این روزها بحث بر سر پرداخت طلب برانکو بالا گرفته و برخی از هواداران پرسپولیس در جواب منتقدین وزیر پرسپولیسی اینطور عنوان می کنند که اگر وزیر پرسپولیسی بود، برانکو از این تیم جدا نمی شد اما به راستی برانکو به خاطر پول رفت یا فراری اش دادند؟

 

پرسپولیس با دسته خراب هم می تواند بازی کند؟

 

 

در ادامه به دلایلی می پردازیم که برانکو ایوانکویچ خودش  از مدتها قبل تصمیم گرفته بود تا در انتهای فصل  از پرسپولیس جدا شود و این موضوع ارتباطی به فراری دادنش نداشته و ندارد چرا که پس از جدایی او نیز تلاش های دیپلماتیک بسیار زیادی در جهت بازگرداندن او شد اما او خودش رفت و حاضر به پذیرش پول نشد تا نه تنها طلبش را دریافت کند بلکه غرامت دیرکرد آن را نیز از طریق فیفا از پرسپولیس گرفته باشد.

 

اشباع موفقیت و خداحافظی در اوج

یکی از مواردی که برانکو را به سمت جدایی از پرسپولیس سوق می داد، اشباع موفقیت در این تیم و فوتبال ایران بود به طوری که کسب قهرمانی های پی در پی برای او تکراری شده بود و او ترجیح می داد تا ریسک نکند و در اوج با پرسپولیس خداحافظی کند تا در آینده همچنان به عنوان اولین گزینه آلترناتیو سرمربی پرسپولیس مطرح شود که از دست بالا پای میز مذاکره می نشیند و حمایت سکوها را نیز در پشت خود داشته باشد.

 

از جمع کردن وسایل منزل تا مذاکره با تراکتور

برانکو که به ادعای ایرج عرب از ماه ها قبل وسایل منزلش را جمع کرده بود و همه در پرسپولیس می دانستند که رفتنی است، قبل از اتمام فصل حتی پای میز مذاکره با مدیران تراکتور نیز نشست و در سفری مخفی به تبریز با زنوزی مذاکره کرد اما در نهایت نتوانست در ایران در تیمی غیر از پرسپولیس مربیگری کند و ترجیح داد تا همچنان پل های پشت سرش برای بازگشت به پرسپولیس را خراب نکند.

 

پیشنهاد وسوسه انگیز الاهلی عربستان

برانکو به عنوان یک مربی سیاستمدار در فوتبال ایران معروف است که بازی روانی را به خوبی بلد است؛ او که با پیشنهاد نجومی الاهلی عربستان مواجه شده بود، در ماههای آخر حضورش در پرسپولیس قصد داشت در انتهای فصل از این تیم جدا شود اما در عین حال با سیاست خاص خود قصد نداشت تا روند مذاکرات و توافقش با الاهلی عربستان لو برود چرا که در آن صورت مشمول پرداخت جریمه به باشگاه پرسپولیس می شد و تا روز آخر فسخ قراردادش نیز منکر مذاکره با الاهلی شد اما به محض فسخ قرارداد، به یکباره در کنار مسئولین تیم عربستانی عکس یادگاری انداخت تا مشخص شود دلارهای عربی  از مدتها قبل چشم مربی قهرمان ایران را گرفته اما به سبب ارتباط قلبی که با هواداران پرسپولیس برقرار کرده بود، امکان مطرح کردن این موضوع با آنها میسر نبود چرا که در آنصورت او را یک مربی پولکی خطاب می کردند؛ در نتیجه او با سیاستی خاص قصد داشت تا وزیر ورزش را در مقابل هواداران پرسپولیس قرار دهد و به نوعی با عوامفریبی تا حد زیادی در این کار موفق بود.

 

پرداخت پول با چمدان یا در سفارت ایران در کرواسی

برانکو که عزم خود برای رفتن را جزم کرده بود و با سناریویی که طراحی کرده بود، ظاهراً وزارت ورزش را مقصر جدایی اش از پرسپولیس به هواداران این تیم معرفی کرده بود، فکر یک مورد را نکرد! او فراموش کرده بود که مسعود سلطانی فر یک پرسپولیسی دو آتشه محسوب می شود و برای برگداندن مهدی طارمی و رامین رضائیان حتی کار را به سطح دیپلماتیک و سران دو کشور ایران و ترکیه کشاند پس به محض اطلاع وزیر ورزش از جدایی برانکو و فسخ قراردادش، دو مسیر برای بازگرداندن او مهیا شد که اولی همان پرداخت پول به روش چمدانی به برانکو بود و دومی نیز پرداخت مطالباتش از طریق سفارت ایران در کرواسی که برانکو هیچ یک را نپذیرفت تا نشان دهد علت رفتن او از پرسپولیس و فوتبال ایران نه مطالباتش بوده و نه وزارت ورزش و او به دلیلی که بالاتر عنوان شد (خداحافظی در اوج و پذیرفتن پیشنهاد بهتر الاهلی) ترجیح داد این تیم را پس از 3 فصل و نیم ترک کند وگرنه هر دو حالت برای پرداخت مطالباتش فراهم بود اما او نپذیرفت.

 

دلالی برانکو واقعیت داشت؟

در هر صورت برانکو ایوانکویچ با کارنامه ای نه چندان درخشان قبل از ورودش به پرسپولیس توانسته بود با نتایج موفق در پرسپولیس، چشم تیمهای عربی منطقه را به خود جلب کند اما حضور او در فوتبال عربستان و اخراجش از این تیم در هفته پنجم ثابت کرد که او بدون حمایت های پشت پرده ای که از او در ایران می شد، قادر به تکرار موفقیت ها ولو در تیمی پر ستاره و متمول مثل الاهلی نیست. نکته جالب در خصوص برانکو این است که او باز هم در الاهلی ترجیح داد، دو بازیکن بی کیفیت کروات را جذب تیم کند و ستاره های آن تیم مثل عمر سوما را نیمکت نشین بازیکنان بی کیفیت کرواتی کند که مشخص نیست چه پشت پرده ای با حضور برانکو در تیم هایش دارند چرا که او پیشتر نیز چند بازیکن بی کیفیت اوکراینی و کروات را به پرسپولیس پیشنهاد داده بود که جز دردسر و اضافه کردن هزینه های مدیریت این تیم بار فنی برای سرخ  پوشان نداشتند.

 

مخلص کلام اینکه برانکو که فوتبال ایران را سیرک خطاب کرده بود به درستی عناصر این خیمه شب بازی را از بالا تا پائین شناخته بود و توانست در این سیرک که قهرمان و نتایجش خارج از مستطیل سبز مشخص می شوند، برای خود رزومه جمع کند اما خیلی زود مشخص شد که او مربی بزرگی نبوده و نیست چرا که پس از تطمیع برخی رسانه های داخلی توسط او برای رپرتاژ تبلیغاتی در مورد او، دیگر خبری از این رسانه ها در کنار برانکو نبود تا او مجبور شود از سر عدم وجود پیشنهاد جدی حتی از کشور خودش، به پیشنهاد مرییگری در تیم ملی عمانی فکر کند که از تیم های درجه 2 یا 3 فوتبال آسیا محسوب می شود و جالبتر اینکه اخراجش برانکو از الاهلی به قدری برایش گران تمام شد که او حالا مجبور است با یک سوم قراردادی که با پرسپولیس بسته بود، با تیم ملی عمان همکاری کند!

 

البته گذر زمان ثابت کرد که با حضور مسعود سلطانی فر در راس وزارت ورزش، هر مربی در راس کادر فنی پرسپولیس قرار بگیرد این تیم محکوم به موفقیت است، خواه برانکو باشد خواه کالدرون و خواه گی محمدی یا تارتار و …

 

پی نوشت: سند این ادعا که همه چیز برای بازگرداندن برانکو از طریق سفیر ایران در کرواسی مهیا بوده، سه دیدار آنها در سفارت بود که به استناد صحبتهای صادقی (سفیر ایران) برانکو حاضر به پذیرش پول نشده و اعلام کرده تمایلی به مربیگری در پرسپولیس ندارد تا راه برای فسخ قراردادش با پرسپولیس باز شود چرا که در صورت قبول مطالباتش او می بایست یک فصل دیگر نیز در این تیم می ماند اما با فعال کردن بند فسخ قراردادش از این تیم جدا شد تا به دلارهای عربی سلام بگوید!