کمتر از 24 ساعت از استعفای رسول پناه از سمتش در پرسپولیس می گذرد و هنوز مشخص نیست آیا استعفای او مورد پذیرش قرار میگیرد یا خیر اما وجه تشابه صحبتهای رسول پناه با سعادتمند برد انفجاری بود که در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به وجود آوردند.

در مدیریت کلان در ایران رسم بر این است که اگر مدیری به پایان دوران مدیریتش در یک مجموعه نزدیک شود یا به طریقی متوجه کودتا برای برکناری اش شود، در روزهای پایانی مدیریتش مجموعه تحت امرش را چنان با خاک یکسان می کند که چیزی جز ویرانه برای مدیر بعدی باقی نماند(در سطح ریاست جمهوری هم شاهد این اتفاق بوده و هستیم). رسول پناه و سعادتمند هم که در این سیستم پرورش یافته اند درست 24 ساعت قبل از برکناری خود با بستن جلیقه انتحاری به خود، انفجاری از جنس حاشیه را در دو تیم استقلال و پرسپولیس به وجود آوردند.

حتما بیاینه تصویری عجیب سعادتمند را که به شکل حیرت آوری اسرار محرمانه باشگاه را در تریبون عمومی اطلاعرسانی کرد و حواشی زیادی را به وجود آورد به خاطر دارید‌؛ رسول پناه نیز پس از اطمینان از برکناری اش انفجاری با قدرت تخریب بیشتر در پرسپولیس رقم زد که تلفاتی به مراتب سنگین تر از آنچه در استقلال رخ داد برای مدیر بعدی به یادگار گذاشت. تلفاتی که شاید به از دست رفتن کاپ قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا بیانجامد.

در واقع هر دو مدیر پس از برکناری شان طوری رفتار کردند که دستاوردهای آنها که به زعم خودشان منجر به موفقیت می شد به عنوان غنیمت به مدیر بعدی نرسد. سعادتمند پس از خروجش از استقلال اسپانسرش را با خودش برد و همکاری باشگاه بدنسازی دوستانش با استقلال را قطع کرد و رسول پناه هم به جای عقد قرارداد با نادری او را برای پیوستن به استقلال تشویق کرد و نسخه شجاع را پیچید و احتمالا مشکلاتی در زمینه منابع مالی که اخیرا به پرسپدلیس تزریق شده نیز به وجود خواهد آمد.