تیم فوتبال پرسپولیس توانست در یک بازی کاملا برتر به لحاظ فنی، تیم استقلال را که ضعیف ترین بازی تاریخ خود در دربی ها را به نمایش گذاشت شکست دهد و به قهرمانی جام حذفی برسد.

چرا نباید قرارداد ساپینتو را تمدید کرد | او یک شومن است مثل کیروش

این بازی حساس که به نظر می رسید با انگیزه بیشتر استقلالی ها آغاز شود، از همان ابتدا با قدرت تاکتیکی پرسپولیس دنبال شد و بازیکنان استقلال تحت تاثیر بازی خوب قرمز ها در دفاع و حمله از دادن سه پاس متوالی به واسطه پرس منطقه ای پرسپولیسی ها عاجز بودند و در طول 120 دقیقه تنها به زیر توپ زدند و در اندک موقعیت های خود با خودخواهی تنها به فکر شادی بعد گل خود بودند و نه موفقیت تیمی.

بی مسیولیتی بازیکنان استقلال و بازی جزیره ای آنها در مقابل اتحاد و تز خودگذشتگی پرسپولیسی ها در نهایت محکوم به شکست تحقیر آمیز در فینال جام حذفی شد تا تلخ ترین شب استقلاای ها و شیرین ترین شب هواداران پرسپولیس در تاریخ 10 خرداد 1402 ثبت شود.

در این دیدار هیچ اشتباه داوری به ضرر استقلال رقم نخورد و ور مقابل داور از اعلام یک پنالتی مسلم برای پرسپولیس در دقایق پایانی بازی صرف نظر کرد تا استقلال در ثانیه های پایانی تنها بر روی یک اتفاق به گل برسد.

پس از این گل تعیین کننده دلقک بزرگ فوتبال ایران یعنی ریکاردو ساپینتو با ایجاد درگیری و انجام حرکات تحریک آمیز از زمین بازی اخراج شد تا شرایط روانی در وقت های اضافه به سود پرسپولیس تغییر کند.

استقلال در وقتهای اضافه در ادامه نمایش ضعیف خود در طول 90 دقیقه، ذلیلانه ترین بازی خود را له نمایش گذاشت به طوری که بازیکنان این تیم حتی قادر نبودند 5 ثانیه حفظ توپ انجام دهند و جاگیری اشتباه و بدنسازی ضعیف آنها نسبت به بازیکنان چابک پرسپولیس در هر حمله قرمزها، بازیکنان استقلال را مجبور به خطا کردن بر روی بازیکن پرسپولیس می کرد که در نهایت یکی از این ضربات ایستگاهی خطرناک توسط امید عالیشاه به طور مستقیم وارد دروازه سیدحسین حسینی شد.

حسینی که ضعیفترین فصل فوتبالی خود را امسال سپری کرده بود با اشتباهات کمرشکن خود، استقلال را از دو جام محروم کرد. جای تاسف بسیار اسن که باشگاه استقلال و سرمربی این تیم، بازوبند کاپیتانی را به بازیکنی دادند که نه به لحاظ اخلاقی و نه فنی در حد تیم بزرگ استقلال نبود. سقوط حسینی و به تبع آن از زمانی آغاز شد که او در مقابل هوادار با پنالتی مضحکی که به گل تبدیل کرد، قصد تحقیر حریف را داشت.

در واقع تفاوت استقلال و پرسپولیس در دربی های امسال دو دروازه بان دو تیم بود. جایی که سیدحسین حسینی به هیچ توپی نه نگفت و بیرانوند با گرفتن تک به تک قایدی و بازی با پای عالی از عقب زمین، نقش موثری در تغییر سبک بازی پرسپولیس ایفا کرد و در طرف مقابل سیدحسین حسینی میلیاردها پول می گیرد تا هنوز نحوه صحیح خروج از دروازه در توپ های ارسالی را یاد بگیرد!!!

شاید عده ای بگویند حسینی در فصل گذشته که استقلال به قهرمانی رسید دروازه بان تیم بود. اما باید به این نکته اشاره کنیم که سیستم فوق دفاعی فرهاد مجیدی که اجازه نمی داد حریفان خطر خاصی روی دروازه استقلال ایجاد کنند باعث رقم خوردن آن قهرمانی شد و نه عملکرد خوب حسینی! دروازه بانی که هنوز با اصول اولیه دروازه بانی مشکل دارد و در مقابل اکثر توپ هایی که در چارچوب نواخته می شود تسلیم شده، بدون شک نمی تواند بازیکن قابل اعتمادی باشد. شاید جذب گلری همچون پورحمیدی که دروازه بان سابق استقلال بود و به خاطر فیکس بودن بی مورد حسینی مجبور به ترک تیم شد، بهترین گزینه روی میز استقلال باشد.

پیشتر در مطلبی گفته بودیم که استقلال با سیدحسین حسینی پیش از شروع بازی گویی 1 بر 0 از حریفان عقب است. دروازه بانی که نه خروج از دروازه روی ارسالها را بلد است و نه تایمینگ برای جمع کردن توپ های پشت مدافعین را می داند و نه بازی با پای خوبی دارد در فوتبال مدرن امروز جایی ندارد.

اما دو بازیکن دیگر استقلال که بلافاصله پس از این بازی می بایست در لیست خروج قرار بگیرند، جعفر سلمانی و صالح حردانی هستند که این بازیکنان نحیف و ضعیف الجثه کار را برای وینگرهای قدرتمند پرسپولیس راحت کرده بود. صالح حردانی با پاسهای اشتباه پیاپی خود بارها پرسپولیس را در موقعیت ضدحمله قرار داد و در سمت مقابل جعفر سلمانی با لو دادن توپ به دفعات بدترین بازیکن زمین لقب گرفت.

در این دیدار باز هم ساپینتو از گل محمدی رکب خورد و با هافبک های کندی همچون چشمی و رضاوند میانه میدان را به پرسپولیس واگذار کرد به طوری که همه توپ های سوم برای پرسپولیسی ها بود و گل اول آنها که بر اثر دفع ناسیانه صالح حردانی و اشتباه حسینی رقم خورد نیز به وایطه نبود چشمی در پشت محوطه جریمه برای جمع کردن توپ سرگردان بود.

هر چه که بود استقلال این بازی حیثیتی را باخت و به نظر می رسد اولین کار مدیران استقلال قطع همکاری با ساپینتو باشد که با رفتاترهای خارج از عرف خود در کنار زمین، عملکردش را زیر سوال برده است. او در این بازی هم مثل دربی قبل نشان داد در لحظات حساس و بازی های بزرگ برنده نیست و لیاقت استمرار فعالیت در استقلال را ندارد. او در فصل جاری مقابل تیمهای سپاهان، پسپولیس و تراکتور باخت و تنها بازی هفته آخر لیگ را که مقابل تراکتور بی انگیزه برگزار شد، با نتیجه 7 بر 1 به پیروزی رسید. ساپینتو مربی بدی نیست اما سطح کار او حضور در تیم های میانه جدولی است و نه تیم های مدعی قهرمانی. او با تزریق عصبانیت به بازیکنان تیمش، تمرکز و حواس آنها را در بسیاری از بازی های این فصل به هم زد و در بازی شب گذشته نیز بی جهت جو را متشنج کرد تا استقلالی ها در وقت های اضافه یتیم شوند و بدون مربی خود در کنار خط بازی سردرگم و بدون برنامه خود را ادامه دهند که برای متوقف کردن حریف چاره ای جز خطا نداشتند.

یکی از اصلی ترین اقدامات مدیریت استقلال در نقل و انتقالات نیز قطع همکاری با بازیکنان ضعیفی همچون جعفر سلمانی، صالح حردانی، سیدحسین حسینی، زبیر نیک نفس، عارف غلامی….. است. بازیکنانی که لباس استقلال بر تنشان گشاد بوده و هست.

در انتها این پیروزی مقتدرانه و بدون حرف و حدیث را به باشگاه و تیم پرسپولیس تبریک می گوییم. پرسپولیس ثابت کرد وقتی قدرت فنی بالایی داشته باشید، حتی اشتباهات داوری چه عمدی چه سهوی نیز قادر به متوقف کردن تیم شما نخواهد بود.

استقلال در این دیدار بازیکن شاخصی نداشت چرا که خودخواهی همه آنها و ذوق گلزنی و قهرمان شدن نزد هواداران، باعث افت فنی فردی و تیمی شان شده بود. به حرات می توان گفت این دیدار ضعیف ترین بازی تاریخ استقلال در دربی ها بود.