با پیروزی شب گذشته پرسپولیس مقابل تیم پاختاکور بار دیگر شاهد هجوم سنگین هواداران استقلال در صفحات مجازی علیه وزرای پرسپولیسی کابینه دولت بودیم به طوری که بسیاری از آنها و حتی پیشکسوتان این تیم تبعیض در حمایت از دو تیم دولتی را عامل اصلی وضع فعلی استقلال می دانند آنها با اشاره به مصادیقی که وزیر ورزش یا دست نشانده های او در هیئت مدیره دو تیم به اجرا گذاشته اند، از این تبعیض و حمایت رنگی به زعم خودشان گله دارند.

دلایلی که استقلالی ها ول کن وزیر ورزش نیستند + لیست

مربی

خوش بین ترین هوادار پرسپولیس نیز امید به موفقیت تیم با کالدرون نداشت و بر همین اساس و با علم به هزینه زیادی که به تیم تحمیل می شود مقدمات فسخ قرارداد کالدرون و به خدمت گرفتن یحیی گل محمدی از شهر خودرویی که در ابتدای فصل حاضر به دادن او به پرسپولیس نشده بود، فراهم شد و با هزینه 9 میلیاردی گل محمدی با تهدید و ارعاب مالک آن، به پرسپولیس پیوست.

در سمت مقابل، خوش بین ترین هوادار استقلال با توجه به نتایج ضعیف استراماچونی در ابتدای فصل امیدی به موفقیت او نداشت اما تیم او به یکباره چنان متحول شد که به صغیر و کبیر لیگ برتر رحم نمی کرد و در هر بازی با بردهای پرگل، زمین را ترک می کرد و به محض صدرنشینی، به فاصله یک هفته، نسخه او توسط عوامل وزارت ورزش در هیئت مدیره استقلال پیچیده شد و به عجیب ترین شکل ممکن، او را از این تیم فراری دادند. پس از او نیز وزارت نشینان هر گزینه دیگری جز فرهاد مجیدی را وتو کردند و به خیال اینکه او بی تجربه است و قادر نیست با تیم نتیجه بگیرد، مجیدی را به نیمکت استقلال فرستادند که البته در ابتدا باز هم طبق برآوردهای دوستان، او نتوانست نتایج خوبی کسب کند اما تیم او نیز مثل استراماچونی به یکباره متحول شد و توانست در انتهای فصل، تیمهای قدرتمندی را شکست دهد و به فینال جام حذفی راه پیدا کند اما شکست دادن تیم محبوب آقایان (پرسپولیس) در جام حذفی بهای سنگینی برای مجیدی و هواداران استقلال داشت به طوری که پس از آن، عوامل وزارت ورزش در هیئت مدیره استقلال و شخص مدیرعامل این تیم از هیچ تلاشی برای زمین گیر کردن تیم فروگذار نکردند و با سناریوی خیالی بازگشت استراماچونی ابتدا مجیدی را فراری دادند و سپس تیم را  بدون بازیکنان جدید به رقابتهای آسیایی یا همان قتلگاه فرستادند!

نقل و انتقالات

پرسپولیس که از مدتها قبل محکومیتش به پرداخت طلب برانکو مسجل شده بود و مدیرانش تنها انتظار ابلاغیه رسمی محرومیت نقل و انتقالات بودند(!) به سرعت و ظرف 72 ساعت 6 بازیکن جدید خود را قبل از ابلاغ رای فیفا خریدند و قراردادشان را ثبت کردند تا بتوانند از حضور آنها در لیگ قهرمانان آسیا استفاده کنند. اینکه پرسپولیس از کدام منبع مالی توانست بالغ بر 30 میلیارد تومان برای جذب سریع بازیکنان جدید هزینه کند، هنوز بر کسی مشخص نیست چرا که بر طبق قانون جدید سازمان لیگ، تیمهایی که بدهکار بودند، عملاً نمی توانستند قرارداد بازیکنان جدید خود را ثبت کنند اما این مساعدت با پرسپولیس انجام شد تا بتوانند از بازیکنان جدید خود در آسیا استفاده کنند. نکته جالب اینکه رسول پناه با علم به محروم شدن از پنجره نقل و انتقالات، ترجیح داد تا با پولی که برای پرداخت به برانکو تامین شده بود، بازیکنان جدید خریداری کند و از جدایی بشار رسن و امیری جلوگیری کند چرا که احتمالاً به او قول هایی مبنی بر اینکه پول مورد نیاز برای باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی پرسپولیس متعاقباً از امدادهای غیبی تامین خواهد شد، داده بودند!

در حالی که استقلال همواره بیشترین ضربه را در فصل نقل و انتقالات خورده بود و تغییر تحولات زیاد در بازیکنان باعث به هم خوردن شاکله اصلی تیم شده بود، مدیریت استقلال با تعلل در تمدید قرارداد بازیکنان این تیم باعث دیر اضافه شدن ستاره های تیم به تمرینات اماده سازی برای لیگ قهرمانان آسیا شد و سپس با اهمال در پرداخت طلب شفر، باعث بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی این تیم شد تا عملاً خرید بازیکنان جدید این تیم در آسیا بی تاثیر شده باشد و نتواند از آنها استفاده کند. سعادتمند به قدری گوش به فرمان بالادستی های خود بود که حتی از پیگیری حضور داریوش شجاعیان در لیست آسیایی استقلال نیز اهمال کرد تا این بازیکن نیز نتواند آبی ها را در رقابتهای آسیایی همراهی کند. نکته جالب اینکه میزان بدهی استقلال به شفر به مراتب کمتر از بدهی پرسپولیس به برانکو بود اما نتایج عملکرد مدیران دو تیم که مستقیماً توسط شخص وزیر انتخاب می شوند، بسیار متفاوت بود!

بازیکنان

در بحث تغییر و تحولات نیز پرسپولیس با سه تغییر مواجه بود و با رفتن بیرانوند، ترابی و علیپور آنها بازیکنانی به مراتب با کیفیت تر از آنها را به خدمت گرفتند چرا که عیسی آل کثیر توانسته بود در تیم صنعت نفت که بازیکنان با کیفیت زیادی اطرافش نبودند، بالاتر از علیپور  در جدول گلزنان قرار بگیرد و حامد لک نیز یک فصل رویایی را سپری کرده بود و عملکردش در لیگ قهرمانان آسیا ثابت کرد او به مراتب بهتر از بیرانوند برای پرسپولیس خواهد بود.

در طرف مقابل وضعیت در اردوی استقلال آشفته تر از همیشه رقم خورد و جدایی علی کریمی و روزبه چشمی تاکنون قطعی شده و با توجه به عدم پرداخت مطالبات دیاباته و میلیچ این دو بازیکن نیز به احتمال زیاد استقلال را ترک خواهند کرد و به واسطه بدهی های ارزی سنگین باشگاه، مهدی قایدی به فروش خواهد رسید و بازیکن خارق العاده یا ستاره خاصی نیز جایگزین این بازیکنان نشده اند.

شرایط کلی

در حال حاضر پرسپولیس با سرمربی خود و بازیکنان جدیدش در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا حضور دارد و مدیریت رسول پناه با حفظ همین ترکیب در لیگ بیستم شرکت خواهد کرد و نکته مبهمی در خصوص این باشگاه وجود ندارد.

در سمت مقابل، مهره وزیر ورزش (سعادتمند) استقلال را به روزی انداخت که اکنون در حالی که کمتر از 1 ماه دیگر به آغاز لیگ بیستم باقی نمانده، این تیم نه مدیرعامل دارد، نه سرمربی دارد و نه وضعیت بازیکنانش برای فصل جدید مشخص است و با پنجره بسته نقل و انتقالات می بایست به فکر تامین منابع ارزی باشد که محتمل ترین گزینه فروش مهدی قایدی برای تامین پول شفر است. البته این شرایط به موضوعی تکراری در 4 فصل اخیر در فوتبال ایران تبدیل شده است و کلید واژه بی ثبات کردن استقلال در واقع یکی از اهداف اتاق فکری است که هر سال این بلا را به روش های مختلف و با سناریو و افراد مختلف به سر استقلال می آورند.

به واقع اتفاقاتی که پس از پیروزی استقلال بر پرسپولیس در جام حذفی رخ داد باور کردنی نیست که مدیرعامل یک تیم آن گونه زیر پای سرمربی خود را خالی کند و با وعده واهی بازگرداندن استراماچونی، هم یک جام را از استقلال بگیرد و هم ثبات در کادر فنی و موفقیت در آسیا را از این تیم دریغ کرده باشد و در نهایت نیز در رسانه رسمی جار بزند، بازیکن تیم من قلیان کشیده است!

آیا واقعاً استفاده از این تعداد مدیر بی کفایت در چند سال گذشته تصادفی بوده است؟ یا سوء مدیریت آنها را باید به حساب نیت عمد یا سهو آنها گذاشت؟ آیا ادعای تضعیف رقبای پرسپولیس و تقویت این تیم ادعای واهی است؟  آیا واقعاً وزیر ورزش باید برای تیمی گل بزند تا حمایتش از آن تیم ثابت شود؟ آیا وزیر ورزش به استقلال هم به عنوان نماینده ایران در آسیا نگاه کرد و مشکلات این تیم را حل کرد؟