پس از افشاگری حجت کریمی در خصوص قرارداد جواد نکونام و همچنین افشای ادعای کذب علی خطیر در خصوص هزینه 80 میلیاردی تیم فرهاد مجیدی در مسیر قهرمانی، حالا هواداران استقلال با تردید بیشتر به شمشیر دو لبه ای به نام علی خطیر که با لابی و حمایت قربان زاده به مدیر عاملی استقلال رسید می نگرند.

علی خطیر در استقلال مامور به خطاست | معنای بازگشت متخلفین به فوتبال چیست؟

علی خطیر سابقه خوبی در استقلال ندارد و به نوعی پیاده نظام بالادستی ها برای اجرای دستورات قیف فساد در فوتبال محسوب می شود که در قبال این خوش خدمتی احتمالاً مواردی همچون عفو بابت محرومیت 5 ساله ش شامل حالش می شود.

پرونده سیاه خطیر در استقلال با اتلاف وقت در موضوع تمدید قرارداد تیام و جبارف پس از دوران افتخاری و در آغاز مدیریت امیرحسین فتحی شروع شد. او که این روزها همان فرمول را در استقلال دنبال می کند، با اتلاف وقت در موضوع جذب بازیکن و حتی امضای قرارداد رسمی با نکونام، به نوعی قصد دارد مثل همیشه نوش دارو را پس از مرگ سهراب به استقلالی ها برساند. مسلماً تیمی که بدنسازی مناسب پیش فصل نداشته و با 13 نفر و بدون نفرات اصلی تمرینات پیش فصل را گذرانده، نمی تواند مدعی قهرمانی در فصل پیش رو باشد و خواسته آقایان هم دقیقاً همین است. معمولی سازی استقلال و دور کردن این تیم از قهرمانی از همان هفته های ابتدایی با تحمیل انواع و اقسام حواشی به آن. نکته جالب اینجاست که فصل گذشته ساپینتو و بازیکنان با غیرت استقلال مقابل این جریان تا هفته های آخر ایستادگی کردند و آقایانی که تیرشان بابت عدم پرداخت مطالبات بازیکنان و کادر فنی به سنگ خورده بود مجبور شدند در سه هفته پایانی شمشیر را از رو برای رقبای تیم محبوبشان ببندند و لطفی نبود که شامل حال ایشان نشود و در سه هفته به قدری اشتباه داوری به سود تیم محبوب آقایان و به ضرر رقبایش رخ داد که سرنوشت لیگ عوض شد. آقایان در دربی حذفی نیز همین سناریو را اجرا کردند و وقتی دیدند وضعیت روحی تیم محبوبشان با دریافت گل در دقیقه 100 به هم ریخته، بدون هیچ علت خاصی سرمربی استقلال را از کنار زمین اخراج کردند! اخراجی که هنوزم که هنوز است کسی علت آن را نمی داند.

در همان مقطع که مدیران استقلال مدعی بودند پولی در بساط نیست تا با تیام و جبارف تمدید کنند، بلافاصله پس از مسجل شدن جدایی آنها از استقلال، به یکباره منابع مالی به روی آنها باز شد و با 4 بازیکن بی کیفیت یا متوسط به نام های نیومایر، الحاجی گرو، مرتضی تبریزی، همام طارق قرارداد امضا شد. هواداران استقلال معتقد بودند اگر با نصف پولی که برای جذب این بازیکنان در کوران مسابقات هزینه شد، می توانستند تیام و جبارف را در تیمشان نگه دارند.

خطیر و امیرحسین فتحی که حامی شماره یک اسماعیل خلیل زاده بودند، در ردیف اول توطئه علیه شفر برای خارج کردن استقلال از کورس قهرمانی قرار دارند. هواداران استقلال فراموش نکرده اند که در فاصله 5 هفته مانده به پایان لیگ در حالی که شفر توانسته بود سپاهان را در خانه شکست دهد و به کورس برگشته بود، چه بلاهایی بر سر او آوردند. از سرماخوردگی ناگهانی الهیار صیادمنش و دور کردن ستاره استقلال از اسکواد تیم گرفته تا ایجاد تنش و تفرقه در بین بازیکنان در هفته های پایانی که به اعتراف بازیکنان وقت استقلال رد پای جناب خطیر در آنها دیده می شد!

خطیر و فتحی در آن فصل با فسخ یک طرفه قرارداد شفر موجب تحمیل خسارت 550 هزار دلاری به استقلال شدند و سپس با خیمه شب بازی که بر سر فراری دادن استراماچونی به راه انداختند، یک غرامت سنگین دیگر به استقلال تحمیل کردند که البته ترکش آخر آن در فصل گذشته و حذف از لیگ قهرمانان آسیا به استقلال خورد.

خطیر که خود را عقل کل حقوق فوتبال می داند، در هیچ پرونده شاخصی در فیفا نتوانست رای را به سود استقلال برگرداند که مهمترین آن، ناتوانی در برگرداندن حکم سوپرجام جنجالی بود.

اما قصه خطیر و استقلال در فصل جدید با سناریویی جدید در حال جلو رفتن است. او که به موجب حکم کمیته اخلاق به مدت 5 سال از هرگونه فعالیت فوتبالی محروم شده بود به یکباره و بدون هیچ توضیحی به فوتبال بازگشت و به طور جالبی سر از مدیرعاملی استقلال در آورد!

او در مدت یک هفته ای که در باشگاه استقلال حضور داشته به جز یک مصاحبه که مدعی ورشکستگی استقلال بود، کار خاصی در جهت تامین منابع مالی و حفظ ستاره هایی مثل محبی و قایدی نکرده و هیچ بازیکن جدیدی نیز جذب نکرده تا عملاً بودن یا نبودن او هیچ تفاوتی برای استقلالی ها نداشته باشد چرا که شرایط با زمانی که حجت کریمی مدیر عامل بود، تفاوتی نکرده است. خطیر در حالی مدعی شده قرارداد نکونام مفقود شده که به گفته حجت کریمی قراردادی در کار نبوده و تنها یک تفاهمنامه بین باشگاه و نکونام امضا شده بود چرا که اعضای هیئت مدیره، مدیر مالی، مدیر حقوقی و مدیرعامل حاضر به امضای برگه نشده بودند و آنچه مفقود شده کاغذ پاره بی اعتباری بیش نبوده است!!! حال سوال اینجاست چرا علی خطیر در این مدت به فکر قرارداد نکونام و عقد قرارداد رسمی با او نبوده است؟ اگر باور کنیم شما در این یک هفته ای که مسئولیت گرفته اید خبر نداشتید که باشگاه با نکونام قرارداد رسمی نبسته، در حقیقت سند بی کفایتی شما را باور کرده ایم که بررسی ابتدایی ترین مورد ممکن را در اولویت کاری خود قرار ندادید و امروز نکونام و باشگاه هیچ تعهد رسمی به یکدیگر ندارند!! شاید هم این موضوع مثل پروسه عدم جذب به موقع بازیکن و پراندن ستاره ها در مذاکرات، بخشی از پازل آقایان برای  اعمال فشار به نکونام و جدایی ناگهانی او در ابتدای شروع لیگ باشد!

 

پیشتر گفته بودیم که تا زمانی که استقلال در چنگال دولت اسیر است، رفت و آمد افراد مختلف تفاوتی برای این تیم نخواهد کرد چرا که این افراد توسط وزیر انتخاب می شوند که قاعدتاً می بایست مطیع اوامر باشند. مگر چه اتفاقی برای مدیران سابق استقلال افتاد که با تصمیمات خود موجب تحمیل این بدهی سنگین به استقلال شده اند؟ خطیر نیز از این قاعده مستثنی نیست و با انجام چند حرکت مخرب و تصمیم نادرست که خوشایند بالادستی هایش است، مدیریت استقلال را به نفر بعدی واگذار می کند و به زندگی عادی خود باز می گردد. در این چرخه فاسد هیچ مسئولی پاسخگوی تبعات تصمیمات نادرستش نیست. شاید اگر نهادهای نظارتی در کشور شخص اول ورزش کشور را که متولی این باشگاه است را بابت تصمیمات اشتباه مدیران منصوبی اش بازخواست می کردند، شاهد ادامه این چرخه معیوب نبودیم اما صد افسوس که فساد در مملکت رخنه کرده و هر فردی که بخواهد سالم کار کند، از سیستم بیرون گذاشته می شود و افراد با سابقه محکومیت، تائید صلاحیت شده و به پست های حساس ورزش کشور می رسند. اگر امروز نفراتی همچون دادکان، علی دایی، سعید آذری و … بیرون گود هستند و نفراتی همچون مهدی تاج، علی خطیر و … پست می گیرند، به واسطه جاری و ساری بودن همین تفکر در سیستم مدیریت کلان کشور است.

یکی از بزرگترین افتضاحات کارنامه سیاه علی خطیر در استقلال، رکورد درز اطلاعات محرمانه و قرارداد بازیکنان و مربیان به رسانه ها بوده است و با اتفاقاتی که در روزهای اخیر رخ داد و تکرار این موارد را شاهد بودیم. به جرات می توان گفت احتمالاً رابطه ای معنادار بین حضور خطیر و افشای پر تعداد قراردادها و نامه های محرمانه باشگاه در رسانه ها وجود دارد.

هر چه که هست بازگشت نفرات معلوم الحال و متخلف به فوتبال توسط بالادستی ها که در راس قیف فساد فوتبال قرار دارند اتفاق خوبی برای استقلالی ها محسوب نمی شود چرا که ظاهراً از تخلف این افراد به شرط انجام برخی فعالیت ها در راستای اهداف خود چشم پوشی می شود.(در تیم رقیب قضیه برعکس است، هر تخلفی به نفع تیم محبوب آقایان با غماض مواجه می شود مثل جعل سندی که صدری فصل گذشته انجام داد و هیچ اتفاقی نه برای او و نه باشگاه پرسپولیس رخ نداد) البته سرنوشت این دست افراد در نهایت مشخص است چرا که پس از تمام شدن ماموریت مثل امثال حسین هدایتی و اسماعیل خلیل زاده به سان دستمال کاغذی به عنوان یک مهره سوخته به زباله دان تاریخ انداخته می شوند.

هواداران استقلال امروز در شرایطی قرار دارند که تیمشان از چاله به چاه افتاده و نه تنها باید مراقب توطئه های بیرونی علیه تیمشان باشند بلکه باید مراقب دشمنان داخلی که در باشگاه رخنه کرده اند هم باشند و این موضوع تمرکز کادر فنی را بر هم خواهد زد. چرا که هیچ تضمینی وجود ندارد مثلاً ستاره احتمالی فصل بعد استقلال به یکباره به بهانه سرماخوردگی و با توجیه درآمدزایی از دسترس نکونام خارج شود. (در تیم رقیب شاهد این بودیم که وقتی ستاره ای قصد جدایی دارد، کل ارکان کشور برای جلوگیری از این اتفاق بسیج می شوند چه در موضوع بیرانوند و چه در موضوع طارمی شاهد این قضیه بودیم)

تا این لحظه هیچ برنامه مشخصی برای درآمدزایی و تامین مالی استقلال در فصل جاری و پرداخت بدهی های سنگین این تیم از سوی خطیر اعلام نشده است و مشخص نیست هیئت مدیره به کدام برنامه علی خطیر رای مثبت داده است که او امروز مدیرعامل فرمایشی استقلال است!  واقعیت این است که  حضور او جز اتلاف وقت چیزی برای آبی ها به دنبال نداشته است چرا که با این اتلاف وقت، در فصل جدید هم آبی ها از آسیا حذف خواهند شد . حکم امانوف، ساپینتو، سیلوا و … به زودی نهایی می شود و بی خیالی نسبت به پرداخت این بدهی ها نه تنها استقلال را از آسیا حذف می کند بلکه به سرعت این تیم را به سمت منحل شدن پیش می برد چرا که به نظر نمی رسد وام های سنگینی که مدیران قبلی این باشگاه با درصد سودهای بالا به اسم درآمدزایی گرفته اند و ماهانه 18 میلیارد تومان قسط روی دست باشگاه گذاشته، به سادگی قابل تسویه شدن باشد و استقلال باید با اموال و دارایی های خود مثل کمپ حجازی و ورزشگاه مرغوبکار هم خداحافظی کند. این دارایی ها در رهن بانک بوده اند و در لبخند کامل مسئولین وزارت ورزش به زودی مصادره می شوند. مسئولینی که به واسطه سوء مدیریت مدیران منصوبی آنها و عدم حمایت و البته نظارت شخص وزیر به مسائل این باشگاه، این شرایط را برای استقلال رقم زده اند تا مشکل مالکیت مشترک با تیم محبوبشان در لیگ قهرمانان آسیا تا چند سال آینده حل شده باشد و استقلالی ها تا سالها با رویای حضور در لیگ قهرمانان آسیا زندگی کنند.

 

پی نوشت: مدیریت فاسد در سطح کلان ورزش مملکت این مورد را به خوبی یاد گرفته و به مدیران منصوبی اش هم یاد داده که با عدم تزریق به موقع منابع مالی می توان اتفاقات در یک باشگاه را مهندسی کرد. از ایجاد وقفه در روند پیروزی های سریالی یک تیم بگیرید تا تحت فشار قرار دادن مربی و بازیکن و هدایتشان به فسخ قرارداد یا عدم تمدید آن و بی انگیزه کردن بازیکنان در آستانه دربی و مصاف با تیم محبوب آقایان! همه این موارد را می توان با دیر و زود کردن تزریق منابع مالی مدیریت کرد یا به تعبیری مهندسی نتایج لیگ را انجام داد. اینکه گفته می شود آجورلو همه منابع مالی باشگاه را هزینه کرده خود گواهی بر بی کفایتی و بی لیاقتی وزیر ورزش و سیستم نظارتی دولت است که یک مدیر می تواند به سادگی با انجام یک تصمیم این چنینی بدون موافقت اعضای هیئت مدیره چنین کاری را انجام دهد و آب هم از آب تکان نخورد. مگر اینکه این اقدام با هماهنگی با بالادستی ها به منظور تحمیل فشار مالی به استقلال در فصول بعدی انجام شده باشد که طبیعتاً در راستای اهداف ترسیمی آقایان برای ورشکست و منحل کردن استقلال طبقه بندی می شود. در این شرایط نه تنها مدیر مذکور مجازات نمی شود بلکه به زندگی عادی خود ادامه می دهد و بعضاً مثل فتحی پس از متواری کردن استراماچونی با ترفیع درجه، به ریاست مجموعه انقلاب هم می رسند!

هنوز هم که هنوز است یک فرد در داخل باشگاه پیدا نشده که بگوید این مبلغ سنگینی که آجورلو برداشت کرده دقیقاً در کدام بخش هزینه شده که هنوز بازیکنان و کادر فنی سابق تا 50 درصد طلبکارند و بدهی استراماچونی هم با آن پرداخت نشد و حتی رضایتنامه محبی و قایدی هم با آن اخذ نشد! مگر می شود این مبلغ سنگین مفقود شده باشد؟