تیم فوتبال پرسپولیس در شرایطی شب گذشته مقابل الدحیل شکست خورد که به هیچ عنوان مستحق شکست نبود و کمترین حق آنها در این بازی تساوی بود؛ شاگردان گل محمدی که نمایش قابل قبولی از خود ارائه کردند توانستند تیم چند ملیتی و متمول الدحیل را تحت فشار قرار دهند و اگر بی دقتی مهاجمین پرسپولیس نبود، آنها در همان نیمه اول قادر به زدن دو گل به الدحیل بودند. اما نکته جالب در بازی شب گذشته، کلاس بالای کادر فنی پرسپولیس و البته تاکتیکپذیری بازیکنان این تیم بود که علی رغم تغییرات زیاد در ترکیب این تیم، اما شکل تیمی پرسپولیس دستخوش تغییر نشد و هرگز بهانه ناهماهنگی بین بازیکنان جدید و قدیم مطرح نشد.

کلاس آموزشی پرسپولیس در یارگیری ضربات ایستگاهی برای بازیکنان استقلال

مهمترین نکته و پوئن مثبت پرسپولیس در چند سال گذشته در واقع مهمترین نکته و پوئن منفی استقلال در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا بوده است؛ جائی که به جرات می توان گفت استقلالی ها بیشترین گل دریافتی را از سانتر از جناحین و ضربات ایستگاهی حریف دریافت کرده اند و عدم آشنایی آنها در استقرار و یارگیری در ضربات ایستگاهی بارها و بارها به حریفان امکان سرزنی و گلزنی داده و این در حالی بوده که با درایت کادر فنی پرسپولیس، نه تنها الدحیل بلکه هیچ تیم دیگری در ایران و آسیا به سادگی نتوانسته از راه هوایی و ارسال از جناحین یا ضربات ایستگاهی دروازه پرسپولیس را باز کند و این موضوع نشانگر کار کردن کادر فنی بر روی این مورد است که نقش بزرگی در تعیین نتیجه نهایی بازیها ایفا می کند.

در بازی شب گذشته نیز علی رغم حضور مدافعین و مهاجمین سرزن در الدحیل، اما آنها هرگز نتوانستند در کرنرها یا ارسالها و ضربات ایستگاهی، دروازه لک را تهدید کنند و این موضوع یک ویژگی مثبت برای یک تیم محسوب می شود.

پی نوشت: با حضور بازیکنان بلند قامتی همچون روزبه چشمی و دانشگر علی کریمی فرشید باقری و شیخ دیاباته، علی القاعده هیچ مهاجمی از حریف نباید بتواند در ضربات ایستگاهی به استقلال گل بزند اما نا آشنایی این بازیکنان با قواعد ساده یارگیری در ضربات ایستگاهی فرصت های زیادی به حریفان برای گلزنی می دهد و این در حالیست که بازیکنان پرسپولیس به خوبی قلق تحت فشار قرار دادن بازیکنان حریف در ضربات ایستگاهی را یاد گرفته و اجازه خودنمایی با مهاجمین حریف را نمی دهند.