داستان ستاره شدن مهدی طارمی از آن دست اتفاقاتی است که می توان در موردش کتاب نوشت؛ ماجراها و اتفاقاتی که در 7-8 سال اخیر برای طارمی رخ داده چیزی شبیه به فیلم سینمایی بود که اوج آن، فرار عصرگاهی از پرسپولیس و انداختن عکس یادگاری با مسئولین الغرافه بود.

شبی که مهدی طارمی از پرسپولیس فرار کرد | ترابی را مثل طارمی اسیر نکنید!

مهدی طارمی که این روزها سری در بین سرها در بین بزرگان فوتبال اروپا بلند کرده و چشم بسیاری از تیمهای مطرح فوتبال اروپا را به خود جلب کرده در لیگ پرتغالی به عنوان آقای گلی رسیده که زمانی کریستیانو رونالدو در آن چهره شد و توسط سرالکس فرگوسن شناسایی و به یک ستاره بزرگ تبدیل شد. اگرچه سن مهدی طارمی برای تبدیل شدن به ستاره ای همچون کریستیانو رونالدو کمی بالاست اما او همچنان برای اوج گرفتن در فوتبال اروپا فرصت دارد و می تواند پرچم ایران را در قاره سبز بالا ببرد.

شاید بزرگترین اتفاق زندگی حرفه ای مهدی طارمی در عصری رخ داد که برانکو و هم تیمی های مهدی پس از پایان دوران محرومیتش منتظر حضورش در تمرین پرسپولیس بودند اما به یکباره سر از قطر در آورد و عکس های توافق او با مسئولین الغرافه منتشر شد تا موجی از بهت و حیرت در بین هواداران پرسپولیس به وجود بیاید.

البته این اتفاق یا بع تعبیری فرار از دست وزارت نشینان را می توان نقطه عطف زندگی طارمی دانست چرا که اگر بار دیگر وزارت ورزش به او اجازه خروج از پرسپولیس را نمی داد و با بالا بردن مبلغ قراردادش او را مجاب به ماندگار شدن در این تیم می کرد، شاید او اکنون به جای فتح دروازه تیم های پرتغالی، در بهترین حالت به عنوان آقای گلی لیگ بی کیفیت ایران دست پیدا می کرد که نه به لحاظ مالی و نه به لحاظ فنی برای او چیزی در پی نداشت چرا که چند بار پیاپی به این عنوان رسیده بود و فوتبال ایران برایش کوچک به نظر می رسید.

او یک بار سعی کرد از قفسی که برایش ساخته اند فرار کند و به ریزه اسپور پیوست تا از طریق فوتبال ترکیه به فوتبال اروپا معرفی شود اما اتاق فکر وزارت ورزش با همکاری مدیرعامل وقت پرسپولیس و البته فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و حتی وزارت امور خارجه و رئیس جمهور، به هر نحو ممکن او را به اجبار پرسپولیس بازگرداندند تا به یک کلیشه دیگر در لیگ ایران برسد : آقای گلی و قهرمانی در لیگ!

شاید اگر مهدی در همان فصل از پرسپولیس جدا شده بود، با توجه به پتانسیل های بالایی که سبک بازی او داشت، مسیر زندگی او به طور کلی متفاوت تر از امروز بود اما خودخواهی وزیر ورزش یا به تعبیر دیگر آقازاده وزیر ورزش باعث شد تا او در پرسپولیس اسیر شود و برای جدایی از این تیم همه را فریب دهد چرا که به خوبی می دانست اگر هر یک از مدیران باشگاه از تصمیمش مطلع می شدند، بار دیگر مانع از خروجش از تیم می شدند.

در حال حاضر این قصه برای مهدی ترابی استعداد ناب پرسپولیس در حال تکرار است و دو سالی هست که برای بیرانوند و علی علیپور که با پیشنهادات خوب اروپایی مواجهند تکرار شده است و این بازیکنان نیز اسیر اهداف پشت پرده وزارت نشینان شدند و آینده حرفه ای آنها تحت تاثیر قرار گرفت. شاید اگر علی علیپور یا بیرانوند نیز دو سال قبل پرسپولیس را به قصد تیمهای اروپایی ترک می کردند، اکنون به یکی از ستاره های یک تیم مطرح اروپایی تبدیل شده بودند اما افسوس که در ایران، هدف وسیله توجیه می کند …

پی نوشت: وقتی ستاره ای مثل طارمی، بیرانوند یا علیپور قصد جدایی از پرسپولیس را داشت ولو با پرداخت مبلغ رضایتنامه ( هم طارمی هم بیرانوند قادر به پرداخت یک میلیون دلار مبلغ رضایتنامه برای فسخ بودند) از بالا دستور می رسید که به هر قیمتی که شده و با هر شرایطی که دوستان مایل هستند در پرسپولیس بمانند، قرارداد وی تمدید شود اما این اتفاق هرگز برای ستاره های استقلال رخ نداد و مدیران دست نشانده وزارت ورزش، ستاره های استقلال را یکی یکی به سمت در خروج هدایت می کردند!