به نظر می رسد ماجرای خبرنگاران مغرض و رنگی در اتفاقات تیم ملی تمامی ندارد و قلعه نویی باید بخشی از انرژی خود را صرف خنثی کردن توطئه های این جماعت بگذارد. جماعتی که در زمان کارلوس کیروش نیز به طور علنی شمشیر را برایش از رو بسته بودند و حالا نیز ابایی از مواجهه مستقیم با سرمربی تیم ملی ایران ندارند.

در حالی که صغیر و کبیر از انتخاب قلعه نویی به عنوان سرمربی تیم ملی حمایت کرده بودند، برخی خبرنگاران رنگی نزدیک به یک تیم خاص و آن نعشه مجازی معلوم الحال که از عدم انتخاب گل محمدی به عنوان سرمربی تیم ملی و احتمالاً منافع مادی آن باز مانده اند از همین بازی اول، سعی در تحت فشار قرار دادن قلعه نویی و تیمش داشتند. آنها که برای شکست تیم ملی در اولین بازی مقابل روسیه در برابر تماشاگران خودی در ورزشگاه آزادی لحظه شماری می کردند، با حالی پریشان خود را به کنفرانس خبری بعد از بازی رساندند و برای تخلیه روانی خود به موضوع عدم قهرمانی قلعه نویی در 10 سال اخیر پرداختنند اما فراموش کرده اند که مثلا فردی مثل کیروش در 10 سال اخیر چه رزومه ای از خود بر جای گذاشته که مسئولین تیم ملی قطر او را به عنوان سرمربی تیم ملی شان انتخاب کردند؟

هر چه که هست قلعه نویی باید بداند این تازه ابتدای لشگرکشی این جماعت بر ضد انتخاب او به عنوان سرمربی تیم ملی است و آنها بی صبرانه منتظر اولین شکست یا ناکامی تیم ملی با قلعه نویی هستند تا هر چه زودتر نیمکت تیم ملی را برای مربی مدنظر خود که سابقه بدی هم در دلالی بازیکن دارد روی نیمکت تیم ملی برای جام جهانی بعدی بنشانند. اما مربی محبوب آقایان نیز پس از پایان حکومت مسعود سلطانی فر در وزارت ورزش در مسیر ناکامی قرار گرفته و به نظر نمی رسد شانسی برای نشستن روی نیمکت تیم ملی داشته باشند مگر اینکه یک وزیر ورزش با علائق رنگی به آن تیم خاص مجدداً بر سر کار بیاید.