فیلم تاکتیک تمرین شده پرسپولیس مقابل النصر که در دربی 105 به گل دوم انجامید
در ساعات اخیر صحبت ها در خصوص اشتباهات داوری در دربی 105 زیاد بوده که البته انتقادات درستی هم به داور مسابقه و داوران VAR وارد ست اما اصل ماجرا اینجاست که استقلال به خاطر شل گرفتن مسابقه توسط بازیکنانش و عدم انجام یک آنالیز درست از پرسپولیس به این تیم باخت. بازیکنان و آنالیزور […]
در ساعات اخیر صحبت ها در خصوص اشتباهات داوری در دربی 105 زیاد بوده که البته انتقادات درستی هم به داور مسابقه و داوران VAR وارد ست اما اصل ماجرا اینجاست که استقلال به خاطر شل گرفتن مسابقه توسط بازیکنانش و عدم انجام یک آنالیز درست از پرسپولیس به این تیم باخت.
بازیکنان و آنالیزور استقلال با دیدن این فیلم از پرسپولیس خجالت بکشند
جدای از نمایش آماتور مدافعین استقلال به خصوص چشمی و سیلوا در یارگیری با بازیکنن تاثیرگذار حریف، ضعف آنالیز نقاط قوت پرسپولیس مستقیماً متوجه کادر فنی استقلال است. با نگاهی به فیلم پائین که مربوط به دقیقه 94 بازی پرسپولیس و النصر است (کمتر از 10 روز پیش) به سادگی می توان دریافت که پرسپولیسی ها بر روی این تاکتیک در تمرینات کار کرده بودند و گل دوم خود را روی یک کار تمرین شده به ثمر رساندند. کارتال به فوتبال ایران نشان داد که استفاده از ضربات ایستگاهی تنها به سانتر بلند ختم نمی شود. اکنون بازیکنان و کادر فنی استقلال باید خجالت بکشند که با وجود آگاهی از این حربه پرسپولیس، باز هم در را برای همان بازیکن باز گذاشتند تا اینبار توپش به تور دروازه بچسبد. نکته جالب اینکه این گل دقیقاً در همان منطقه، همان سمت زمین اتفاق افتاد و همان بازیکن سانتر کرد (سروش رفیعی) و همان بازیکن (علیپور) هم از کمند مدافعین فرار کرد تا اینبار گلزنی کند.
با تماشای این صحنه ها دو حالت بیشتر وجود ندارد: 1. یا آنالیز درستی از پرسپولیس انجام نشده بود و یا 2. آنالیز انجام شده بود اما بی دقتی بازیکنان که در طول 90 دقیقه بارها نشان دادند تمرکز لازم برای انجام این مسابقه را ندارند، ثابت می شود.
در هر دو حالت چیزی از قصور کادر فنی و بازیکنان این تیم در ثبت این شکست کم نمی شود و نمیتوان همه تقصیر را به گردن اشتباه داوری یا کادر مدیریت انداخت. اگر آقایان اشتباهات بچه گانه ای که در دربی 105 مرتکب شدند را انجام دادند، مرتکب نشده بودند ح0وووداقل بازنده دربی نبودند. بدون شک پرسپولیس از الریان و النصر قویتر نبود اما چطور می شود همین بازیکنان استقلال جلوی ستارگنی همچون رونالدو، مانه، اوتاویو مقابل النصر درخشیدند و تنها روی یک ضربه ایستگاهی گل خوردند اینگونه مقابل بازیکنان پرسپولیس مستاصل شدند؟ چطور ممکن ست رومارینیو و گدس در بازی استقلال مقابل الرین با همین بازیکنن مهار شوند اما ساختار دفاعی آشفته استقلال مقابل علیپور و عالیشاه اینگونه کم بیاورد؟ آیا علیپور و عالیشاه بزیکنن ناشناخته ای بودند یا اینکه توانایی فنی شان از رونالدو و اوتاویو بیشتر بوده است؟
البته نباید از حق گذشت که کادر مدیریت استقلال با بدترین تصمیم ممکن، 24 ساعت قبل از این مسابقه با اعلام کنسل شدن حضور ماتزاری و رسنه ای شدن نامهای عجیبی همچون فیروز کریمی تیر خلاص ر به وضعیت روحی روانی بازیکنان استقلال زد. آنها می توانستند بعد از دربی این اتفاق را رسانه ای کنند و با همان کادری که الریان و نساجی و شمس آذر را شکست داده بودند، در دربی حاضر شوند تا دوگانگی تاکتیکی هم برای بازیکنان پیش نیاید. بدون شک مدیریت ضعیف استقلال و شخص نظری جویباری عامل اصلی این شکست است اما این موضوع از سهم تقصیر بازیکنان و کادر فنی کم نمی کند. پرسپولیس در نیمه دوم تا قبل از به ثمر رسیدن گل دومش که بر روی یک ضربه ایستگاهی به دست آمد حرفی برای گفتن نداشت و تحت تاثیر تغییر تاکتیک استقلال قرار گرفته بود اما پس از این گل به لاک دفاعی فرو رفت و مثل گل اول چند موقعیت دیگر در ضد حملات به دست آورد. آیا اگر این اشتباه بچه گانه ساختار دفاعی استقلال در یارگیری در صحنه گل دوم نبود، پرسپولیس می تونست به گل برسد؟ بدون شک خیر و امروز حرفی از اشتباه داوری و … نبود. وقتی بازیکنان استقلال که میلیاردی پول می گیرند نمی توانند در شرایط بحرنی هیجان خود را کنترل کنند، تقصیر بقیه چیست؟ وقتی چشمی و سیلوای مثلاً با تجربه این نمایش ضعیف را ارائه می کنند و بازیکن جوان تیم یعنی کوشکی گلزنی می کند، یک جای کار می لنگد. اگر به مدیریت تیم و نوع برخوردش با سهراب بختیاری زده و نوازی اعتراض دارید، راهش کله پا کردن مربین جدید با نمایش ضعیف نیست … به قول مرحوم موسیمانه یا بازیکنان استقلال به دنبال هفتمین سرمربی فصل خود هستند؟
پی نوشت: کادر فنی استقلال سه اشتباه بزرگ در ین مسابقه داشت. اشتباه اول حرکت دست بوژوویچ به مهران احمدی قبل از گل اول این تیم بود که بی جهت او را که هیچ بازیکنی حمایتش نمی کرد به حرکت رو به جلو تشویق کرد و لو رفتن توپ در آن منطقه منجر به ارسال پاس عالیشاه برای علیپور و اعلام ضربه پنالتی شد. در دومین اشتباه نیز در صحنه گل دوم، هیچ یک از اعضای کادر فنی استقلال به بازیکنان این تیم گوشزد نکرد که فضای تیر موافق را مسدود کنند و علیپور به سادگی از گپ بزرگ ایجاد شده استفاده کرد و به گل رسید. شاید بازیکنان در حین بازی دچار هیجان و استرس باشند و برخی نکات را فراموش کنند، این وظیفه کادر فنی است که موارد فنی را در بزنگاه های حساس یادآوری کنند. سومین اشتباه بزرگ کادر فنی استقلال خارج کردن محمدرضا آزادی از مسابقه در بین دو نیمه بود و ادامه مسابقه با همان شیوه(تک مهاجم) تا انتهای بازی حتی با وجود نیاز به گل بود. وقتی فکر تیم شما نباختن در دربی برای آماده شدن برای بازی مقابل النصر باشد و فکر حریف بردن مسابقه و تخریب روحیه تیم شما بری شکست مقابل النصر ست، نتیجه ای جز این به دست نمی آید. فوتبال برای ترسوها نیست …
بعد از ماه ها یه اتفاق خیلی خوب برای استقلال افتاد. در بازی با الریان و برخلاف تمام پیش بینی ها، بختیاری زاده بهترین ترکیب رو چید و تعویض های خوبی هم انجام داد. بعلاوه، بچه ها در تمامی خطوط کم اشتباه ظاهر شدن و در یک شب بیادموندنی، کوشکی شگفتی ساز شد و همه چیز دست به دست هم داد تا دل طرفداران بعد از مدت ها شاد بشه. این یعنی آقایون برای ادامه کار، راحت ترین کار ممکن رو داشتند: به لطف جو مثبتی که به راه افتاده بود، کافی بود فقط کادر فنی و بازیکنان رو شارژ مالی و روحی کنند تا استقلال، که به شکلیی معجزه اسا به آرامشی نسبی رسیده بود، بتونه این چند بازی باقیمانده از فصل رو به پایان برسونه … به زبان ساده تر، آقایون هیچ کار ی نباید انجام می دادند! همین! اینکه فقط هیچ کاری نکنند! اونوقت این جماعت چه کردند؟! نمایش مسخره و شرم آور ماتزاری رو برای هزارمین دفعه رسانه ای کردن تا بختیاری زاده – که علی رغم تمامی نقاط ضعف -، توانسته بود تیم رو به یه ثبات نسبی برسونه، برای چندمین بار کنار گیری کنه و همه چیز بار دیگربهم بریزه! باورنکردنی بود! باورنکردنی … استقلال با تنها محمد نوازی روی نیمکت، رفت سراغ نساجی … و باز هم برد! استقلال باز هم زنده موند! ولی آقایون بار دیگه به میدان آمدند و چند شب مانده به دربی، با وقاحت تمام از پروژه ی نشاندن فیروز کریمی بروی نیمکت استقلال حرف زدند!! این حجم از خیانت باور نکردنی بود …باورنکردنی… استقلال که مدت هاست مثل گوشت قربانی از دستی به دست دیگه ای می افته، و امسال رو عملا بدون سرمربی آغاز کرده بود و با ورود ویروس آفریقایی موسیمانه و بنجل هایی از نوع کوجو و جمعه و کاکوتا آلوده و ضعیف تر از هر زمان دیگه ای شده بود، فقط به لطف یک معجزه تونست از جا بلند بشه و قوی ترین ورژن الریان رو در بازی های آسیایی شکست بده … معجزه اتفاق افتاده بود … اقایون کافی بود هیچ غلطی نکنند. کافی بود فقط برای مدتی خفه خون بگیرند … اما نه! بیچاره استقلال که برای موفقیت فقط کافی نیست تا حریفان رو روی زمین شکست بده، حریفان اصلی، یا بهتر بگم بزرگترین دشمنان استقلال در داخل ساختمان این باشگاه پشت میز و بروی صندلی ریاست تکیه زدند!