دربی 98 عصر امروز با حساب 1-1 بین دو تیم استقلال و پرسپولیس به پایان رسید تا حساس ترین بازی فصل به نوعی به سود استقلال رقم خورده باشد. این بازی پر افت و خیز و پر فراز و نشیب که به عبارتی جذاب ترین تساوی دو تیم استقلال و پرسپولیس در سالهای اخیر بود، حوادث فنی و غیرفنی زیادی داشت که در ادامه به آن می پردازیم.

تحلیل دربی 98 | از بی شخصیتی سرمربی پرسپولیس تا برتری فنی استقلال

فرهاد مجیدی در این بازی با فیکس کردن وریا غفوری و نیمکت نشین کردن رودی ژستد، به نوعی دو سورپرایز برای کادر فنی حریف رو کرد. در سمت مقابل نیز نیمکت نشین شدن مهدی عبدی و فیکس شدن تمیروف و همچنین حضور احمد گوهری به جای حامد لک سورپرایز یحیی برای کادر فنی استقلال بود. البته نیمکت نشینی سیدجلال حسینی نیز به نوعی یک سورپرایز بزرگ برای هواداران دو تیم محسوب می شد اگرچه فیکس نبودن او باعث شد تا علی نعمتی فیکس شود و او نیز اتفاقاً زننده تک گل پرسپولیس در نیمه اول لقب گرفت.

بازی طبق انتظار پر التهاب و پرتنش و تحت تاثیر انتخاب عجیب سیدعلی به عنوان داور این دیدار آغاز شد و شروع کننده اعتراض های شدید به سوت های داور مهدی ترابی و بازیکنان پرسپولیس بودند که بر روی یک خطای ساده بازیکن پرسپولیس روی بازیکن استقلال، به شدت به سمت داور حمله ور شدند و در طول مسابقه بارها این حرکت را تکرار کردند و سیدعلی اگرچه سعی داشت با بسیاری از این اعتراضات مماشات کند اما در برخی موارد نیز مجبور به دادن کارت زرد به بازیکنان پرسپولیس بابت اعتراض شدید اللحن شد.

در نیمه اول بازی، روند کار تحت کنترل استقلال قرار داشت و این تیم توانست 4 موقعیت خطرناک گلزنی روی دروازه پرسپولیس ایجاد کند که با ترکیبی دگرگون شده و ناهمگون پای به این مسابقه گذاشته بود. در طرف مقابل، مهمترین موقعیت پرسپولیس را رضا اسدی در درون محوطه جریمه استقلال از دست داد که با چرخش و یک ضربه به زیر توپ، با فاصله زیاد، توپ را به آسمان فرستاد.

اما در ادامه فرصت سوزی های بازیکنان استقلال که با بی دقتی از دست می رفت، این پرسپولیس بود که بر روی یک ضربه ایستگاهی و اشتباه محض روزبه چشمی در یارگیر بر خلاف جریان بازی، موفق به گلزنی شد.

استقلال که در این دیدار هم مثل بازیهای قبلش با سیستم 3 دفاعه به میدان رفته بود سیلوا را در قلب دفاع داشت که عملکرد قابل قبولی از خود نشان داده بود و دانشگر و غلامی را در کنار خود می دید اما بزرگترین اشتباه کادر فنی استقلال در نیمه دوم، خارج کردن دانشگر و بردن سیلوا به دفاع راست و حضور روزبه چشمی پراشتباه و کند در قلب دفاع بود که چندین بار به پرسپولیس این فرصت را داد تا تعداد گل های خود را افزایش دهد.

پرسپولیس در نیمه دوم قصد داشت تا نتیجه را کنترل کند و بر روی ضد حملات برنامه ریزی کرده بود که عجله تمیروف در بسیاری از صحنه ها باعث از دست رفتن موقعیت و مالکیت توپ شد و همین مسئله به استقلال این شانس را می داد تا فشار حملاتش بر روی دروازه پرسپولیس را حفظ کند. در سمت مقابل کادر فنی استقلال خیلی زود متوجه اشتباه خود در خصوص استفاده از چشمی در قلب دفاع شد و با چند تعویض تهاجمی و تغییر تاکتیک تیمی توانست بار دیگر پرسپولیس را تحت فشار قرار دهد و در نهایت رودی ژستد بر روی ارسال دیدنی صالح حردانی توانست گل تساوی استقلال را به ثمر برساند و ورق بازی را به سود آبی ها برگرداند. شاید اگر بی دقتی امیرحسین حسین زاده در دو سه صحنه نبود، شاید کار پرسپولیس سخت تر از این می شد و به جای تساوی، بازی را با باخت عوض می کردند.

در سمت مقابل چه بسا اگر در نیمه دوم، کادر فنی پرسپولیس زودتر تعویض های تهاجمی خود را برای نگه داشتن بازی انجام داده بود، نتیجه دیگری رقم خورده بود اما اشتباه یحیی گل محمدی در تصمیم گیری در این خصوص باعث شد تا اولاً تیمش ده نفره مقابل استقلال یک گل دریافت کند، ثانیاً با حرکات ناشایست و دور از ادب و شخصیتی که او با داور بازی انجام داد، ضربه روحی بدی به بازیکنان پرسپولیس وارد شد تا بازیکنان جانیشین نیز نتوانند از ده دقیقه باقیمانده تا انتهای بازی استفاده کنند.

این بازی از حیث بازیکنان، بازیکن شاخص و خاصی در دل خود نداشت و اکثر بازیکنان در یک سطح قرار داشتند اما بازی ضعیف وریا غفوری و امیرحسین حسین زاده در یک سمت و عملکرد ضعیف تر وحید امیری و احمد گوهری در سمت مقابل در چند نوبت به شدت به چشم آمد.

تیم داوری در مجموع اشتباه تاثیرگذاری در جریان بازی نداشت و بنا به کارشناسی داوری پس از بازی، نمره قبولی دریافت کرد و این یحیی گل محمدی بود که با فرافکنی و نمایش دور از اخلاق خود قصد داشت جو بازی را تحت تاثیر قرار دهد وگرنه به گفته کارشناسان، در صحنه مورد اشاره سرمربی پرسپولیس هیچ تخلفی از سوی داور چهارم یا داور وسط انجام نشده و روال تعویض توسط مسئولین پرسپولیس دیر انجام شد و وقتی آنها خواستار تعویض شدند که بازی در جریان بود و اعتراض گل محمدی به این موضوع، کاملاً بی مورد به نظر می رسید.

اگرچه خود گل محمدی بهتر از هر فرد دیگری این موضوع را می دانست اما به نظر می رسد او با این نمایشی که به راه انداخت سعی در ایجاد وقفه در روند استقلالی داشت که به شدت بوی کامبک می داد و وقفه 4-5 دقیقه ای در جریان بازی باعث شد تا عطش استقلال برای زدن گل دوم به تیم پرسپولیس که از نظر روحی در افت قرار داشت، فروکش کند.

کادر فنی پرسپولیس به خوبی می دانست و می داند که با عدم پیروزی در این بازی، تقریباً رسیدن به عنوان قهرمانی در این فصل برای آنها غیرممکن شده و از این طریق قصد داشت با فرافکنی، تقصیر عدم پیروزی را بر گردن داور بیاندازد اگرچه همگان دیدند که ضعف فنی کادر پرسپولیس باعث ثبت این نتیجه شد چرا که استقلال از نظر فنی هم بهتر از پرسپولیس عمل کرد و اگر بی دقتی مهاجمین این تیم نبود، با نتیجه پرگل می توانست این بازی را به سود خود به پایان برساند.