جواد نکونام در حالی صحبت از تنهایی خود در استقلال کرد که انبوه هواداران استقلال با حمایت از او خواستار حضور یک مدیر قدرتمند در استقلال شده اند تا این تیم را از بحران نجات دهد.

ساده لوحی هوادار، خبرنگار و … استقلالی تا کجا | حسن کچل با کچل حسن چه فرقی می کند؟

هوادار و پیشکسوت استقلال در حالی به وزارت ورزش بابت به کار گیری مدیر ناکاربلد و ضعیف در استقلال گله می کنند که خود وزارت ورزش بخشی از قیف فساد در فوتبال ایران است که تنها مجری عوامل بالادستی است که به او دیکته می شود.

نکته اینجاست با تصدی گری وزارت ورزش یا اقتصاد بر استقلال این تیم همچنان دولتی محسوب می شود و حتی اگر لاپورتا و فلورنتینو پرز هم به استقلال بیایند، نمی توانند مقابل اراده بالادستی ها کاری از پیش ببرند. سعید آذری و محمدحسین قریب و … که جای خود دارند. چرا که اگر این افراد هم مدیرعامل استقلال بودند، اجازه رخ دادن بسیاری از اتفاقات در استقلال داده نمی شد که از آن جمله می توان به منع جذب علیرضا بیرانوند اشاره کرد.

نتیجه اینکه تنها راه نجات استقلال از وضعیت فعلی، خصوصی سازی به معنای واقعی کلمه و رها شدن این تیم از چنگال دولت (بخوانید حاکمیت) است. چرا که تنها در آن صورت است که هیچ نهاد دولتی و حاکمیتی نمی تواند به میزان هزینه کرد مدیر این تیم ایراد بگیرد و احدی از رجال سیاسی نمی توانند به مدیر مذکور فشار بیاورد.

البته در این سناریو هم با توجه به مشکلات ثانوی که برای مدیر نگون بخت تیم خصوصی پیش می آورند و پرونده سازی هایی که برایش انجام می شود، مجبور به تن دادن به برخی تصمیمات حاکمیت می شوند. مانند آنچه در جریان اعمال فشار به مالک پدیده در موضوع صدور رضایتنامه گل محمدی رخ داد و یا به ارعاب مالک تیم داماش گیلان در فینال جام حذفی مقابل پرسپولیس اشاره کرد. هواداران فوتبال هنوز اتفاقات سه هفته پایانی لیگ را فراموش نکرده اند که مسئولین سازمان لیگ مکرراً از واژه دستور از بالا بود که شرایط میزبانی فلان تیم خاص را تغییر دهند، با اصحاب رسانه صحبت کردند.

اما آنچه که مشخص است با خصوصی سازی واقعی استقلال، می توان گفت در بسیاری از زمینه ها وزیر ورزش به نمایندگی از حاکمیت نمیتواند اعمال نفوذ کند و مالک متمول احتمالی باشگاه استقلال با هر قیمتی، مربی یا بازیکن مدنظر خود را به تیمش می آورد و در بدترین شرایط می تواند از فوتبال فاسد ایران کنار بکشد و کار خود را در یکی از لیگ های کشورهای همسایه دنبال کند. اتفاقی که امروز با چنبره دولت به دور این تیم شدنی به نظر نمی رسد.

وقتی هنوز افکار عمومی سرنوشت متخلفین اختلاس 90 هزار میلیاردی در فولاد مبارکه را نمی داند، چطور ممکن است قوه قضائیه به موضوع پرداختی باشگاه استقلال به بیرانوند ورود کند؟ چطور ممکن است مهدی تاج که یکی از متهمین آن پرونده بود و چندین پرونده باز قضائی دیگر هم داشته و دارد و عامل عقد قرارداد ننگین با ویلموتس بوده، حکم ریاست فدراسیون را بگیرد؟

البته در کشوری که محمود احمدی نژاد برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری رد صلاحیت می شود اما در عین حال یک کرسی در تشخیص مصلحت نظام در اختیار دارد، این اتفاقات طبیعیست !!!

نتیجه اینکه تا زمانیکه این سیستم فاسد در بدنه ورزش کشور جاری و ساری است، نمی توان انتظار بهبود شرایط استقلال تنها به واسطه حضور یک مدیر توانمند را داشت چرا که نهاد بالادستی آن مدیر توانمند تصمیم گیرنده اصلی برای او محسوب می شود که احتمالاً این تصمیمات هم بر طبق میل برخی آقازاده های بالادستی تنظیم می شود.

پیشنهاد ما این است آقایان تیم استقلال را خصوصی کرده و تیم محبوب خود را در ید قدرت خود نگه دارند و به انواع و اقسام روش ها تامین مالی نمایند؛ آنگاه در لیگ شاهد رقابت منصفانه تیم ها باشیم. اینکه هر سال با سناریویی تکراری در جهت تضعیف یک تیم و تقویت دیگری اقدام شود، تنها به افزایش نفرت عمومی نسبت به مسئولین می انجامد. مسئولینی که از همه امکانات خود برای التیام عقده و حسرت بلندمدت خود یعنی قهرمانی تیم محبوشان در لیگ قهرمانان آسیا استفاده کرده و می کنند تا بلکه در این مورد هم حرفی برای گفتن داشته باشند. کار دوستان تا جائی پیش رفته که در سندسازی و جعل اسناد مالی هم با باشگاه مذکور همکاری می کنند!!

در این فضای مسموم، ساده لوحانه است که هواداران استقلال از وزارت ورزشی که انواع و اقسام کارشکنی ها را در مسیر تقویت استقلال انجام داده، تقاضای استفاده از یک مدیر توانمند کنند. بین امیرحسین فتحی، فتح اله زاده، حجت کریمی، سعادتمند، آجورلو، احمد مددی و … هیچ تفاوتی وجود ندارد چرا که آنها از بودجه شخصی خود برای استقلال هزینه نمی کنند و وقتی فردی مثل قربان زاده یا امثالهم در مسیر تزریق منابع مالی به این باشگاه سنگ اندازی کند، حتی فلورنتینو پرز هم که باشی، مستاصل خواهی شد.

در حال حاضر، سیستم در حال تخلیه مربیان و بازیکنانی است که همسو با تفکرات نظام نبوده اند و در واقع و یا در ظاهر ارزشی محسوب می شوند. جدایی وریا غفوری از استقلال، دور ماندن نفراتی همچون دادکان، علی دایی و … عدم تمدید قرارداد کریم باقری و ایجاد مشکلات در زمینه حضور نکونام در استقلال همه در همین زمینه طبقه بندی می شود. نکونام هم با تعهد امروز سرمربی استقلال است همانطور که پیشتر یحیی گل محمدی تعهد عدم فعالیت سیاسی داده است.

در پایان خطاب به بازیکن، هوادار، مربی و پیشکسوت استقلال می گویئم به چه کسی گله می کنید؟ شکایت از دزد، پیش شاه دزد می برید؟ شرایط فوتبال فاسد ایران همین است و برای موفقیت و برتری بر این فساد و تیم مورد حمایتش می بایست با استراتژی خاصی وارد عمل شد. پس بیش از این انرژی خود را صرف تعویض مدیران نکنید چرا که هیچ فرقی با یکدیگر ندارند و جملگی تنها مجری اوامر وزارت ورزش هستند. مشکل هر ساله استقلال این است که مسئولین در انتهای هر فصل در خروج را به روی ستاره های استقلال باز می کنند اما وای از آن روزی که بازیکنی مثل طارمی یا بیرانوند قصد ترک تیم محبوبشان را داشته باشند! زمین و زمان را به هم می دوزند که این اتفاق رخ ندهد. البته همیشه پای یک هوادار متمول ناشناس برای سرپوش بر روی منابع مالی با منبع نامشخص وسط بوده است!

اگر همسو با تفکرات آقایان باشید، وضعیت خدمت نظام وظیفه شما هم تغییر می کند. به عنوان مثال بازیکنی که با مشکل واریکسول معافیت خدمت گرفته و امروز به سان یک اسب چالاک بدون مشکل در سن 34 سالگی در زمین مسابقه می دود، کارت معافیت خدمتش صادر می شود!!

در وجود فساد در ساختار حاکمیت همین بس که امروز هیچ فردی بابت حذف تیم پرطرفدار استقلال از آسیا محاکمه نشد و مسئولی به این قضیه ورود نکرد چرا که در صورت رخ ندادن این اتفاق، تیم محبوب آقایان نمی توانست در آسیا حاضر باشد اما مقامات رده بالای کشور به موضوع انتقال بیرانوند به استقلال ورود کردند! این موارد اتهام نیست و اتفاقاتی است که رخ داده و اگر مسئولی بابت این سوالات پاسخی دارد، بهتر است علت بسیاری از این ابهامات را به افکار عمومی اعلام کند.

پی نوشت: وقتی رئیس فدراسیون فوتبال در موضوع بیرانوند مدعی می شود که ته داستان شیرین است و چند ساعت بعد از اظهاراتش، این شیرینی نصیب تیم محبوب او می شود، چرا نباید عطای رقابت عادلانه در این فوتبال را به لقایش بخشید؟ کافیست تنها به تعداد قهرمانی های یک تیم خاص با حضور مهدی تاج در راس فدراسیون فوتبال توجه شود تا همه چیز مشخص شود. مصادیق مختلفی بابت حمایت های تاج از تیم مذکور به صورت مستند وجود دارد. دور نیست زمانی که امثال تاج بابت فعالیت های خود دادگاهی شوند و قهرمانی های یک تیم خاص در سال های اخیر به واسطه همان مسائل پشت پرده، پس گرفته شود. تیم مذکور بزرگتر از یوونتوس نبوده و نیست …