به نظر می رسد تماس های بزرگترهای پرسپولیس با مهدی رسول پناه مثمر ثمر بوده و وی از حضور در برنامه ورزشگاه و بیان مسائل پشت پرده مرتبط با سرمربی فعلی این تیم و مدیریت انصاری فرد در مقطع فعلی منصرف شد و بیان واقعیاتی را که به زعم رسول پناه، مسلماً به ضرر پرسپولیس خواهد بود و این تیم را به حاشیه و چالش می کشاند به زمانی دیگر موکول شد.

نکته حائز اهمیت در این صحبتها تائید مجدد ادعاهای سابق رسول پناه به صورت ضمنی است و مشخص نیست کمیته اخلاق در این زمینه چرا سکوت کرده است؟ چطور ممکن است یک شخص حقیقی در جایگاه حقیقی یا حقوقی خود، علیهسرمربی پرسپولیس، اتهاماتی را مطرح کند و هیچ پیگیری از سوی هیچ نهادی بابت بررسی این اتهامات صورت نگیرد؟ اگر اعلام علنی این مسائل، منجر به بروز حاشیه در پرسپولیس می شود، اعلام غیرعلنی آن در جلسات مرتبط در کمیته اخلاق یا کمیته انضباطی می تواند دست دلالان را از فوتبال ایران کوتاه کند ولو به قیمت از کار بر کنار شدن سرمربی مشهور لیگ برتری!

آیا صرفاً حضور یک فرد به عنوان سرمربی یک تیم مشهور و پرطرفدار حاشیه امنی برای وی ایجاد می کند تا از تخلفات احتمالی وی عبور شود؟ این معادله دو مجهولی دو جواب بیشتر ندارد. یا رسول پناه درست می گیوید و یحیی گل محمدی در جریان انتقال بازیکنان، مبلغی به عنوان واسطه گری دریافت می کند و یا رسول پناه بدون سند مواردی را مطرح کرده به در حکم تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب قرار می گیرد و برخورد با این مسئله از این دو حالت خارج نیست.

شاید اگر قانونگذار یکبار به طور قاطع با چنین مواردی برخورد کند، هر فردی مثل محمود فکری یا رسول پناه و … به خود این اجازه را ندهد که به سادگی و بدون مستندات لازم، اتهاماتی را علیه جایگاه حقوقی سرمربیان دو تیم استقلال و پرسپولیس مطرح کند و از طرف دیگر اگر هم ادعای مطرح شده درست باشد، قانوندگذار می بایست بدون توجه به جایگاه افراد و تیمهای آنها، با آنها برخورد انضباطی لازم را انجام دهد و این موضوع مشمول مرور زمان یا مماشات نخواهد شد.

رسول پناه: اگر واقعیات را بگویم، تبعات منفی برای پرسپولیس دارد