طنز فوتبال ایران در روزهای اخیر به اوج خود رسیده است. مسئولینی که با ژست اجرای قانون بی تفاوت به پرداخت های غیررسمی برخی تیمها به بازیکنان، تنها به رقم صوری درج شده در قراردادهای رسمی اکتفا کرده اند.

استقلال با مشتی جوان سقف بودجه را زد اما پرسپولیس و تراکتور پرستاره نزدند؟

امروز باشگاه استقلال در حالی با مشکل سقف بودجه مواجه شده است که تیمهایی مثل پرسپولیس پرستاره و تراکتور با چنین بحثی مواجه نیستند. استقلال در حالی با این مشکل مواجه است که لقب جوانترین تیم لیگ برتر را یدک می کشد و به عبارت دیگر برای بستن این تیم جوان و بی ستاره قاعدتاً بودجه کمتری نسبت به تیم های پرستاره ای همچون تراکتور و پرسپولیس که به نوعی بازیکنان تیم ملی یا با سابقه بازی ملی را در اختیار دارند، خرج کرده است.

نهاد ناظر چطور باور می کند، علیرضا بیرانوند که دو فصل قبل رقمی نزدیک به 50 میلیارد تومان از تیم اروپایی اش دریافت می کرد با رقم 14 میلیارد تومان در پرسپولیس بازی می کند؟ چطور باور کنیم بیرانوندی که به واسطه پیشنهاد 80 میلیاردی استقلال در آستانه پیوستن به این تیم بود، به یکباره با 15 میلیارد تومان در پرسپولیس ماندگار شد؟

عقل سلیم هم خوب چیزی است. آیا مثلاً باشگاه استقلال هم باید برای رعایت سقف قرارداد اعداد غیرواقعی در قرارداد بازیکنان درج می کرد و با پرداخت های خارج از قرارداد ستاره ها را جذب تیمش می کرد تا مشکل آئین نامه ای برای ثبت قرارداد بازیکنانش نداشته باشد؟