به نظر می رسد انتقادات رنگی پیشکسوتان تیم پرسپولیس با رنگ و بوی کینه ورزی از امیرقلعه نویی ادامه دارد.

یحیی نتوانست تیم تاجیکستانی را ببرد امپراطور شد | قلعه نویی ژاپن را برد، بی تاکتیک شد!

در جدیدترین در افشانی ها علیه تیم ملی افشین پیروانی مدعی شده تیم ملی به خاطر مربیگری ضعیف، نتوانست قطر را شکست دهد! سبقه افشین پییروانی مشخص است و نیازی به توضیح اضافه در خصوص او نیست اما سوال اینجاست چطور اولین شکست امیر قلعه نویی در یازده ماه مسئولیتش در تیم ملی، آن هم در نیمه نهایی جام ملتهای آسیا و مقابل قطر میزبان با سابقه قهرمانی در جام ملتهای آسیا او را تبدیل به مربی بدی می کند اما همین حضرات چشمانشان را به روی عملکرد بسیار ضعیف کادر فنی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا بستند و سرمربی وقت را امپراطور خواندند؟

مگر غیر از این است که گل محمدی نتوانست از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا صعود کند؟ چطور وقتی او نتوانست تیم تاجیکستانی را شکست دهد، هجمه ای علیه او به راه نیفتاد؟ یا وقتی او به تیم بی انگیزه و حذف شده الدحیل قطر در تهران باخت، هییچ کس جرات نداشت عملکرد ضعیف او را زیر سوال ببرد و همگان بر این باور بودند اگر پنالتی گولسیانی گل می شد چنین و چنان و … تقصیری متوجه گل محمدی نیست اما این صحبت ها در مورد قلعه نویی صدق نکرد؟ اگر توپ ثانیه های پایانی جهانبخش به جای تیر دروازه به تور دروازه چسبیده بود نیز چنین و چنان می شد و آقایان می بایست تا بازی فینال دست به دعا می بردند تا مبادا تیم ملی با قلعه نویی به عنوانی برسد!

آنچه در انتقادات غیرفنی این روزهای چند پیشکسوت پرسپولیسی از تیم ملی و شخص قلعه نویی به چشم می آید، ریشه در کینه قدیمی آنها از شخص قلعه نویی دارد. کینه ای از این جنس که چرا قلعه نویی، میلاد سرلک و محمد عمری را به تیم ملی دعوت نکرد تا از خدمت معاف شوند یا فلان بازیکن را که با وعده تیم ملی به تیمشان پیوسته بود را با خود به جام ملتها نبرد!

نکته جالب اینکه امپراطور آقایان، در فینال لیگ قهرمانان آسیا مقابل تیم ژاپنی با ارائه یک نمایش ضعیف با بهترین تیم تاریخ پرسپولیس نتوانست به عنوانی دست پیدا کند اما تیم قلعه نویی در یک نیمه با ژاپنی که اکثر تیم های بزرگ فوتبال جهان را در دو ماه اخیر  با 4 گل بدرقه کرده بود، از نظر آقایان به مربی بی تاکتیک تبدیل شد!

این جماعت حتی به عملکرد ضعیف دروازه بان و مدافع ملی پوش خود نیز در این تورنمنت اشاره نمی کنند که چه بلایی بر سر تیم ملی آوردند. اگر هر دروازه بان دیگزی در 6 بازی جام ملتها، 7 گل می خورد و تنها یکبار کلین شیت می کرد، آقایان دروازه بان مذکور را دار می زدند!!!

درود به شرف فرهاد کاظمی که با حضور در یک برنامه تلویزیونی به ضعف مفرط بیرانوند در بازی مقابل قطر اشاره کرد. جائی که او چند گل ناشیانه خورد که اوج آن گل دوم اکرم عفیف بود که اگر با دست دیگر اقدام به دفع توپ می کرد، به سادگی توپ دفع شده بود اما امان از برخی مسائل …

هر چه که هست، با نظر جمیع کارشناسان واقعی فوتبال، تیم ملی به همراه کادر فنی و بازیکنانش عملکرد قابل قبولی در مجموع مسابقات از خود به نمایش گذاشتند و نظر اندک افراد که با بغض و کینه علیه تیم ملی و قلعه نویی سم پاشی می کنند، هیچ اهمیتی برای اکثریت جامعه ندارد چرا که هدف آنها از تخریب تیم ملی مشخص است تا یا مربیان دلال کروات مد نظر خود را که به پکیج بندی معروف بودند به سر کار بیاورند یا مربی مستعفی سابق تیم محبوب خود را به عنوان آلترناتیو قلعه نویی معرفی کنند. اتفاقی که با تمدید قرارداد قلعه نویی تا پایان جام جهانی 2026 محال به به نظر می رسد.

پی نوشت: مربی ترسوی یک تیم با سرباز شدن دو بازیکنش و مصدومیت دو ستاره ش، عطای کار را به لقایش بخشید و استعفا داد و رفت اما قلعه نویی با وجود مصدومیت صادق محرمی، مجید حسینی و محرومیت طارمی در بازی حساس مقابل ژاپن، کاری کرد کارستان و تنها بدشانسی مانع از صعود تیم او به فینال شد.