شکست خوردن مدیرعامل پرسپولیس در مناظره با سمیعی با توهین و لمپنیزم

برنامه سیرک برتر شب گذشته بار دیگر با همان رویکرد همیشگی خود روی آنتن رفت ولی این نمایش مضحک جز آبروریزی برای او و مدیرعامل تیم محبوبش چیزی در پی نداشت.

شکست خوردن مدیرعامل پرسپولیس در مناظره با سمیعی با توهین و لمپنیزم

این برنامه که به صجنه مناظره مدیرعامل پرسپولیس و فرشید سمیعی سرپرست مدیرعاملی استقلال به جنجال کشیده شده بود، در نهایت با توهین مستقیم مدیرعامل پرسپولیس به فرشید سمیعی، برنده و بازنده خود را شناخت. معمولاً در بحث ها و مناظرات این چنینی معروف است که فردی که حرفی برای گفتن ندارد و نمی تواند از موضع خود دفاع کند، شروع به توهین به طرف مقابل می کند تا بلکه، ضعف خود را اینگونه پوشش دهد.

فارغ از همه بحث های مطروحه، رضا درویش جدای از ادبیات زشت و زننده ای که داشت و به عنوان وکیل مدافع عرب براقی و علی خسروی سخنرانی کرد، در آخرین فرصت صحبتش با توهین به فرشید سمیعی و به سخره گرفتن لهجه گیلکی او به خیال خود طنازی کرد اما این نه توهین به فرشید سمیعی بلکه توهین به همه مردم استان گیلان بود.

از فردی که تسبیح آب می کشد و مدام داعیه عزیمت به کربلا دارد و خود را به ظاهر متشرع نشان می دهد، چنین ادبیاتی بعید بود اما به قول سمیعی چه خوب که چهره واقعی او در مقابل دیدگان میلیون ها بیننده متحیر تلویزیونی مشخص شد.

درویش که جوابی برای صحبت های سمیعی نداشت سعی می کرد با فرافکنی و فرار رو به جلو خود را مسلط به مناظره نشان دهد اما صحبت های توهین آمیز او تنها باشگاه پرسپولیس را در خصوص اتفاقات اخیر در موضع ضعف قرار داد که به جای پاسخگویی به ابهامات، مسائل حاشیه ای را مطرح کردند.

نکته جالب اینکه مجری نگون بخت برنامه نیز در تلاشی بی ثمر سعی کرد حقیقت را وارونه نشان دهد و با گردآوری موارد سود و زیان دو تیم در طول فصل سعی کرد پرسپولیس را مظلوم و استقلال را برنده استفاده از اشتباهات داوری نشان دهد!!! اتفاقی کمدی و قابل انتظار که پش بینی می شد توسط باند مافیایی رسانه ای انجام شود و اشتباهات داوری به ضرر استقلال سانسور شود و محاسبات به اخراج یا عدم اخراج تقلیل یابد! آیا الزاماً تیم ده نفره بازنده مسابقه است که آقایان از چنین صحنه هایی به عنوان اشتباه تاثیرگذار داوری یاد می کنند؟ مگر همین پرسپولیس ده نفره مقابل نساجی به پیروزی نرسید؟

آقای درویش توهین کردن و مزه پراندن به پشتوانه نهادهای بالادستی که پشت شما به آنها گرم است و مشکلات شما را چند ساعته حل می کردند (امثال امیرعبداللهیان و آذری جهرمی ها و …) هنر و مزیت برتری به حساب نمی آید. اگر نهاد نظارتی وجدان داشته باشد، می بایست اموال و دارای اطرافیان بازیکنان پرسپولیس را بررسی کنند تا مشخص شود که برخی چطور قانون را به واسطه حضور یک هوادار متمول دور زده اند. او در حالی به قرارداد مهری طعه زد که هرگز حاضر نشد در مورد ثبت قرارداد مضحک 15 میلیاردی بیرانوند شفاف سازی کند. چطور باور کنیم نیازمند دروازه بان سوم تیم ملی 160 میلیارد برای سه فصل قرارداد ببندد و بیرانوند بینوا با فصلی 15 میلیارد در تیم قهرمان پرسپولیس توپ بزند!!!

پی نوشت: از تیمی که سرپرست آن با توصیه به شارلاتان بازی، قصد به دست آوردن موفقیت داشته، نباید هم بیش از این انتظار داشت. ادبیات لمپن ها مدتهاست در این تیم نهادینه شده و از زمان علی پروین تا امروز شاهد آن هستیم…