علیرضا بیرانوند در بازی حساس تیمش مقابل تیم نه چندان مطرح ون پارس در جام حذفی ناجی تیمش شد و با مهار دو پنالتی، زمینه ساز صعود پرسپولیس به مرحله بعدی مسابقات شد.

اما نکته ای که همچنان از نظر داوران مغفول مانده این است که او در هر دو پنالتی که مهار کرد باز هم خطا کرد و قبل از ضربه پنالتی در حالی که یکی از پاهایش خط دروازه را لمس نمی کرد، یک متری به جلو پرید تا مهار پنالتی حریف برایش ساده باشد.

پیشتر به موارد متعدد خطاهای بیرانوند در ضربات پنالتی اشاره کرده بودیم. اما ظاهراً عزمی برای دیدن این خطاهای آشکار وجود ندارد.

نکته دیگر اینکه او در حین ضربات پنالتی در محوطه جریمه قدم می زد و تمرکز دروازه بان حریف را بر هم می زد و این در حالی بود که هیچ تذکری از داوران بابت ثابت ایستادن حین ضربات پنالتی دریافت نکرد و به کار خود تا انتهای ضربات پنالتی ادامه داد.

چشمپوشی از خطاهای آشکار بیرانوند شبیه به دایوهای مهدی طارمی در سالهای گذشته بود که به منظور فریب داوران انجام می داد و در بیشتر مواقع نیز موفق به فریب داوران و گرفتن پنالتی می شد.

با این حساب می توان طارمی و بیرانوند را جاعلین بزرگ در محوطه جریمه خطاب کرد. تخلفاتی که با چشمپوشی عمدی یا سهوی داوران منجر به کسب امتیاز برای تیم های این بازیکنان شده است.