چرا آمار تلفات کرونا در ایران بالاست اما در کشورهای فقیر پائین است؟
در حالی که صبح امروز خبر مرگ عزت الله مهرآوران، بازیگر سینما و تلویزیون کشورمان رسانه ای شد، بار دیگر این حقیقت به اثبات رسید که واکسن های فعلی که در ایران به متقاضیان تزریق می شود، تاثیر چندانی در جلوگیری از ابتلا و مرگ افراد به واسطه کرونا ندارد و این در حالی است […]
در حالی که صبح امروز خبر مرگ عزت الله مهرآوران، بازیگر سینما و تلویزیون کشورمان رسانه ای شد، بار دیگر این حقیقت به اثبات رسید که واکسن های فعلی که در ایران به متقاضیان تزریق می شود، تاثیر چندانی در جلوگیری از ابتلا و مرگ افراد به واسطه کرونا ندارد و این در حالی است که مسئولین در کمال بی خیالی وضعیت کشور را عادی و آمار فوتی های کرونا را رو به کاهش نشان می دهند. اما به راستی چرا آمار تلفات کرونا در ایران بالاست اما در کشورهای فقیر پائین است؟
رابطه آمار کرونا در ثروت کشورها
در تاثیرگذاری یا عدم تاثیرگذاری واکسن کرونایی که در ایران به مردم تزریق می شود هیچ بحثی نداریم اما بحت اصلی اینجاست که چطور ممکن است مسئولین در تریبون ها رسمی مدام شعارهای رنگارنگ برای مهار شیوع کرونا در کشور سر دهند اما در عمل شاهد افتضاح در حرم رضوی و هجوم انبوه جمعیت به مرقد امام رضا باشیم؛ به طور رسمی مجوز خروج زائرین کربلا برای ایام اربعین صادر شود و در نهایت هیچ تمهید ویژه ای برای جلوگیری از سفر مردم در تعطیلات 4 روزه اخیر اندیشیده نشود تا محورهای شمالی کشور شلوغ ترین روزهای خود در دو سال اخیر را به خود ببینند.
به راستی کدام را باور کنیم؟ تلاش برای کاهش شیوع کرونا در کشور یا تلاش غیرمستقیم برای شیوع بیشتر آن که مصادیق آن را ذکر کردیم.
اگر به گواه ضرب المثل قدیمی، مشت را نمونه خروار به حساب بیاوریم، در چند ماه گذشته چه بسیار افراد معروفی که علی رغم تزریق واکسن کرونا اما جان خود را به واسطه ابتلا به این ویروس منحوس از دست داده اند و چه بسیار افراد گمنامی که به همین سرنوشت دچار شده اند اما به واسطه عدم شهرت، اسمی از آنها به میان نمی آید. مشکل کجاست؟ واکسن ها تاثیر ندارند و یا مسئولین تلاش جدی برای مهار کرونا در کشور نکرده و نمی کنند؟
مسئولینی که از همین حالا زمزمه شروع پیک ششم کرونا از اذر را به لب دارند خود به خوبی می دانند که کاهش فعلی امار ابتلا و مرگ و میر نه به خاطر تزریق واکسن کرونا بلکه به واسطه فروکش کردن شیوع کرونا به دلیل عدم ابتلای مبتلایان قبلی تا چند ماه آینده است که این موعد حدود آذر ماه به پایان می رسد و انتظار می رود بار دیگر از آذر ماه شاهد اوج گیری ابتلا به کرونا در کشور باشیم.
به نظر شما چرا وزارت بهداشت آمار رسمی از مرگ بیماران به علت ابتلا به ویروس کرونا و مرگ بیماران به دلیل عدم وجود امکانات برای بیماران کرونایی ارائه نمی کند؟ دو مقوله کاملاً مجزا که در آمارهای اعلامی مغفول مانده است و هر فردی هم که مثلا به واسطه کمبود امکانات بیمارستانی مثل کپسول اکسیژن، جان خود را به دلیل ابتلا به کرونا از دست داده، در زمره فوتی های روزانه ابتلا به کرونا طبقه بندی می شود و این در حالی است که این مورد باید در زمره بی کفایتی مسئولین در نجات جان شهروندان طبقه بندی شود.
هر چه که هست به نظر می رسد علی رغم شعارهای تبلیغاتی مبنی بر تلاش برای مهار کرونا، تلاش جدی برای مهار این بیماری در کشور وجود ندارد و این در حالی است که در بسیاری از کشورها، تقریباً به طور قطعی با کرونا خداحافظی کرده اند و روال عادی زندگی در جریان است و ایران علی رغم تبلیغات گسترده در زمینه تولید چند واکسن هنوز در زمره کشورهایی است که بیشتری تلفات کرونا را در اختیار دارد. با نگاهی به آمار زیر متوجه می شویم که آمار شیوع کرونا در کشورهای فقیر و کمتر توسعه یافته بسیار پائینتر از کشورهای توسعه یافته است و علت آن را می توان در عدم توانایی مردم در سفرهای داخلی و خارجی دانست که همین موضوع منجر به کاهش انتقال ویروس از نقطه ای به نقطه دیگر شده است. اینکه چرا در ایران تصمیمی جدی برای ممنوعیت تردد در تعطیلات چند روزه گرفته نشد و به سادگی مجوز خروج از کشور برای اربعین صادر شد و هیچ ممانعتی از ازدحام در اماکن مقدس به عمل نمی اید، جای سوال و تامل دارد و شائبه عدم عزم جدی دولت برای مهاز این بیماری را تقویت می کند. به واقع ریشه کن کردن کرونا مهمتر است یا رضایت قشر مرفه جامعه برای خوشگذرانی و سفر ؟