در حالی که از ابتدای حضور ریکاردو ساپینتو در راس کادر فنی استقلال مشخص بود او با روحیه پرخاشگری که دارد، جنگ روانی در حین بازی و پس از مسابقه را خوب بلد است اما کادر فنی تیم های رقیب استقلال تا اینجای کار به سادگی در تله روانی مرد پرتغالی گرفتار شده اند و به جای تمرکز بر روی مسائل فنی تیم خود، به درگیری و تنش با ساپینتو فکر کرده اند که نتیجه این اتفاق جز شکست و باخت برای آنها نبوده است.

تنها مربی که با حفظ خونسردی خود توانست در دو بازی رفت و برگشت استقلال را شکست دهد، مورایس بود که با ترفندهای هموطن خود به خوبی آشنا بود و به جای درگیری لفظی با ساپینتو بر روی موفقیت تیم خود تمرکز کرد.

امروز در شرایطی قرار داریم که تیم های رقیب استقلال بر روی رفتار تند ساپینتو حساب ویژه ای باز کرده اند و به جای تمرکز بر روی مسائل فوتبالی ابتدا به دنبال اخراج او از کنار خط بوده اند. اتفاقی که چندان بر روی روند موفقیت استقلال تاثیر منفی نگذاشته و این تیم چه با ساپینتو و چه بی ساپینتو کنار خط بر روی نوار پیروزی قرار گرفته است و این تیم های رقیب استقلال هستند که وقت و انرژی خود را بر روی مسئله ای گذاشته اند که از آن به تله ساپینتو یاد می شود.

تا اینجای فصل در چندین و چند بازی ساپینتو محروم یا اخراج شده است اما آیا این اتفاق تاثیری بر روی نتایج استقلال داشته است؟ استقلال علی رغم همه این حاشیه سازی ها بدون سر و صدا خود را به صدر جدول رساند و با کیفیت فنی بالایی که از خود نشان داده، رقیب اصلی سپاهان برای قهرمانی محسوب می شود.

استقلال ساپینتو اولین تیمی است که به معنای واقعی کلمه سیستم مدرن 3-3-4 را در فوتبال آماتور ایران به نمایش می گذارند و همین مسئله و ناآشنایی مربیان و بازیکنان سایر تیم ها با شعاع حرکتی بازیکنان استقلال باعث شده، بردهای پیاپی برای این تیم ثبت شود.

آنها حالا فاصله 8 امتیازی با پرسپولیس صدرنشین را به 0 رسانده اند و بازی رودرو با این تیم دارند. ساپینتو و بازیکنان استقلال که به زعم امار، بیشترین ضرر را از اشتباهات داوری متحمل شده بودند به جای بهانه جویی بر روی مسائل فنی کار کردند تا جایی که حتی ادامه اشتباهات داوری در بازی های این تیم نیز نمی تواند منجر به شکست آبی های تهرانی شود. اما در سمت مقابل یحیی گل محمدی قرار دارد که با ترسیم دشمن فرضی همه ناکامی های پرسپولیس را به گردن عوامل نامرئی می اندازد و کلی از انرژی این تیم و بازیکانش به بهانه جویی و جذب انرژی منفی تلف می شود. به واقع مگر مهاجم، مدافع یا حتی سرمربی یک تیم اشتباه نمی کند؟ چطور باید انتظار داشت که داور در یک مسابقه سنگین اشتباه نکند؟ آیا شیخ دیاباته یا مهدی قایدی در چند بازی قبلی چندین موقعیت مسلم گل را از دست نداده اند؟ آیا مقصر شکست پرسپولیس مقابل هوادار، داور مسابقه بود که 80 متر آن طرف تر یک خطای معمولی وسط زمین را تشخیص نداد یا اشتباه فرشاد فرجی و کادر فنی عامل شکست پرسپولیس بود؟ مگر داور مسابقه پیشگو بوده که بداند با عدم اعلام خطا به سود پرسپولیس در آن صحنه، متعاقباً توپ مذکور در برگشت به گل تبدیل خواهد شد که بخواهد عمدی در سوت هایش داشته باشد؟

در نهایت اینکه ساپینتو از جنس مربیانی همچون مورینیو، آنتونیو کونته است که با جنگ روانی پیش، حین و بعد از بازی تیم خود را هدایت می کنند و نمی توان ایرادی به هیجانات زیاد او گرفت. سایر مربیان باید دانایی به خرج داده و در دام جنگ روانی او نیفتند. پس به جای صرف انرژی زیاد برای درگیری لفظی و فیزیکی با ساپینتو بهتر است سایر مربیان لیگ به سراغ راه های مهار سیستم مدرن 3-3-4 استقلال باشند چرا که سابقه نشان داده استقلال با ساسپینتو یا بدون او کنار خط موفق بوده است.

گفتنیست رسانه های نزدیک به تیم رقیب استقلال در این جوسازی ایجاد شده علیه ساپینتو نقش زیادی دارند وگرنه تشبیه لیگ ایران به جنگل در قیاس به تشبیه لیگ ایران به سیرک توسط برانکو چیز عجیبی نیست ولی هیچ تیتر و جوسازی در آن مقطع علیه سرمربی تیم محبوب آقایان انجام نشد. به واقع مگر جز این است که لیگ ایران شبیه به جنگل است و قانون جنگل در آن حکمفرماست؟ هر آنکه زور و نفوذش بیشتر است، حکمرانی می کند. یک روز زور و نفوذ آقایان در پرسپولیس در دوران سلطانی فر بیشتر بود و حکمرانی می کردند و امروز زور گروه اصفهانی بیشتر است! آن روزها که عده ای از نفوذ تیم خاص در وزارت ورزش و 5 قهرمانی انتقاد می کردند همین آقایان مدعی بودند بزرگتر از بهانه هایتان باشید اما امروز آنقدر کوچک شده اند که بابت ناکامی هایشان، بهانه های سالها قبل تیم های دیگر را تکرار می کنند و به نوعی 5 قهرمانی خود را زیر سوال می برند چرا که اکثر داوران فعال امروز فوتبال ایران که در مظان اتهام اشتباهات عمدی آقایان در تیم خاص قرار دارند، در همان سالها هم سوت می زدند!! امروز تیمی مثل استقلال بزرگتر از بهانه هایش شده و علی رغم اینکه در جدول ضرر از اشتباهات داوری صدرنشین است، و در هر بازی نیز اشتباهات داوری به ضررش اتفاق می افتد اما آنقدر قدرتمند شده که حتی اشتباهات داوری هم نمی تواند مانع از نتیجه گیری این تیم شود شاید بهتر باشد مربیان سایر تیم ها به خصوص آن تیم خاص(!) نیز به جای اتلاف انرژی در بیانیه دادن و روش های نخ نما در تحت تاثیر قرار دادن داوران، به مسائل فنی فکر کنند.

پی نوشت: خالی از لطف نیست که دوستان بدانند به کار بردن عبارت Fuck You در فوتبال اروپا بین بازیکنان خطاب به داور هم رایج است و معنای آن، فحش رکیکی نیست که در ذهن آقایان نقش بسته بلکه معنای آن، لعنت به تو یا لعنتی است که به هیچ وجه فحش رکیک به حساب نمی آید.