تیم فوتبال استقلال شب گذشته در یک بازی خانگی دیگر متوقف شد تا عملاً روند نتیجه گیری ساپینتو تا پایان هفته دهم با تیمی که محمود فکری در استقلال داشت، برابری کرده باشد.

کادر فنی استقلال در هفته هایی که تیم های حریف دفاع اتوبوسی و ضد حمله را علاج کار مقابل خط حمله پرتوانش می بیند، هنوز نتوانسته تدبیری برای خروج از این بن بست برای تیمش پیدا کند. آبی ها در حالی در بازی شب گذشته حاکم مطلق بازی بودند که آلومینیوم با بازیکنان خارجی اش حرفی برای گفتن نداشت و سیدمهدی رحمتی با 11 بازیکن نه فقط در زمین خودی بلکه در باکس محوطه جریمه خودی تجمع ایجاد کرده بود تا روزنه های نفوذ بازیکنان استقلال را ببندد.

آبی ها در حالی در این بازی به تساوی تن دادند که بازی بدی مقابل دفاع اتوبوسی آلومینیوم ارائه نکردند و با وجود این دفاع فشرده چندین بار تا آستانه فرو ریختن دفاع لایه لایه ایرالکو پیش رفتند اما درخشش پورحمیدی مانع از باز شدن دروازه آلومینیوم شد.

با این حال همچنان انتقاداتی به سبک و شیوه بازی استقلال وارد است که در ادامه مرور میکنیم.

جعفر سلمانی در حد لیگ 2

ساپینتو در حالی از جعفر سلمانی در پست دفاع چپ استفاده می کند که این بازیکن با کیفیت نازل فنی خود، هرگز حضور موثری در حملات استقلال نداشته و با سانترهای بی هدف و بی دقت خود تنها مالکیت توپ را به حریف سپرده است. او در تک صحنه ای که می توانست زمینه ساز گل استقلال باشد، با ناشی گری خود را به زمین انداخت تا شاید داور به سود استقلال یک پنالتی بگیرد که این فرصت طلایی به سادگی از دست رفت.

هافبک های کند و غیر خلاق وسط زمین چه می کنند؟

ساپینتو علی رغم در اختیار داشتن بازیکنانی همچون عرفان باقری، امانوف همچنان به استفاده از بازیکنان کند و بدون خلاقیتی همچون چشمی و رضاوند در ترکیب اصلی اصرار دارد. این دو بازیکن با خصوصیات تدافعی خود تنها از فیزیک مناسبی برخوردارند و هرگز در استانداردهای بازیکنان میانی که در سیستم 3 هافبکه به میدان می روند قرار ندارند. آنها نه سرعت قابل قبولی دارند و نه خلاقیتی در پاس های ارسالی شان دیده می شود و نه از قدرت شوتزنی قابل قبولی برخوردارند و نه قادر به عبور از بازیکن مقابل با تکنیک انفرادی هستند. در چنین شرایطی سرعت بازی استقلال در میانه میدان به واسطه استفاده از چشمی و رضاوند به شدت کاهش پیدا می کند و این اتفاق در بازی هایی که حریف دفاع اتوبوسی انجام می دهد و در معدود حملات خود کمی بالا بازی می کند و  استقلال نیاز به ضد حملات سریع دارد فاجعه محسوب می شود.

مهدی پور محو سیاست

به نظر می رسد مهدی مهدی پور در راه وریا غفوری قدم بر می دارد و بیش از آنکه حواسش به فوتبال باشد، به سیاست و مسائل بیرونی توجه دارد و همین مسئله به شدت بر روی کیفیت فنی این بازیکن تاثیر منفی گذاشته است. او که مامور ارسال ضربات ایستگاهی و کرنرهای استقلال است در بازی شب گذشته بیش از 30 ارسال روی دروازه آلومینیوم داشت که هیچ یک حتی یک خطر 10 درصدی هم روی دروازه پورحمیدی ایجاد نکرد. به طور کلی کیفیت ارسال ها در استقلال به واسطه حضور بازیکنانی همچون جعفر سلمانی، رضاوند، مهدی پور به شدت پائین است و همین مسئله باعث شده تا حدس نقطه فرود توپ برای مدافعین حریف آسان باشد.

قایدی بازیکن لب خط نیست

در نهایت اینکه ساپینتو نیز مثل محمود فکری علاقه عجیبی به پیاده سازی سیستم 3-3-4 در استقلال دارد؛ سیستمی که اجرای ان تنها از پس تیم های بزرگ فوتبال جهان بر می آید و نه تیمی در فوتبال آماتور ایران. در این سیستم کارایی بازیکنانی مثل مهدی قایدی به واسطه دور بودن از محوطه جریمه به شدت کاهش پیدا می کند و موقعیت های ایجاد شده در چند بازی اخیر استقلال نیز تنها به خاطر نبوغ و حرکات انفرادی محمد محبی بوده است و نه کارهای تاکتیکی از پیش تعیین شده. شاید بهتر باشد سایپنتو برای دقایقی هم که شده بازی با سیستم های دو مهاجم مثل 2-5-3 و 2-4-4 را آزمایش کند. سیستم هایی که اگر مهدی قایدی و محمد محبی در نوک قرار بگیرند مهار خط حمله استقلال از عهده هیچ خط دفاعی در فوتبال ایران بر نخواهد آمد.