باشگاه پرسپولیس در حالی در نقل و انتقالات زمستانی اقدام به جذب شهریار مغانلو کرد که از چند روز دیگر محرومیت عیسی آل کثیر به پایان خواهد رسید و روی کاغذ، ضرورتی برای جذب شهریار مغانلو احساس نمی شد چرا که با توجه به خصوصیات و سبک بازی مشابه مغانلو و آل کثیر، حضور همزمان این دو بازیکن در خط حمله پرسپولیس باعث بر هم خوردن نظم و هارمونی تیمی این تیم در نوک حمله پرسپولیس می شود.

شهریار مغانلو 3 بازی بدون گل | شهریار در مسیر آرمان رمضانی؟

شهریار مغانلو تا قبل از بازگشت عیسی آل کثیر در 3 بازی (2 بازی رسمی و یک بازی دوستانه) فرصت داشته تا توانایی های خود را به کادر فنی و هواداران پرسپولیس به اثبات برساند اما او در این سه بازی موفق به گلزنی نشد و حاصل کار او تا اینجای کار تنها یک پاس گل بوده که عملکرد چندان مناسبی برای مغانلو در رقابت با آل کثیر محسوب نمی شود. مغانلو که پیشتر نیز نشان داده مهاجم چندان گلزنی نیست، در فصل گذشته 5 گل از 12 گل خود را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند و بیشتر در نقش مهاحم تاو ریا تارگت در محوطه جریمه حریفان موقعیت سازی می کند. کاری که آرمان رمضانی قرار بود انجام دهد و نتوانست اینکار را به درستی انجام دهد و اگر شرایط مغانلو در پرسپولیس به همین منوال پیش برود، او نیز به سرنوشت آرمان رمضانی دچار خواهد شد چرا که اکنون یک رقیب جدی به نام عیسی آل کثیر را در کنار خود می بیند و در صورتی که زودتر آمار و عملکرد خود در ترکیب اصلی پرسپولیس را بهبود نبخشد، به مهره ثابت نیمکت پرسپولیس تبدیل خواهد شد که در بهترین حالت در دقایق پایانی به میدان خواهد آمد.

شاید بازی پرسپولیس و پدیده آخرین فرصت مهاجم جدید پرسپولیس برای درخشش در ترکیب اصلی پرسپولیس باشد چرا که بعد از این بازی احتمالاً عیسی آل کثیر به عنوان مهاجم فیکس پرسپولیس به میدان خواهد رفت.

تجربه نشان داده مهاجمینی که با سر و صدای زیاد به تیم ها بزرگ می پیوندند در صورتی که در چند بازی اول تیمشان موفق به گلزنی نشوند، وارد بحران روانی شدید شده و نمی توانند کیفیت اصلی خود را به نمایش بگذارند. این اتفاق در خصوص مرتضی تبریزی در استقلال و آرمان رمضانی در پرسپولیس رخ داد و باید دید آیا مغانلو می تواند خود را از زیر فشار روحی گل نزدن در پرسپولیس خلاص کند یا خیر؟