عملکرد تیم فوتبال استقلال تا اینجای کار طوری بوده که اگرچه تیم فرهاد مجیدی نتوانسته بازیهای تماشاگر پسند به نمایش بگذارد اما تیم او اکنون با 20 امتیاز در صدر جدول لیگ برتر حضور دارد که باعث خوشحالی هواداران این تیم شده است. اما با نگاهی به پتانسیل بازیکنانی که تیم فعلی استقلال در اختیار دارد به سادگی می توان به این نتیجه رسید که بضاعت این تیم به مراتب بیشتر از نمایش فعلی این تیم است و کادر فنی این تیم که ظاهراً به شدت تحت تفکرات دفاعی گابریل پین قرار گرفته، قادر به تغییر دادن شرایط نیست.

حیف یامگا و ژستد که زیر دست گابریل پین کار کنند | با 1-4-5 هیچ تیمی گل نمی خورد!

استقلال این روزها به نوعی سیستم دفاعی معروف فوتبال ایتالیا در سالهای نه چندان دور موسوم به کاتانچیو را به نمایش می گذارد. سیستمی که نه با جایگاه فوتبال ایران سازگار است و نه به جایگاه فوتبال و فلسه تیم استقلال می خورد. پیشتر کارلوس کیروش تلاش زیادی کرد تا با چنین رویکردی در فوتبال ایران موفق شود اما او به جز صعود به جام جهانی، از بعد نتیجه گیری هیچ دستاورد دیگری برای فوتبال ایران به ارمغان نیاورد و در دو جام ملتهای متوالی تیم ایران ناکام ماند.

امروز نیز در شرایطی که بازیکنان با میل هجومی مثل ژستد، یامگا، قاسمی نژاد، بابک مرادی و متین کریم زاده در استقلال حضور دارند، شاهد این هستیم که سیستم دفاعی استقلال باعث کاهش اثرگذاری دو بازیکن خارجی استقلال در بازیها شده و عدم به کارگیری بازیکنان هجومی مثل قاسمی نژاد، مرادی و متین زاده و استفاده از بازیکنان تدافعی مثل روزبه چشمیف زبیر نیک نفس، سعید مهری و … در بازیها خود گواه این است که کادر فنی استقلال بیش از اینکه به تاکتیک های هجومی و دیکتع قدرت تاکتیکی خود به حریف فکر کند، به فکر فوتبال واکنش گرا است و ابتدا به حفظ دروازه فکر می کند و سپس منتظر اتفاقات بازی و یا ضربات ایستگاهی برای زدن گل و کسب امتیاز می نشیند.

این رویکرد اگرچه ممکن است در برخی بازیها جواب بدهد اما در بسیاری از بازیها نیز جواب نخواهد داد همانطور که پیشتر محمود فکری که قصد استفاده از چنین تاکتیکی را داشت، محکوم به ناکامی در استقلال شد و مجبور به ترک این تیم …

بر هیچکس پوشیده نیست که بیش از 50 درصد وزن حرکات تهاجمی استقلال در فصل گذشته بر روی دوش مهدی قایدی بود و حرکات انفجاری او بود که دفاع حریف را به هم می ریخت و فضا برای سایر بازیکنان ایجاد می شد. در حال حاضر چنین بازیکنی در استقلال حضور ندارد و با اغماض می توان گفت امیرحسین حسین زاده نزدیک ترین بازیکن به خصوصیات بازی مهدی قایدی است که البته با توجه به تغییر سیستم و تاکتیک بازی استقلال، این بازیکن نیز قادر به نمایش همه توانایی های خود در زمین نیست.

در حال حاضر استقلال با این تاکتیکی که در پیش گرفته قادر به اجرای بازی مالکانه نیست و نمی تواند قدرت تاکتیکی خود را به حریف دیکته کند و به ناچار بازی مستقیم یا به اصطلاح قدیمی ها بزن زیر توپ از خط دفاع به امید استفاده از توپ های سوم مدنظر کادر فنی است و بعضاً با توجه به جلو آمدن خطوط سه گانه حریف، بر روی ضد حملات ولو کم تعداد نیز برنامه هایی در خط حمله استقلال دیده می شود اما به سبب نبود عناصر سرعتی در خط حمله این تیم، اکثر ضد حملات این تیم با تعداد نفرات کم انجام می شود و به سبب قابل حدس بود، در بیشتر موارد، توپ ها لو می روند.

هر چه که هست به نظر می رسد بازیکنانی همچون ژستد، یامگا و حتی امین قاسمی نژاد در تاکتیک به شدت تدافعی که گابریل پین برای استقلال انتخاب کرده گم شده اند و قادر به نمایش همه توانایی خود در این سیستم ها نیستند چرا که حمایتی از خط هافبک انجام نمی شود و بیشتر حملات این تیم کم تعداد است و دو پیستون چپ و راست استقلال بیشتر به فکر دفاع کردن هستند تا حضور در کارهای تهاجمی تیم.

در نهایت اینکه بزرگترین دستاورد استقلال و کادر فنی این تیم ایجاد یک ساختار دفاعی مستحکم است که تا هفته دهم، تنها 2 گل دریافت کرده است اما این عملکرد فوق العاده زمانی معنا پیدا می کرد که این تیم در خط حمله نیز عملکرد خوبی از خود بر جای میگذاشت وگرنه قرار دادن اتوبوس دفاعی و ساختار دفاعی سه لایه در یک سوم دفاعی خودی، تقریباً گل زدن به هر تیمی را غیرممکن میکند و کادر فنی استقلال می بایست تعادل و بالانسی بین خطوط خود به وجود بیاورند که به یکباره با 5 تساوی پیاپی گرفتار نشوند چرا که در تاکتیک فعلی استقلال تقریباً به شدت می توان باخت یا گل خوردن را برای این تیم متصور بود همانطور که به سختی می توان گل زدن و یا بردن را در بازهیای آتی برای آن تصور کرد.