امیرحسین صادقی بازیکن پیشینی استقلال که نسبت به کودک آزاری که چند وقت پیش در مورد یک هوادار استقلال شکل گرفته بود سکوت اختیار کرده بود، شب گذشته نسبت به این اتفاق واکنش نشان داد و با کدهایی که طعنه به ادعاهای افشین پیروانی می زد، حسابی از خجالت افرادی در آمد که آن کلیپ را ساختگی می دانستند.

کنایه های سنگین و کددار امیرحسین صادقی علیه افشین پیروانی

چندروزی بود که ترجیح دادم درباره ویدیوی حاوی آزار کودک هوادار استقلال صحبتی نکنم؛ مبادا عصبانیت، منطق حرف‌هایم را کور کند.
بماند که عصبانیت، انسانی‌ترین واکنش درقبال آن وحشی‌گریِ غیرانسانی است..
بماند که مقابله با مظلومیتِ قشر ضعیف جامعه برابر صاحبان زر و زور و رانت، عزمی فراتر از برخورد صرف با یک فرد خاطی می‌طلبد..
.
… و بماند که حتی آن فرد خاطی هم در ابتدا، یکی از قربانیان خلا آموزشی جامعه ماست؛ آموزشی که نیازمند نگاهی بزرگتر از کری‌خوانی‌های کودکانه و سطحی است و محدود به هیچ دانشگاه یا #مکتب خاصی نمی‌باشد؛ چه رسد به هواداری از آبی یا قرمز!
.
جان کلام:
نه تاریخ قابل انکار است و نه مرور آن هزینه‌ای دارد.
به‌عنوان کوچک‌ترین عضو خانواده استقلال، افتخار می‌کنم که قبل از فوتبال، مردانگی و شرافت را از اسطوره‌های بااصالتی چون ناصرخان حجازی و منصورخان پورحیدری آموختم. بزرگانی که استراحت بین دو نیمه را فرصتی برای تمرکز روی تیم خود می‌دانستند، نه حال و احوال با تیم رقیب!
یاد گرفتم که مثل یک سرباز، برای تیم ملیِ «همه» مردم کشورم بجنگم، اما قاب‌عکسی در آغوش نگیرم، کرنش نکنم و با تلاش‌هایم، توجه کسب کنم؛ نه یاوه‌های بی‌اساس، شارلاتانیزمِ نونوار و رسوایی‌ِ هرروزه در رسانه‌ها و محافل. چرا که روسیاهی به زغال می‌ماند و بس!
یاد گرفتم که استقلال، تیم ملی من نیست و هرکدام در جایگاه خود عزیزند؛ همان‌طور که پورحیدری به عشق پیراهن آبی، قید تیم ملی را هم زد.
همان‌طور که هیچ‌وقت به استقلال و تیم ملی کشورم خیانت نکردم؛ چون #من_تیمم_را_نمی‌فروشم