در حالی که انتظار می رفت با خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس فصل جدیدی در مدیریت دو تیم استقلال و پرسپولیس شاهد باشیم؛ ظاهراً نه تنها این اتفاق رخ نداده و شاهد مدیریت اصولی در دو تیم نیستیم بلکه تزریق منابع مالی غیرمستقیم از سمت وزارت ورزش به یکی از دو تیم یا هر دو تیم را شاهد هستیم.

خیمه شب بازی وزارت ورزش در بورس | بیچاره هواداران مترسک استقلال و پرسپولیس

وزارت ورزش در حال حاضر مالک 88.5 درصد سهام استقلال و 90 درصد سهام پرسپولیس است و ظاهراً در این حوزه نیز قرار است، همان برابری که چند سالی تلاش شد تا برقرار شود، در بورس نیز در همه زمینه ها برقرار شود.

استقلال در حالی با قیمت 405 تومن در روز بازگشایی کشف قیمت شد که پرسپولیس با حدود 18 درصد کمتر در قیمت 345 تومان کشف قیمت شد تا بر خلاف مانور رسانه ای که روی گزارشات دو تیم انجام شده بود، استقلال ارزشمندتر به نظر برسد.

اما این پایان ماجرا نبود و ظاهراً قرار است قصه ای که در موضوع تعداد قهرمانی های دو تیم تا قبل از بحث ورود به بورس توسط سلطانی فر انجام شد؛ اینبار در دل بازار سرمایه اتفاق بیفتد. شاید اگر قرار بود قبل از سلطانی فر بحث واگذاری دو باشگاه در بازار سرمایه عملیاتی می شد، قیمت پرسپولیس حتی از 345 تومان هم کمتر بود چرا که تا پیش از وزارت سلطانی فر، تعداد قهرمانی های پرسپولیس 25 بود و تعداد قهرمانی های استقلال 34 اما در 4 سال تعداد قهرمانی های دو تیم برابر شد(اگر چه تلاش زیادی انجام شد تا پرسپولیس مثل استقلال، حداقل یک عنوان قهرمانی در آسیا در کارنامه ش درج شود اما تا این لحظه این اتفاق رخ نداد و با توجه به اتفاقاتی که در فصل جاری رخ داده احتمالاً عزم بر این است این اتفاق در فصل جاری رخ دهد ).

سابقه نشان داده در هیچ موردی، اسپانسر مشترک یا مالکیت مشترک، خاطره خوبی در ذهن هواداران دو تیم به یادگار نگذاشته است و همواره بحث تبعیض در میان بوده است. اگر تاکنون توجیه منطقی بابت کمک 10 میلیاردی فدراسیون فوتبال به پرسپولیس مطرح نشده هنوز هواداران فوتبال علت کمک های چند وزارت خانه به پرسپولیس در دولت حسن روحانی را هم نمی دانند و احتمالاً باید این علامت سوال ها به بورس نیز کشیده شود؛ جایی که تلاش می شود، قیمت دو تیم به یکدیگر نزدیک شود و از یک سمت با فروش سنگین سهام استقلال، منبع مالی برای خرید سهام پرسپولیس تامین می شود و بدون اتفاق تاثیرگذا خاصی یکی صف فروش و دیگری صف خرید است!

اگرچه حتی با این وضعیت هم هنوز استقلال ارزشمندتر از پرسپولیس است اما فاصله 15 تومانی قیمت سهام دو تیم احتمالاً در روزهای آتی باز هم کاهش پیدا خواهد کرد تا بار دیگر شاهد مهندسی در اتفاقات دو تیم اینبار در حوزه اقتصادی باشیم.

طبیعتاً مالکیت مشترک وزارت ورزش در دو تیم فساد آور است همانطور که مالکیت مشترک دولت در بسیاری از نمادهای بورسی فسادآور بوده و بورس ایران را به بورسی دولتی و غیرقابل اعتماد تبدیل کرده که به جای اینکه سهامداران واقعی برای قیمت سهام تصمیم بگیرند، این دولت است که با توجه به مقتضیاتش، برای قیمت سهام و شاخص کل تصمیم می گیرد.

نکته جالب اینکه یکی از الزامات AFC این بود که این دو تیم به بخش خصوصی واگذار شوند تا از پدیده مالکیت مشترک دولت، خارج شوند اما همچنان این دولت و وزارت ورزش هستند که برای دو تیم تصمیم گیری می کنند و برای آرام نگه داشتن هیجانات هواداران دو تیم سعی در ایجاد برابری و مساوات می کنند. به واقع در کجای دنیا، سهامدار عمده دو تیم رقیب یکسان است که در ایران شاهد مصداق آن هستیم ؟ آیا سهامدار و مالک دو تیم اینترمیلان و آث میلان یکی است؟ منچستریونایتد و چلسی چطور؟ بارسلونا و رئال مادرید؟

 

نکته ای که بیش از پیش یقین در خصوص دستکاری و دخالت عوامل بیرونی در تعیین قیمت سهام دو تیم استقلال و پرسپولیس را بیشتر می کند اینکه در روز بازگشایی نماد استقلال نزدیک به 45 میلیارد تومان سهام این باشگاه خرید و فروش شد و حتی با وجود فشار فروش در روز بعدش، باز هم رکورد ارزش معاملات تا سقف 48 میلیارد تومان را به نام خود ثبت کرد و در روزهای بعدی نیز یکبار موفق به ثبت رکورد ارزش معاملات 24 میلیاردی شد اما فشار فروش دستوری احتمالاً سهامدار عمده(!) باعث صف فروش شدن این نماد شد.

در سمت مقابل شاهد این مسئله بودیم که استقبال ضعیف از نماد پرسپولیس در روز بازگشایی، منجر به ثبت ارزش معاملات 20 میلیاردی برای این تیم شد که فشار فروش در روز دوم باعث صف فروش شدن این نماد شد به طوری که تا این لحظه نماد پرسپولیس در مجموع روزهایی که باز بودن، موفق نشده مجموع ارزش معاملاتش را حتی به 30 میلیارد برساند و این در حالیست که استقلال در دو روز متوالی ارزش معاملاتی بالای 45 میلیارد تومان داشته است.

مسلماً در صورت عدم عرضه های آبشاری در دو روز ابتدایی بازگشایی نماد استقلال توسط سهامدار عمده، این نماد تا هفته ها قفل در صف خرید بود که اگر همان عرضه ها در نماد پرسپولیس که درخواست خرید بی رمقی برایش شکل گرفته وجود داشت، این نماد نیز ماه ها در صف فروش قرار می گرفت.  اما سیاست کلان بر این است که به جای فاصله گرفتن قیمت دو نماد و افزایش قیمت استقلال و کاهش قیمت پرسپولیس، این دو نماد در محدوده قیمتی هم معامله شوند و با ابزارهایی که در اختیار دارند، اینگونه دستکاری در نتایج را به دستکاری در روند معاملات بورسی دو تیم کشانده اند.

امروز وزارت ورزش به عنوان سهامدار عمده هر دو تیم باید به افکار عمومی پاسخگو باشد چرا در نماد استقلال فشار فروش ایجاد کرد اما در نماد پرسپولیس خبری از عرضه نیست؟

کنار هم قرار دادن برخی اتفاقات منجر به آشکار شدن حقایقی می شود که برای فوتبال و حالا اقتصاد ایران شرم آور است… این حقیقت که استقلال در حال حاضر در لیگ قهرمانان آسیای فصل آتی حضور دارد اما حضور پرسپولیس در هاله ای از ابهام قرار دارد، بدون شک در اقبال سهامداران به خرید نماد این دو تیم موثر است. گفتنیست صف فروش ایجاد شده برای نماد استقلال نیز صوری بوده و تنها به منظو ایجاد جو روانی شکل گرفته و با نزدیک شدن قیمت نماد تیم رقیب این صف فروش هم جمع خواهد شد.

بار دیگر تاکید می شود دخالت دولت در قیمت گذاری سهام در بورس ایران محدود به این دو نماد نیست و سالهاست دولت در پشت پرده، بازار را رهبری می کند.

 

مضحک تر از سیرک فوتبال ایران آنجاست که هواداران فوتبال اتفاقات آن را باور کرده اند؛ اتفاقاتی که در بیرون از مستطیل سبز رقم می خورد و مدیران باشگاه ها تنها عامل اجرای اراده تصمیم گیرندگان اصلی هستند. درست مثل شوی نمایشی کشی کج WWE که عده ای ورزشکار به صورت نمایشی با یکدگیر مبارزه می کنند و تماشاگران را سرگرم می کنند با این تفاوت که تماشاگر در WWE می داند که اتفاقات در رینگ نمایشی است اما متاسفانه اکثریت هواداران فوتبال در ایران نمی دانند تماشاگر یک خیمه شب بازی از پیش تعیی شده هستند چرا که اگر این خیمه شب بازی از پیش تعیین شده نبود، فردی مثل مهدی تاج نه تنها تا سالها دور فوتبال آفتابی نمی شد بلکه به خاطر خساراتی که به بیت المال زده می بایست به نهادهای ذی ربط پاسخگو بود اما طنز فوتبال ایران دقیقاً جایی رقم خورد که اولاً او تائید صلاحیت شد و سپس او با دار و دسته بدنامش با اکثریت قاطع آرا به عنوان رئیس جدید فدراسیون فوتبال انتخاب شدند!

 

جالب اینکه تمام اتفاقات منفی فوتبال ایران ریشه در فدراسیون فاسد مهدی تاج داشت. از تهیه و تنطیم و تائید گزارشات جعلی و ارسال به AFC و کم کاری در حرفه ای سازی باشگاه ها و حذف از لیگ قهرمانان گرفته تا افتضاح استراماچونی و موضوع ویلموتس و ماجراهای بعدی اش. آقای تاج چه موضوعی در دو سال گذشته تغییر کرده که دو سال پیش مربی و بازیکن خارجی به دستور اربابتان برای فوتبال ایران حرام شد اما امسال رکورد حضور خارجی ها در فوتبال ایران زده شد و حلال شرعی اعلام شده است؟ تاج در حالی مدعیست که گذشته ها گذشته که اتفاقاً این گذشته های تاریک رزومه ای سیاه برای آقایان است و برای فرار از واقعیات و عدم پاسخگویی قصد دارند گذشته ها را فراموش کنند و فراموش کنیم!

اگر از ما بپرسید تاج برای چه آمده، به شما خواهیم گفت برای اتمام ماموریت نیمه تمام برای یک تیم خاص در آسیا در دوران سلطانی فر … همانطور که سلطانی فر در خصوص پاسخگویی بابت ضعف مدیریتش و خسارت به بیت المال مصونیت داشت، تاج نیز با همان پشتوانه بار دیگر وارد گود شده است. با همان معاونین همیشگی که سابقه عضویت در هیئت مدیره آن تیم خاص را هم دارند(خود تاج نیز در مقطعی در هیئت مدیره آن تیم حضور داشته است و با حکم رویانیان به سمت رئیس سازمان ورزش آن تیم منصوب شد )

به نظر شما، به این فوتبال بخندیم یا برایش گریه کنیم؟