حکایت مصاحبه های احساسی یحیی گل محمدی پس از هر ناکامی در چند سال اخیر به یک کلیشه تکراری تبدیل شده همانطور که آرام خطاب کردن این مربی جنجالی و پرحاشیه یکی از تناقضات بزرگ در فوتبال ایران است.

همانطور که مطلع شده اید، گل محمدی در پایان بازی پرسپولیس مقابل آلومینیوم دوباره اتهامات تکراری و کلیشه ای خود علیه ارکان برگزاری فوتبال را به زبان آورد و اینبار سعی کرد نامهربانی ها با تیم پرسپولیس را به حضور شخص خودش در راس کادر فنی پرسپولیس ربط دهد. ادعایی ثابت نشده که تنها مصرف آن برای فرار از زیر بار مسئولیت نمایش ضعیف پرسپولیس مقابل آلومینیوم دارد چرا که سرخ پوشان علی رغم در اختیار داشتن 3 هافبک گلساز لیگ برتر در چند فصل اخیر امید به گل 0.19 را در بازی مقابل آلومینیوم ثبت کردند.

گل محمدی در حالی با مظلوم نمایی قصد داشت، اشتباهات داوری را به واسطه حضور خودش در راس کادر فنی پرسپولیس مرتبط کند و از مردمی بودن خودش و تیمش صحبت کند که هم خودش هم بازیکنان تیمش از حکومت فعلی ارتزاق می کنند!

مسئولین پرسپولیس در حالی به عدم اعلام پنالتی بر روی ترابی کنایه زدند که اتفاقاً اگر بنا به دخیل بودن مسائل حاشیه ای چند ماه اخیر در نتایج تیم ها بود، می بایست به داور دیکته می شد که آن صحنه را پنالتی بگیرد تا مهدی ترابی پشت ضربه پنالتی بایستد و با گلزنی مقابل آلومینیوم و بالا بردن پیراهنش، یک شعار حکومت پسند به دوربین ها نشان دهد!

هر چه که هست، به طور واضحی مشخص است یحیی گل محمدی از جنس علی دایی ها و علی کریمی ها نیست که بر روی مواضع خود ولو از دست دادن برخی منافع مادی و معنوی پافشاری کردند. او قصد دارد هم منافع مالی خود در پرسپولیس را دنبال کند هم به عنوان سرمربی تیم قهرمان لیگ ایران مطرح باشد و هم هرزچندگاهی هم با چند استوری دو پهلو خود را مردمی و در سمت مردم و مقابل حکومت نشان دهد! نه آقای گل محمدی اینگونه نمی شود. شما می بایست یکی را انتخاب کنی … یا منفعت مالی و ماندن به هر قیمتی و یا حمایت از مردم!

اگر منافع مردم و قهرمانی تیم مردمی پرسپولیس برای شما مهم است، ساده ترین راه در این وضعیت به ادعای شما مهندسی شده، استعفا است(او مدعی شده به واسطه حضورش در پرسپولیس، نمی گذارند این تیم قهرمان شود) ولی اگر منافع مالی خود برایتان در اولویت قرار دارد، لطفا از نام مردم برای اهداف خود هزینه نکنید.

علی دایی به عنوان یک الگوی مناسب برای یحیی گل محمدی حی و حاضر است که سمت و سو و موضعش در خصوص حوادث اخیر مشخص است و علی رغم پیشنهادات رنگارنگ بابت تیم ملی و تیم های باشگاهی، حاضر به عدول از مواضع مردمی اش تنها برای رسیدن به منفعت مالی نیست.

پی نوشت: یحیی در فصل گذشته نشان داد به بن بست تاکتیکی در فوتبال ایران رسیده و حتی با در اختیار داشتن 3 هافبک برتر لیگ در زمینه گلسازی و مهاجمینی مثل مهدی عبدی، آل کثیر، دیاباته و حالا پریرا از حالا به دنبال بهانه تراشی در خصوص عدم قهرمانی تیم پرستاره پرسپولیس در انتهای فصل است. تیم او هنوز 4 بازی حیاتی مقابل 4 مدعی قهرمانی یعنی تراکتور، گل گهر، سپاهان و استقلال را انجام نداده و مشخص نیست چرا یحیی از حالا دستها را به علامت تسلیم بالا برده است. نظیر همین اتفاقات برای استقلال هم رخ داد و اشتباهات پرتعداد داوری موجب ایجاد 8 امتیاز فاصله با صدر جدول شد اما این تیم امروز به 3 امتیازی پرسپولیس رسیده و شاید یحیی بهتر از هر فرد دیگری از نتیجه احتمالی بازی های پرسپولیس مقابل 4 مدعی قهرمانی مطلع است که از حالا تسلیم شده است. اگر گل محمدی جای فرهاد مجیدی بود که در 3 هفته انتهایی فصل، سر تیمش را بریدند و با سه اشتباه آشکار داوری علیه استقلال از جمله آن اوت معروف مهدی قایدی در آبادان مقابل صنعت نفت این تیم را از قهرمانی دور کردند پس چه کار می کرد؟

این حجم از فرافکنی آن هم در این مقطع از فصل، قابل تامل به نظر می رسد و به نوعی آقایان قصد دارند با اقدام بازدارنده و فشار افکارعمومی هواداران پرسپولیس و رسانه های دوست، بر روی قضاوت های بازی های سخت باقیمانده تاثیرگذار باشند وگرنه کیست که نداند فوتبال ایران چند سالی هست گرفتار ضعف شدید داوری بوده و هست و این اتفاقات جای تعجب ندارد! یکبار به سود پرسپولیس و یکبار به ضرر این تیم! کجای آن عجیب است؟