کد خبر:19998
پ

مقایسه تنوع تاکتیکی گلهای استقلال و پرسپولیس در فصل بیستم

اختصاصی بتاکاپ – هفته پانزدهم لیگ برتر در حالی برگزار شد که علی رغم هته ها صدرنشینی استقلال، این تیم در هفته آخر صدرنشینی را به تیم دیگری تعارف زد تا انتقادات از عملکرد محمود فکری به اوج خود برسد. بسیاری بر این باورند که تیم محمود فکری تنوع تاکتیکی خاصی ندارد و عمدتاً بر […]

اختصاصی بتاکاپ – هفته پانزدهم لیگ برتر در حالی برگزار شد که علی رغم هته ها صدرنشینی استقلال، این تیم در هفته آخر صدرنشینی را به تیم دیگری تعارف زد تا انتقادات از عملکرد محمود فکری به اوج خود برسد. بسیاری بر این باورند که تیم محمود فکری تنوع تاکتیکی خاصی ندارد و عمدتاً بر روی توپ های بلند و ضد حمله، برنامه ریزی کرده است. در ادامه توجه شما را به مقایسه آماری تنوع تاکتیکی گلهای استقلال و پرسپولیس در فصل بیستم جلب می نمائیم.

 

مقایسه تنوع تاکتیکی گلهای استقلال و پرسپولیس در فصل بیستم

بازی فوتبال امروز بازی اعداد  و آمار است. آنالیزور تیم ها با بررسی همین آمار و اطلاعات بازیها در تیم خود و رقیبان می توانند کمک زیادی به سرمربی تیم برای انتخاب تاکتیک تیم در بازی بعدی داشته باشند. در فوتبال به طور کلی به چند روش می توان به گل رسید که عبارتند از

 

نوع گل

استقلال

پرسپولیس

ضربه ایستگاهی مستقیم

1

0

ضربه ایستگاهی غیرمستقیم

1

2
کرنر

0

3
سانتر از جناحین

2

3
ضدحمله

3

1
شوت

3

3
پرس و اشتباه حریف

3

4

پنالتی

2

1

کار ترکیبی در محوطه حریف

3

4

با مشاهده نوع به ثمر رسیدن گلهای استقلال و پرسپولیس تا اینجای فصل به سادگی می توان دریافت که تیم استقلال در زمینه گلزنی روی ارسال از جناحین، کرنر و ضربات ایستگاهی غیرمستقیم ضعف دارد و تنها 3 گل روی این تاکتیک ها به ثمر رسانده و در طرف مقابل، رقیب سنتی یعنی پرسپولیس، یک حرفه ای در این سه مورد محسوب می شود و اکثر گلهای 3 امتیازی خود را بر روی همین 3 تاکتیک به ثمر رسانده است.

 

یکی دیگر از نکات جالب در آمار فوق این است که استقلالی ها 3 بار در ضد حمله و 3  بار در پرس کردن حریف به گل رسیده اند و این در حالیست که تیم پرسپولیس تنها 2 بار بر روی این تاکتیک ها به گل رسیده که این موضوع نشانگر تفاوت سبک مربیگری فکری و گل محمدی است به طوری که گل محمدی فوتبال کنش گرا و محمود فکری فوتبال واکنش گرا را دنبال می کند.

فکری در استقلال همان روشی را پیاده می کند که پیشتر در نساجی پیاده کرده بود و همانطور که در آمار مشخص است، بیشتر مترصد اشتباه حریف و استفاده از ضدحملات است تا اینکه قصد ارائه بازی تهاجمی را داشته باشد.

 

با رصد همین آمار ساده می توان به این نتیجه رسید که پرسپولیس تیمی است که در ارسال از جناحین خطرناک است و تیمها نباید به این تیم فرصت ارسال به هر نحوی (کرنر، ضربه ایستگاهی، در جریان بازی) بدهند و در طرف مقابل نیز استقلالی ها نشان داده اند در ضد حمله زدن ماهر هستند و مدافعان تیمهای مقابل این تیم نباید چندان روی پاسکاری در یک سوم دفاعی خود، حساب باز کنند.

 

پی نوشت: پرسپولیس یک بازی عقب افتاده نیز مقابل گل گهر سیرجان دارد و باید دید در آن بازی بر روی چه نوع تاکتیکی به گل خواهد رشید.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید