در این دوره از انتخابات نیز مطابق انتظار پائین بود به طوری که مشارکت 48 […]

با پایان یافتن انتخابات ریاست جمهوری، تقریباً همان نتیجه ای که از مدتها پیش حتی سایر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری نیز پیش بینی می کردند به عنوان برنده از صندوق های رای خارج شد و نکته جالب اینکه مشارکت مردم در این دوره از انتخابات نیز مطابق انتظار پائین بود به طوری که مشارکت 48 درصدی واجدین شرایط رای دادن، سیگنال خطرناکی برای نظام و گردانندگان مملکت به حساب می آید که باید دید در سال های آینده آیا این روند نا امیدی مردم از مسئولین بیشتر می شود یا با عملکرد خوب رئیسی، دوباره شاهد اقبال مردم به نظام خواهیم بود.

 

48 درصد مشارکت در انتخابات حضور حماسی بود؟

مجموع آرای همه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوی حدود 25 میلیون رای بود که این عدد، نسبت به جمعیت حدود 100 میلیونی ایران، در واقع یک چهارم جمعیت محسوب می شود. به طور کلی می توان گفت، حدود 20 میلیون نر به طور ثابت در کشور وجود دارند که تحت هر شرایطی رای می دهند و کاهش میان مشارکت سایر آحاد جامعه در این دوره از رقابت های انتخابات ریاست جمهوری به طور محسوسی آشکار شد. جالب اینکه مشخصص نیست برخی رسانه ها و مسئولین با چه متر و معیاری مشارکت 48 درصدی مردم در انتخابات را یک حماسه تلقی می کنند در حالی که تا پیش از این چنین عددی سابقه نداشته است؛ در واقع این درصد مشارکت، نقطه تاریک انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری بود و نه یک نقطه روشن و به زعم برخی حماسه !

 

هر چه که هست جناب رئیسی، کشور را که در وضعیت ویرانه از حسن روحانی تحویل می گیرد که در هیچ حوزه ای نه تنها پیشرت نداشته بلکه پسرفت نیز کرده است. شاید امرو وقت آن سیده تا مسئولین نظام به این نکته اعتراف کنند که تحریم ها بر روی ایران اثر داشته و این موضوع در اعترافات همتی در کارزار مناظره های انتخاباتی مشهود بود که میان درآمد کشور به واسطه تحریم ها تا چه حد تنزل پیدا کرده و اثر آن نیز در نوع مملکت داری دولت حسن روحانی هویدا شد. او که با خانه خالی ماه های آخر ریاستش را می گذراند مجبور بود برای بقای دولت به طرق مختلف از جمله فریب مردم ا طریق دعوت به سرمایه گذاری در بورس و دستکاری عمدی در قیمت دلار و … کشور را اداره کند تا این اوضاع وحشتناک را به رئیس جمهور بعدی تحویل بدهد.

 

در این دوره شاهد این مسئله بودیم که حتی بسیاری از خانواده های شهدا و افرادی که تا پیش از این با حضور در دفاع مقدس و تظاهرات انقلاب 57 با نظام همراه بودند، دست از حمایت از ایشان برداشتند و به نشانه اعتراض به وضعیت کشور، پای صندوق های رای نیامدند و همین مسئله نشان می دهد مردم از وعده های توخالی مسئولین خسته شده اند و خواستار اقدام عملی برای بهبود وضعیت معیشت خود هستند.

 

نتیجه آشکار این انتخابات که به نوعی رراندومی برای نظام بود این است که با ادامه این روند اسفناک مملکت داری مقبولیت نظام نزد مردم رو به کاهش است و درصد مقبولیت که در روز 12 فروردین 57 حدود 98 درصد بود بعد از گذشت بیش از 40 سال، با 50 درصد افت به 48 درصد رسیده است که یک سیگنال خطرناک برای سران نظام محسوب می شود و می بایست هر چه سریعتر برای بهبود اوضاع مردم اقدامی عاجل انجام دهند چرا که استمرار این رویه، موجودیت نظام را به خطر خواهد انداخت و وقتی میان مقبولیت به یر 30 درصد برسد،  کنترل کردن جمعیت حداکثری که با مسئولین مشکل دارند کار آسانی نخواهد بود.

 

 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید