شرایط کشور به واسطه تصمیمات اشتباه مسئولین در حوزه های مختلف به اندازه کافی بحرانی و غم انگیز بود که حمله تروریستی به حرم شاهچراغ شیراز کام ملت را تلخ تر کرد. اما آنچه کام داغ دیدگان این حادثه را تلخ تر کرد، وقاحت و رذالت صدا و سیما در پخش فیلم حمله تروریستی شاهچراغ بود.

وقاحت و رذالت صدا و سیما در پخش فیلم حمله تروریستی شاهچراغ

در حالی که پخش تصاویر خشن در بسیاری از رسانه های دیداری و نوشتاری جهان یک خط قرمز محسوب می شود و تنها در رسانه های تکفیری ها و داعش می توان پخش سر بریدن یا قتل عام مردم بیگناه را دید، رسانه ملی در اقدامی قابل تامل، اقدام به پخش فیلم به رگبار بسته شدن مردم توسط تروریستی که به حرم وارد شده بود کرد.

این تصاویر به قدری برای داغدیدگان دردناک بود که اکنون این سوال از تصمیم گیرندگان برای پخش این تصاویر این است که آیا حاضرند اگر پدر، مادر، خواهر، برادر و بچه خود به قتل برسند، فیلم لحظه قتل آنها در رسانه ملی پخش شود؟ شاید اگر داغدیدگان نمی دانستند و ندیده بودند چطور عزیزانشان پر پر شدند، سریعتر به آرامش روانی می رسیدند اما اکنون با روح و روان این عده که صحنه ترور وحشیانه به طور 24 ساعته مقابل چشمشان است، چه باید کرد؟ اگر آن کودکی که پدر و مادرش را در این حمله تروریستی از دست داده(آرتین)، چه اتفاقی برای روح و روان او خواهد افتاد؟ شاید وقت آن رسیده تا مدعی العموم و دادستان کل کشور علیه تصمیم گیران برای پخش این تصاویر و جریحه دار کردن افکار عمومی علیه رسانه ملی اعلام جرم کند.

به نظر می رسد در پخش این تصاویر اهداف سیاسی نهفته بوده و هست و به سبب برانگیختن احساسات عمومی این اقدام انجام شده است تا احتمالاً با استفاده ابزاری از این قضیه، بهره برداری مدنظر تصمیم گیرندگان با توجه به اوضاع خیابان های کشور انجام شود. ای کاش آنقدر که دوستان در پخش سریع فیلم دوربین های مداربسته زندان اوین و فیلم حمله تروریسیتی شیراز عجله داشتند، کمی هم از فیلم های دوربین های مداربسته زاهدان را در اخبار رسانه ملی پخش می کردند و فیلم مدار بسته نحوه ورود تروریست داعشی به حرم شاهچراغ را هم منتشر می کردند تا مردم بدانند این فرد چطور به این سادگی با اسلحه وارد حرم شده است.