در حالی به دربی 97 نزدیک می شویم که هواداران دو تیم به سبب نزدیکی امتیازات دو تیم و بازیهای نه چندان درخشان و قدرتمندانه تیم های محبوب خود، نمی توانند با قاطعیت از پیروزی تیم محبوب خود در دربی پیش رو صحبت کنند. اما با توجه به اتفاقاتی که در 7 هفته گذشته در جریان بازیهای دو تیم رخ داده به نظر می رسد شانس پرسپولیس برای پیروزی در این دیدار بیشتر از استقلال باشد چرا که کادر فنی این تیم خیلی زود مشکلات تیم خود را شناسایی و اقدام به رفع آنها کرد اما کادر فنی استقلال با تاخیر زیاد تنها ره رفع یکی از مشکلات تیمش پرداخت.

پرسپولیس ضعیف چطور به قوی شد؟

از همان ابتدای لیگ تصور می شد که پرسپولیس با جدایی بازیکنان با کیفیتی همچون نوراللهی، مغانلو و کنعانی زادگان به مشکل بر خواهد خورد. حضور سید جلال حسینی 40 ساله در مرکز خط میانی و رضا اسدی کند با کیلوهای اضافه در میانه میدان باعث شده بود تا ساختار دفاعی پرسپولیس متزلزل شود. حتی تغییر سیستم از 4 دفع به 3 دفاع نیز نتوانست این معضل بزرگ را برطرف کند تا اینکه کادر فنی پرسپولیس در اقدامی ضربتی از دوبازی قبل خود ابتدا سیستم خود را به همان سیستم 2-4-4 بازگرداند و با نیمکت نشین کردن سید جلال حسین و رضا اسدیف کمک بزرگی به روند رو به رشد فنی تیم خود کرد. اگرچه ناهماهنگی هایی بین نعمتی و فرجی در قلب دفاع دیده می شود اما این زوج به مراتب عملکرد بهتری نسبت به هر زوج دیگر با سید جلال حسینی دارد که موجب کندی عملکرد ساختار دفاعی پرسپولیس شده بود. از طرفی بازگشت کمال کامیابی نیا به پست هافبک دفاعی پرسپولیس زمینه آزاد شدن میلاد سرلک و حضور موثرش در کارهای تهاجمی پرسپولیس را فراهم آورده که خروجی این اتفاق افزایش موقعیت های گل پرسپولیس و اتفاقاً گلزنی سرلک در بازیهای اخیر بود.

از دیگر تدابیر موثر کادر فنی پرسپولیس در بازی های اخیر، استفاده از وحید امیری و مهدی ترابی در پست های تخصصی خود بود. کادر فنی پرسپولیس که به اشتباه در ابتدای فصل از وحید امیری در پست دفاع چپ استفاده می کرد و ترابی را که خصوصیات مشابه امیری را داشت جلوی او در پست وینگر چپ قرار می داد، سرانجام به اشتباه خود پی برد و با قرار دادن وحید امیری در پست هافبک راست، کارایی تیمی خود را افزایش داد و اینگونه مهدی ترابی رو به افول را احیا کرد.

از دیگر اشتباهات کادر فنی پرسپولیس، استفاده از تک مهاجمی به نام آل کثیر در بازیهای ابتدایی بود که قرار بود دو وینگر یعنی ترابی و عالیشاه به او در فاز هجومی اضافه شوند و سیستمی شبیه به 3-4-3 در پرسپولیس پیاده سازی شود اما در نهایت با جواب ندادن این تدبیر، حضور همزمان عبدی و آل کثیر در خط حمله پرسپولیس، زهر حملات پرسپولیس را افزایش داد و سرخ پوشان موقعیت های گل بیشتری روی دروازه حریفان خلق کردند.

استقلال چطور روند نزولی خود را آغاز کرد؟

پس از شروع قدرتمندانه و پیروزیهای پیاپی استقلال در لیگ 21، ترمز این تیم از بازی مقابل فجر سپاسی کشیده شد و با 4 تساوی پیاپی، روند ناامید کننده ای را آغاز کرد. بخش زیادی از این اتفاق مربوط به مشکلات روحی روانی بود که توسط کادر فنی استقلال به این تیم تزریق شد و بیرون گذاشتن احمد موسوی، رشید مظاهری و بابک مرادی فضای اردوی استقلالی ها را متشنج کرد. از طرفی اصرار به بازی با سه مدافع در حالی که ابزار اجرای این سیستم ها در استقلال موجود نبود نیز مزید بر علت شد تا استقلال علاوه بر نتیجه نگرفتن، بازیهای بی کیفیتی را به نمایش بگذارد. حضور ضعیف آرش رضاوند و جعفر سلمانی از ابتدای فصل در ترکیب اصلی استقلال با انتقادات زیادی همراه بوده و کادر فنی استقلال بر خلاف کادر فنی پرسپولیس که ضعف خود در میانه میدان را شناسایی کرد، تدبیری برای حفره تیم خود در میانه میدان نکرد. اگرچه استقلال در آخرین بازی خود مقابل صنعت نفت تغییر سیستم داد و بار دیگر با سیستم 4 دفاعه، نمایش به مراتب بهتری از 3 بازی قبلترش ارائه کرد اما حضور چند بازیکن بی کیفیت که پیراهن استقلال به تنشان گشاد به نظر می رسد در ترکیب اصلی استقلال هنوز این تیم را اذیت می کند و باید دید آیا کادر فنی سرانجام تدبیری برای رفع مشکل مهره چینی اولیه خود در دربی خواهد کرد یا خیر؟

در مجموع قدرت دو تیم تقریباً یکسان است و هر دو تیم ضعف هایی در بخش های مختلف زمین دارند که همین موضوع برتری در دربی 97 را به دانش کادر فنی دو تیم برای استفاده از ضعف های حریف منوط کرده است. البته هر تیمی بتواند از شانس های خود در این بازی بهتر استفاده کند، برنده خواهد بود و اصولاً بازیهای قبلی دو تیم ارتباط زیادی به نتیجه دربی ندارد و تیمی برنده دربی است که با تمرکز و آرامش روانی بیشتر پا به میدان بگذارد.