در حالی که با محرومیت شجاع خلیل زاده انتظار می رفت بهترین مدافع وسط نیم فصل اول لیگ برتر یعنی سیاوش یزدانی فرصت حضور در ترکیب اصلی تیم ملی را پیدا کند، اما این اتفاق رخ نداد تا ثابت شود پشت پرده عدم دعوت از بازیکنان استقلالی و همچنین نیمکت نشین کردن سیاوش یزدانی که به مراتب کیفیت فنی بالاتری از دو مدافع میانی فعلی تیم ملی دارد، ریشه در اتفاقات دیگری دارد و هیچ ارتباطی به سلیقه مربی ندارد.

اثبات پکیجی بودن لیست دعوت شدگان به تیم ملی با نیمکت نشینی سیاوش یزدانی

اسکوچیچ که بارها اعلام کرده دعوت یا عدم دعوت از بازیکنی به تیم ملی به سلیقه او ارتباط دارد، اینبار در اقدامی عجیب در حالی که خلیل زاده را در اختیار نداشت، ترجیح داد از امید نورافکنی مقابل امارات در قلب دفاع استفاده کند که تنها چند دقیقه در تیم امید در این پست غیرتخصصی به میدان رفته بود و سابقه خاصی در بازی در این پست ندارد. این اتفاق در حالی رخ داد که مدافع میانی استقلال که به استناد آمار، بهترین مدافع وسط نیم فصل اول رقابتهای لیگ برتر لقب گرفته بود، در تیم ملی حضور دارد و قحط الرجال نبود که اسکوچیچ قصد استفاده از نورافکن به جای خلیل زاده را داشته باشد.

این حرکتاسکوچیچ به خوبی نقاب از چهره او برداشت که به طور واضحی با بازیکنان استقلال مشکل دارد. او در حالی از دعوت از مهدی مهدی پور آماده به تیم ملی امتناع کرد که کمال کامیابی نیا و میلاد سرلک آمار درخشانی در تیم پرسپولیس از خود ارائه نکرده بودند. وی در حالی سیدحسین حسینی را نادیده گرفت و اخباری را به تیم ملی دعوت کرد که بر طبق آمار نیم فصل اول، سید حسین حسینی بالاتر از اخباری قرار گرفته بود. وی در حالی از دعوت مرادمند به تیم ملی امتناع کرد که او در کنار یزدانی، بهترین عملکرد دفاعی نیم فصل اول را خلق کرده بودند اما در عین حال اسکوچیچ فرشاد فرجی را به تیم ملی دعوت کرد که بیشتر بازیهای نیم فصل اول را از روی نیمکت دنبال کرده بود!

نکته جالب اینکه بحث او رنگها نیست و ظاهراً با آژانسی در زمینه ترانسفر بازیکن کار می کند چرا که او حتی مهدی ترابی که بهترین گلساز نیم فصل اول بوده را نیز روی نیمکت قرار می دهد و به جای او از وحید امیری استفاده می کند که در فصل جاری در افت به سر می برد و تنها دو گل و یک پاس گل از او در نیم فصل اول به ثبت رسیده است. انی در حالیست که ترابی با 5 پاس گل و یک گل، امار به مراتب بهتری از ترابی در نیم فصل اول از خود ارائه کرد.

آنچه که مشخص است به نظر می رسد، در دعوت از بازیکنان داخلی متر و معیار سرمربی تیم ملی، دعوت از بهترینهای لیگ برتر نیست و آنچه مشخص است او بازیکنان را به توصیه برخی ایجنت ها برای ترانسفر بازیکن مذکور دعوت می کند تا بازیکن مذکور به حد نصاب بازیهای ملی برای ترانسفر شدن برسد.

هر چه که هست، در موضوع عدم بازی دادن به سیاوش یزدانی یک کج سلیقگی محض را شاهد هستیم چرا که کلاس بازی سیاوش یزدانی به مراتب از مدافعین فعلی تیم ملی بالاتر است و استایل مناسب و فیزیک بدنی و هوش بازی خوانی او نیز در نیم فصل اول به قدری به چشم آمد که استقلالی ها خیالشان از قلب دفاع تا حد زیادی راحت بود.

در پایان همانطور که چند پیشکوست فوتبال ایران هشدار داده بودند، با ادامه این رویه و دو مدافع نه چندان مستحکم فعلی تیم ملی در جام جهانی بدون شک به زنگ تفریح تبدیل خواهیم شد چرا که تیم های جام جهانی دیگر تیم های آسان گروهی که ایران در آن قرار داشت نیستند و عمدتاً از خط حمله قدرتمندی برخوردارند.

پی نوشت : در توصیه پذیر بودن اسکوچیچ همین بس که با احسان حاج صفی اجازه عدم حضور در اردوی تیم ملی داده می شود اما با درخواست سایر تیمهای خارجی برای عدم حضور ملی پوشانشان در بازی تشریفاتی مقابل امارات مخالفت می شود. به واقع در تیم ملی چه خبر است؟ بحث بر سر بازی کردن یا نکردن سیاوش یزدانی نیست. بحث بر سر دعوت مشکوک از برخی بازیکنانی است که نصف بازی های نیم فصل را نیمکت نشین بوده اند مثل کامیابی نیا و فرشاد فرجی ! بحث بر سر نادیده گرفته شدن کیفیت فنی بازیکنانی مثل سیدحسین حسینی و مهدی مهدی پور و مهدی ترابی و دعوت از بازیکنان معمولی مثل اخباری است!