پس از ممنوعیت حضور مربیان خارجی در لیگ برتر ایران، وضعیت کیفی مربیانی که قرار است در لیگ بیستم هدایت تیم ها را بر عهده داشته باشند به قدری بغرنج است که از حالا می توان کیفیت پائین بازیهای فصل 99/1400 را پیش بینی کرد.

چرا برای مربیان لیگ برتری فیلتر کیفی نمی گذارند؟

به موضوع مضحک بودن منع حضور مربیان و بازیکنان خارجی به لیگ برتر کاری نداریم اما مسئله اینجاست که چطور دوستان در فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ با فیلتر کردن بازیکنان خارجی و قرار دادن چند شرط از جمله بازی در تیم ملی در دو سال گذشته و … او را از لحاظ کیفی فیلتر می کنند اما وقتی صحبت از مربیان(چه داخلی چه خارجی) می شود، خبری از این مسائل نیست و تنها به یک مدرک تئوری بسنده می کنند؟

در لیگ امسال متاسفانه مربیانی حضور دارند که علی رغم رزومه بسیار ضعیفشان همچنان عهده دار هدایت تیمهای بالاترین سطح فوتبال ایران هستند و هیچ نظارت و فیلتری هم برای دور کردن این مربیان از لیگ برتر وجود ندارد.

شاید قرار دادن برخی فیلترها از جمله تعداد حضور مربی مذکور در تیم سابق و همچنان میانگین نتیجه گیری او و همچنین خروجی نهایی او در صعود یا سقوط یا کسب سهمیه یا نمره اخلاقی او در کمیته انضباطی بتواند به عنوان فاکتورهایی برای ارزیابی کیفی مربیان شاغل در فوتبال ایران باشد تا آنها نیز بر حسب توانایی خود طبقه بندی شده و در سطح مربوطه فعالیت کنند.

در لیگ برتر امسال مربی حضور دارد که سه تیم را به لیگ پائینتر فرستاده و همچنان عهده دار هدایت تیم لیگ برتری است که اگر فیلترهایی در این زمینه وجود داشت، او در بهترین حالت می توانست در لیگ آزادگان مربیگری کند.

این سیستم راه را برای افزایش دانش فنی مربیان باز می گذارد تا با تلاش و کسب موفقیت های بیشتر سعی در رسیدن به جمع مربیانی  داشته باشند که گزینه مربیگری در لیگ برتر هستند؛ در شرایط فعلی مربی چه نتیجه بگیر چه نگیرد هم پول قراردادش را تمام و کمال از باشگاه مذکور گرفته و برایش فرقی نمی کند که در کدام تیم حضور داشته باشد چرا که بالاخره با لابی یک تیم لیگ برتری به او سپرده می شود.

نمونه بارز این ادعا، هومن افاضلی است که چند سالی هست تیم ها را به دسته پائینتر هدایت می کند و همچنان در لیگ برتر تیم می گیرد!