در حالی که تیم استقلال با پیروزی 1 بر صفر دقیقه 90 خود برابر پدیده مشهد، شانس قهرمانی اش را بیشتر از قبل کرده اما از حیث نوع بازیف این تیم همچنان با مشکلات عدیده ای مواجه است که عدم توجه کادر فنی استقلال به آنها بدون شک، این تیم را در 4 بازی آخر که اتفاقاً هر 4 بازی مقابل تیمهای گردن کلفتی خواهد بود، دچار مشکل خواهد کرد.

مشکلات بزرگ استقلال لا به لای پیروزی مقابل پدیده گم شد

فرهاد مجیدی در این بازی برای اولین بار از ترکیب درست در آرایش سه دفاعه خودش استفاده کرد اما بزرگترین اشتباه را جایی داشت که روزبه چشمی کند را یک خط جلوتر برد تا نیمه اول این بازی را تنها به دلیل کندی ذاتی چشمی از دست بدهد و در نیمه دوم مجبور به تعویض او شود. حقیقت این است که چشمی فرسنگ ها از آن بازیکن چالاک گذشته فاصله گرفته و در بهترین حالت می تواند یک ذخیره مطمئن برای بازیکنان خط دفاعی یا هافبک استقلال باشد.

دومین اشتباه تکراری مجیدی در چینش اولیه، استفاده از وریا غفوری بود که مدتهاست فوتبالش به پایان رسیده و در فاز هجومی هرگز شاهد تاثیرگذاری این بازیکن در روند حملات استقلال نبوده و نیستیم. غفوری که دیگر توان دور زدن بازیکن خود در مصاف های یک به یک را ندارد در ارسال هایش نیز ضعیف عمل می کند و آبی ها در نیمه دوم از زمانی جان گرفتند که صالح حردانی و زبیر نیک نفس به جای وریا غفوری و روزبه چشمی وارد میدان شدند.

اما بزرگترین مشکل استقلال چه در این بازی چه در بازیهای قبلی، خودخواهی بازیکنان این تیم و تک روی بیجا در بزنگاه هایی بود که به جای پاس ساده و در موقعیت قرار دادن بازیکن خودی، اقدام به شوت زنی یا دریبل زنی می کردند و به سادگی توپ را از دست می دادند. در این بازی ضریب پاس های اشتباه استقلالی ها به خصوص در میانه میدان بسیار بالا بود و شاید بهتر بود از عزیزبک امانوف در نیمه دوم استفاده شود.

به طور کلی استقلال در این فصل نشان داد که تیمی قدرتی است و به جز امیرحسین حسین زاده و اخیراً صالح حردانی، بازیکن سرعتی در ترکیب این تیم حضور ندارد و عمدتاً بازیکنان بلندزن و بلند قد جور گلزنی این تیم را می کشند. استفاده اشتباه از کوین یامگا در خط حمله یکی دیگر از دلایلی است که این بازیکن از گلزنی فاصله گرفته و از وقتی که او به عنوان وینگر راست به بازی گرفته شد، عملکرد بهتری از او در موقعیت سازی برای مهاجمین استقلال شاهد بودیم.

در نهایت اینکه ظاهراً بازیکنان و کادر فنی استقلال فراموش کرده اند در چه موقعیتی قرار دارند و باید از همان دقیقه 1 بازی، با انگیزه فراوان و فداکاری برای قهرمانی بجنگند و کار را به نیمه دوم و دقایق پایانی نکشانند و همین مسئله باعث می شود برخی از آنها با بی مسئولیتی محض، حرکاتی را در زمین انجام دهند که به موفقیت تیمی ضربه می زند و این اتفاق در حالی رخ می دهد که هیچ تذکری از سمت نیمکت استقلال به بازیکنان بی مسئولیت و پراشتباه استقلال داده نمی شود.

هر چه که هست، به جرات می توان گفت استقلال اگرچه تا اینجای لیگ نباخته و صدرنشین لیگ بوده اما جدای از قدرت فنی این تیم، بخش زیادی از این مسئله را می توان به ضعف رقبا ربط داد چرا که کیفیت فنی که استقلال ارائه می دهد، هرگز در اندازه تیم قهرمان و قدرتمند لیگ ایران نیست و این ضعف فوتبال ایران است که تیمی مثل استقلال با این کیفیت فنی در صدر جدولش قرار گرفته است.