تیم ملی فوتبال کشورمان روز گذشته علی رغم برتری 3 بر 0 مقابل سوریه در بازی دوستانه اما از حیث فنی عملکرد بی نقصی ارائه نکرد؛ در ادامه به برخی موارد قنی این دیدار می پردازیم.

تحلیل فنی بازی ایران و سوریه | نه آقای اسکوچیچ ! این تیم به جام جهانی نمی رود!

بازی با اطلاعات غلط محمدرضا احمدی آغاز شد. جواد خیابانی هم اگر خودش را دوست دارد، بخاطر شان و شخصیتش دیگر نباید گزارش کند. برتری تاکتیکی سوریه در نیمه اول نمایان بود. گل دقیقه یک، نظم‌شان را به هم ریخت اما همچنان با برنامه‌تر از میزبان ظاهر شدند.

اسکوچیچ ۴ نیمه در برابر بوسنی و ازبکستان با چهار سیستم متفاوت بازی کرد. با سوریه، از آن دو مسابقه، بی شکل‌تر بودیم.سرمربی هنوز نه در زمین و نه در اردوها، همه سرمایه‌های تیم ملی را یکجا در اختیار نداشته.

در خط دفاعی شجاع خلیل زاده و کنعانی زادگان روز خوبی را پشت سر نگذاشتند و اگر درخشش بیرانوند نبود، عملکرد ضعیف این دو مدافع بیشتر به چشم می آمد اما نتیجه 3 بر 0 سرپوشی بود بر ضعف در قلب خط دفاع که تیم نه چندان قدرتمند سوریه چندین بار توانست دروازه ایران را با خطر مواجه کند.

جعفر سلمانی چگونه با نیمکت‌نشینی در تیم پایین جدولی پرتغال، بی مقدمه و آنهم در پست غیر تخصصی به ترکیب اصلی تیم ملی رسید؟غریبگی او در زمین طبیعی بود. حتماً در آینده پیشرفت می‌کند و بازیکن بزرگی می‌شود اما جنگ با بحرین و عراق، جای تجربه‌ اندوزی نیست.محمود المواس سمت راست زمین را اتوبان کرده و راحت به عمق می‌زد.

محبی مقابل کامبوج عالی بود اما در دو بازی بعد چطور؟ یا نادری در برابر عراق؟
تازه همان محبی که حالا باتجربه‌تر است، دعوت نمی‌شود. فراخوانی وریا هم توسط داریوش فرهنگ و بچه‌های گاندو ممنوع شده!

اگر مهاجمان اصلی سوریه بودند، نمی‌توانستیم دروازه‌مان را بسته نگه داریم. حتی با همین موجودیت‌شان (متشکل از هشت بازیکن تیم امید) تیر دروازه‌مان را لرزاندند.

خط میانی، آشفته‌ترین بخش تیم ملی بود. اسکوچیچ با وجود امید و عزت‌اللهی و کریمی، چه اصراری دارد از نوراللهی هافبک دفاعی بسازد؟ نوراللهی که حتی در تیم باشگاهی خود نیز در پست هافبک دفاعی بازی نمی کند و آخرین باری که در این پست بازی کرد در دربی برگشت فصل گذشته بود و تنها 20 دقیقه کافی بود تا گل محمدی پی به اشتباهش ببرد و فوراً دست به تغییرات تاکتیکی بزند و کامیابی نیا را در آن پست به بازی بگیرد.
سرمربی دید که حاج‌صفی چقدر با سالیان اوجش فاصله گرفته و در پست غیر آرمانی، نمی‌تواند گرداننده تیم ملی باشد.تزلزل در قلب زمین، از کیفیت بازی امیری نیز کاسته بود.
در این بین قلیزاده باز هم در انجام وظایف هجومی موفق ظاهر شد.

خط حمله با یاران گلزن در اروپا بهترین قسمت از ترکیب تیم ملی است که با پیوستن جهانبخش و قدوس به خط میانی، از پشتیبانی بهتری برخوردار خواهند شد.

طارمی بهترین فوتبالیست فعلی ایران است.
آزمون پیش از گلش، مثل بازی رفت با بحرین دو موقعیت عالی را از دست داد. تکرارش در دور برگشت یعنی تکرار نتایج دور رفت.

کریم انصاری‌فرد (آقای گل گروه C مقدماتی جام جهانی) گل استادانه‌ای زد.
کاپیتان همیشه گلزن و بی حاشیه که چون باج نمی‌دهد و اهل مناسبات پنهانی با رسانه‌ها نیست، یکی دو سایت مرجع اما فاسد، بایکوتش کرده‌اند.
سایت‌های رانتی و انحصاری، با مدیران دلال.
تعداد گل‌های باشگاهی و ملی مهاجمان تیم ملی، اختلاف چندانی ندارد. چرا تعداد اخبار کریم، یک پنجاهم سایر مهاجمان است؟

تیم ملی می‌تواند صعود کند اما جملات حماسی و اغراق‌ در تمجید و ستایش خبرگزاری‌ها، بازدارنده است تا پیش برنده.سال‌هاست برتری محسوسی بر عراق نداشته‌ایم. شش هفت بازی فیفا دی را از دست داده‌ایم و ایرادات فنی محسوسی داریم.

میزبانی حق ماست و کاش CAS یا فیفا عدالت را برقرار کنند. اما فشار بازیهای ۱۲ روزه، چه در تهران و چه در سونای ۴۰ درجه بحرین، از جام جهانی سنگین‌تر است.
به این دلیل ساده که اینجا محکومیم به بردن، آنهم مقابل جوسازی شیخ سلمان + رقبای مجرب در فوتبال و ضد فوتبال.