مترسکی به نام هلدینگ | استقلال پر از آدم های به درد نخور و دوزاری

اتفاقات دو فصل اخیر استقلال بیشتر شبیه از اینکه خنده دار باشد، باعث تاسف و گریه است. وقتی اسم بزرگی به نام هلدینگ خلیج فارس به عنوان مالک این تیم مطرح شد، تصور می شد همه مشکلات سالهای قبل این تیم حل خواهد شد اما زمان ثابت کرد مشکلات سالهای قبل این تیم مالی نبوده و مدیران و سرمربیان تنها به بهانه مشکلات مالی، خود را پشت ناکامی ها مخفی می کردند.

مترسکی به نام هلدینگ | استقلال پر از آدم های به درد نخور و دوزاری

در حالی که نکونام در دو فصل اخیر، خوشبخت ترین سرمربی استقلال بوده و این تیم مشکل مالی به لحاظ جذب بازیکن نداشته، اما اسکواد استقلال همچنان ضعیف و با بازیکنان عجیب پر شده است.

اما این مشکل استقلال نیست، عملکرد منفعل هلدینگ در مدیریت استقلال و تعیین یک فرد پرحاشیه به نام شهریاری به عنوان نماینده تام الاختیار هلدینگ در امور استقلال، نه تنها باعث تضعیف تیم شده بلکه به حیثیت برند هلدینگ خلیج فارس نیز خدشه وارد کرده که نمی تواند یک تیم ورزشی را مدیریت کند.

اشکال از جائی است که آدم های دوزاری و به درد نخور و البته بی شخصیت بسیاری در تیم فعلی استقلال مشغول بوده یا هستند. افرادی که تنها بر اساس منافع شخصی، امور را جلو می برند و نه منافع استقلال و وقتی با فرد یا افرادی در باشگاه دچار مشکل می شوند، زیر میز می زنند و با افشاگری های احمقانه از اسرار درون خانواده استقلال، تنها به حواشی جدید به این تیم اضافه می کنند.

از یک سرمربی بی شخصیت و کارنابلد و هیجانی مثل جواد نکونام گرفته تا مدیرعامل سرسپرده ای مثل سمیعی و افراد دوزاری مثل داود حق دوست و نفرات پرسپولیسی که در بدنه باشگاه استقلال نفوذ کرده اند و حکم گرفته اند. لیدرهای شعبان بی مخی که جز ایجاد حاشیه هیچ حرکت مثبتی برای این تیم رقم نزده اند.

شاید وقت یک خانه تکانی اساسی در استقلال رسیده و هلدینگ در یک حرکت انقلابی، کل عوامل تیم از جمله احمد شهریاری، کادر مدیریت، کادر فنی را بعد از دیدار مقابل پرسپولیس برکنار کند و نفرات جدید و موجه با شرح وظایف فنی و اخلاقی مشخص را به این باشگاه وارد کند.

این تیم با این بازیکنان، یک سرمربی خارجی موجه کم دارد. استقلالی ها تمایلی به ماندگاری یک مربی هوچی گر و حاشیه ساز و مدیریت موذی که هر لحظه برای ناکامی تیم دعا می کنند ندارند.

به قدری اختلافات بین کادر فنی و مدیریت در ماه های اخیر زیاد شده که هواداران استقلال دیگر اعصابی برای خواندن عجایب و غرایب جدید در رسانه ها بابت این رفتارهای بچه گانه ندارند.

وضعیت این تیم بدترین وضعیت ممکن در چند سال اخیر بود و سابقه نداشته استقلال از 4 بازی ابتدایی، تنها 5 امتیاز آن هم مقابل تیم های عمدتاً ته جدولی کسب کند. کادر فنی استقلال به شدت عملکرد سینوسی دارد و این عملکر سینوسی به خاطر عدم تمرکز لازم بر روی مسائل فنی است چرا که یا در حال مدیریت فضای مجازی هستند و یا درگیری لفظی با مدیران و وقتی برای تمرکز بر روی مسائل فنی باقی نمی ماند.

در چنین شرایطی بهترین گزینه برای نکونام این است که در صورت پیروزی در دربی، استعفا دهد تا متهم به این مورد نشود که نتوانست و خودش قبل از اخراج رفت. (در صورت شکست، او به صورت خودکار اخراج خواهد شد)

رفتن نکونام در این شرایط به نفع استقلال و هوادارانش است. نکونام چه خوب چه بد، حواشی زیادی دارد و مربیگری در استقلال را با تیم های ته جدولی اشتباه گرفته است. او به جای اینکه به سبک فرهاد مجیدی در این تیم مربیگری کند، به سمت و سوی مربیگری مثل محمود فکری و ساپینتو رفته که با هیجان بیش از حد خود و حواشی که برای تیمشان ایجاد می کردند، عامل ناکامی تیم شدند. نکته ای که گاریدو سرمربی حریف به خوبی آن را فرا گرفت و بدون توجه به حواشی، تنها به مسائل فنی می پردازد.

نکونام نشان داده مربی بهانه گیری است و  همواره برای توجیه ناکامی های احتمالی خود دنبال تراشیدن بهانه است. او مدام قصد دارد تا توپ عدم نتیجه گیری را در زمین مدیران باشگاه بیاندازد و این رویه او باعث می شود، مدیریت نیز مقابل او موضع بگیرد.

واقعیت این است که در دو فصل گذشته مدیریت استقلال هر چه نکونام خواسته اجرا کرده. از جذب بازیکنان جدیدی که او خواسته تا تمدید با بازیکنان مدنظرش و برگزاری اردوهای با کیفیت خارجی.

نکونام که به خوبی به ضعف کادر فنی فعلی اش واقف است، می داند که با این کادر به موفقیت نخواهد رسید و برای همین از حالا تلاش می کند تا توپ را به زمین مدیران و کم کاری آنها بیاندازد. اگر یک حرف داود حق دوست در مورد نکونام درست بوده باشد آن صحبت این است: “آقای نکونام! مشاورین و اطرافیانت را عوض کن”

به واقع که مشاوره های غلط به نکونام باعث شده او به جای پیشرفت در موقعیت سرمربی تیم استقلال، پسرفت کند و اعتبار و شخصیت اجتماعی خود را هم به واسطه دروغ هایش که توسط بازیکنان سابق استقلال افشا می شود، از دست بدهد.

نکونام حتی در صورت پیروزی در دربی هم بازنده است چرا که جایگاه و اعتبار خود نزد هواداران استقلال را از دست داده است. همانطور که پیشتر گفته شد، هلدینگ می بایست صرف نظر از هر نتیجه ای، به فکر جایگزین نکونام باشد. یک مربی تراز اول خارجی با شخصیت موجه … نیمکت استقلال جای مردان بزرگ و باشخصیتی همچون منصور پورحیدری، نصرالله عبداللهی، بهتاش فریبا، حاجیلو و … بوده است و نباید این جایگاه معتبر به افرادی بی شخصیتی که جز هوچی گری و کارکشتگی در فوتبال چیزی بلد نیستند، بیفتد. افرادی که تنها به منافع شخصی خود و بازیکنانی که از کانال خود به باشگاه می آیند، فکر می کنند. نکونام باید به این سوال پاسخ دهد که چرا با وجود آزاد بودن مهاجمی همچون مامه تیام در نقل و انتقالات، به ماندگاری دو بازیکن بی کیفیت مثل رمضانی و بلانکو در تیمش رضایت داده است؟! اگر سلیقه او در انتخاب بین تیام و رمضانی و بلانکو، اینگونه بوده باشد، باید فاتحه مربیگری او را خواند که قادر به تشخیص الماس از ذغال نیست! همین موضوع عدم تمام کنندگی مهاجم تارگت استقلال، باعث اذیت شدن خود نکونام شده است چرا که هم بلانکو و هم رمضانی در 4 بازی لیگ، فرصت های گلزنی زیادی را از دست داده اند که اگر یک مهاجم گلزن به جای آنها بود، هم استقلال نتیجه لازم را گرفته بود و هم نکونام از این حجم حواشی دور می شد و احدی از مدیران یا هواداران به فکر تغییر کادر فنی نبودند.

با توجه به حضور نفراتی همچون هادی طباطبایی، مجید نامجو مطلق، علی سامره، جواد زرینچه، آرش برهانی، بهتاش فریبا، وریا غفوری و … بهتر نیست مدیریت استقلال نیمکت این تیم را به چنین افراد موجه به لحاظ فنی و اخلاقی بدهد؟   نکونام نشان داده به لحاظ شخصیتی فرد مشکل داری است و در همین دو سال اخیر، با نفراتی همچون علی خطیر، سمیعی، شهریاری، علی سامره، آتیلا حجازی، مهدی هاشمی نسب و … مشکل پیدا کرده است.

پی نوشت: نکته جالب اینکه گاریدو سرمربی پرسپولیس دقیقاً مشابه نکونام نتیجه گرفته است(5 بازی- 2 پیروزی-2 تساوی- 1 شکست) اما شان و منزلت او نزد هواداران پرسپولیس کجا و شان و منزلت نکونام نزد هواداران استقلال کجا ؟! نکونام باید بپذیرد که رفتارهای بچه گانه او و تقابلش با مدیریت باعث به وجود آمدن این جو شده وگرنه گاریدو بهتر از او نتیجه نگرفته و نمایش بهتری از استقلال ارائه نمی کند اما تفاوتش با نکونام این است که تیمش را از حواشی دور کرده و اصلاً به دنبال کری خوانی، مصاحبه های حاشیه ای، صحبت های بزرگتر از دهانش نیست و تنها با آرامش و پرداختن به مسائل فنی، کار را جلو می برد.