استقلال در حالی مقابل تیم دسته دومی نود ارومیه با نتیجه 1-1 متوقف شد که تقریباً با ترکیب دوم خودش در این دیدار حاضر شده بود اما به زحمت توانست در ضربات پنالتی از سد حریف سخت کوش خود بگذرد.

گابریل پین را اخراج کنید | آقای مجیدی این استقلال شما نبود

هواداران استقلال که انتظار یک برد پرگل را مقابل تیم دسته دومی نود ارومیه می کشیدند، 120 دقیقه در بیم و استرس حذف از جام حذفی به سر بردند تا در نهایت در ضربات پنالتی از سد حریف بگذرند. اگرچه در این بازی یک طرفه همه آمار به سود استقلال بود و این تیم با 900 پاس و 50 شوت و خلق 12 موقعیت بالای 90 درصد گل، از هر لحاظ برتری فنی به حریف داشت اما بی دقتی مهاجمین این تیم در زدن ضربات نهایی باعث شد تا بسیاری از موقعیتهای استقلال به گل تبدیل نشود.

استقلال در نیمه اول این دیدار بسیار ناهماهنگ عمل کرد و در نیمه دوم با حضور بابک مرادی و رضا آذری جان دوباره ای گرفت و پس از حضور این دو بازیکن بود که موقعیت های گل پیاپی برای استقلال روی دروازه حریف سرسختش شکل گرفت.

بسیاری از هواداران استقلال معتقدند حضور گابریل پین باعث افت فنی تیمشان در فاز هجومی شده است و این تیم با سیستم های تدافعی که در پیش گرفته، راه گلزنی را فراموش کرده است. آنها به این نکته اشاره می کنند که همین کادر فنی (مجیدی، مرتضایی، مصطفوی) توانستند در گروه مرگ لیگ قهرمانان آسیا به عنوان صدرنشین صعود کند و دروازه حریفان قدرتمندی همچون الاهلی، الدحیل را بارها و بارها باز کند اما پس از ورود گابریل پین، تنها تمرکز استقلال بر روی ساختار دفاعی و گل نخوردن معطوف شده و به همین دلیل از پتانسیل بازیکنان تهاجمی این تیم استفاده چندانی نمی شود.

بازی تدافعی استقلال در ده هفته ای که از لیگ گذشته، ذهنیت اکثر بازیکنان این تیم را به فاز تدافعی برده و امروز آنها با انجام ساده ترین حرکات هجومی در فاز حمله، بیگانه به نظر می رسند و قادر به انجام ساده ترین اصول فوتبال در زمین را ندارند.

شاید وقت آن رسیده تا فرهاد مجیدی بار دیگر نقش صالح مصطفوی را در کادر فنی تیمش پررنگ تر کند چرا که او در حضور گابریل پین به قدری کمرنگ شده که تاثیر زیادی در عملکرد فنی استقلال ندارد و استقلال فعلی مستقیماً حاصل تفکرات دفاعی گابریل پین است که قصد دارد سیستم های منسوخ 20 سال پیش فوتبال ایتالیا را در استقلال به نمایش بگذارد.

هر چه که هست، استقلال نشان داد کمبود بازیکن ندارد و بازیکنان خلاقی همچون رضا آذری، بابک مرادی و … در بین بازیکنان این تیم حضور دارند اما کادر فنی این تیم در کمال کج سلیقگی از بازیکن کندی همچون آرش  رضاوند در میانه میدان استفاده می کند که ریتم و سرعت حرکت تیمی استقلال را به پائین ترین حد ممکن می رساند. استقلال در پایان ده هفته از لیگ نشان داده تیمی نیست که سیستم های 5 دفاعه را اجرا کند و اگر فرهاد مجیدی می خواهد دوباره به دوران اوج خود بازگردد و مورد اعتماد هواداران این تیم باشد، می بایست به اصل خود یعنی ارائه یک فوتبال هجومی و منطقی بازگردد چرا که سیستم های تدافعی برای تیمهای ته جدولی و میانه جدولی است نه تیم بزرگی همچون استقلال !

در این سیستم ها توانایی بازیکنان توانمندی همچون ژستد، یامگا، وریا غفوری و … همگی کمرنگ می شوند و تنها بازیکنان انرژیک و دونده ای مثل امیرحسین حسین زاده به چشم می آیند که فوتبالی بر مبنای دوندگی بی امان و نه تاکتیکی را به نمایش می گذارند. سالها پیش مجتبی جباری در استقلال حضور داشت که تنها با فکر خود فوتبال بازی می کرد و نه دوندگی بی ثمر و امروز استقلال نیاز به چنین تفکری دارد که هوشمندانه فوتبال بازی کند نه اینکه بازیکنانش برای پر کردن نقاط ضعف تاکتیکی سیستم مورد نظر کادر فنی، مجبور به دوندگی بی امان و بی ثمر باشند.

در حال حاضر به نظر می رسد ترکیب زیر، می تواند یادآور روزهای خوب فصل قبل استقلال با مجیدی باشد.

در پایان ذکر این نکته ضروریست که اگر فرهاد مجیدی نخواهد لجبازی فنی خود در انتخاب سیستم و چینش اولیه ترکیب استقلال را کنار بگذارد، خیلی زود به سرنوشت محمود فکری دچار خواهد شد چرا ه در صورت ادامه استفاده از سیستم های تدافعی 5 دفاعه، این تیم محکوم به ناکای خواهد بود. او باید هر چه زودتر بالانس و توازنی بین حرکات هجومی و تدافعی استقلال به وجود بیاورد.