فرهاد مجیدی سرمربی استقلال سرانجام پس از 5 تساوی پیاپی توانست با یک برد پرگل 3 بر 0 مقابل پیکان از زیر فشار انتقادات خارج شود و دوباره تیمش را در جمع صدرنشینان جدول ببیند. اما در رقم خوردن این اتفاق، توفیق اجباری که نصیب سرمربی استقلال شد، بی تاثیر نبوده است.

توفیق اجباری برای فرهاد مجیدی و استقلال | حذف 3 از 4 بازیکن ضعیف

از همان ابتدای فصل وقتی بازیها آغاز شد، 4 بازیکن استقلال به نام ها محمدحسین مرادمند، آرش رضاوند، جعفر سلمانی و وریا غفوری به گواه آمار و اطلاعات بازیها، همواره در زمره ضعیف ترین بازیکنان زمین حضور داشتند و کندی ذاتی این بازیکنان که بعضاً به واسطه مصدومیت های کهنه و یا کیفیت پائین فردی آنها در بازیها نمایان بود و همین مسئله موجب اعتراض هواداران استقلال به بازی کردن این بازیکنان شد.

اما کادر فنی استقلال بدون توجه به انتقادات، همچنان به این بازیکنان بازی می داد و خروجی این اتفاق نیز کندی در حرکات استقلال و انتقال این تیم از دفاع به حمله بود. که در دیدار استقلال مقابل پیکان 3 بازیکن از این 4 بازیکن به دلایل مصدومیت و محرومیت در تریکب استقلال حضور نداشتند تا شاهد نمایش شاداب تر تیم استقلال در این مسابقه باشیم.

وریا غفوری که از فصل گذشته با مصدومیت قدیمی همچنان بازی می کرد با افت شدید فنی مواجه شده بود و حتی قادر به عبور از بازیکن مستقیم خود نبود و در کورس ها عموماً بازنده از بازیکن حریف بود. آرش رضاوند با قد و قامت بلند خود به قدری در تصمیم گیری برای ارسال پاس های کلیدی کند عمل می کرد که ریتم و سرعت میانه میدان استقلال از کار افتاده بود. جعفر سلمانی نیز به جز تک گلی که در هفته اول به ثمر رساند در مابقی هفته ها سوهان روح هواداران استقلال بوده و حتی یک حرکت مفید در حملات استقلال از او که مسئولیت جناح چپ استقلال به وی سپرده شده، دیده نشد و شوت ها بی هدف و بی دقت او که می توانست با پاس به بازیکن کناری به گل تبدیل شود، بیشتر در خاطر هواداران استقلال باقی مانده بود و در نهایت محمدحسین مرادمند که با فیزیک عضلانی خود از سرعت کمی در کورس ها برخوردار بود.

در بازی مقابل پیکان، یامگا به درستی در پست وریا غفوری به کار گرفته شد و توانست بهترین عملکرد خود را در چند بازی اخیر به نمایش بگذارد. حضور سبحان خاقانی سرعتی به جای آرش رضاوند کند از جمله مزیت های استقلال در میانه میدان به حساب می آمد و در نهایت عارف آغاسی با بازی بی نقص خود در دفاع چپ نوید حضور یک مدافع رونده و پا به توپ با قدرت پاسدهی دقیق را به هواداران استقلال داد تا مشخص شود بخش زیادی از افت فنی استقلال در هفته های قبل مربوط به اشتباه کادر فنی در چینش اولیه تیم بوده است.

اما مهمترین حفره استقلال که تاکنون نیز چاره ای برای رفع آن از سوی کادر فنی اندیشیده نشده، استمرار حضور جعفر سلمانی است که در بهترین حالت می تواند به عنوان یک بازیکن سکونشین در استقلال حضور داشته باشد. جعفر سلمانی که نه از سرعت و نه تکنیک و نه ارسال های دقیقی برخوردار است در غیبت بازیکنان با کیفیتی همچون محمد نادری و میلیچ و با مصدومیت ابولفضل جلالی شانس حضور فیکس در استقلال را پیدا کرده که تا اینجای کار قدر این فرصت طلایی را ندانسته و هر بازی بدتر از قبل برای تیم مجیدی بازی کرده است. عملکرد ضعیف سلمانی در جناح چپ باعث شده تا آنالیزورهای حریفان نیز حساب چندانی بر روی حرکات استقلال از ان جناح باز نکنند و با تمرکز بالا بر روی مسدود کردن فضای حرکتی یامگا در جناح راست تمرکز کنند و همین موضوع باعث بر هم خوردن وزرن حرکتی تیم استقلال در بازیها و به نوعی قابل حدس بودن حرکات این تیم در مسابقات شده است.

در حال حاضر بازیکنانی همچون متین کریم زاده، بابک مرادی قادرند در این پست برای استقلال به میدان بروند و در صورتی که سرمربی استقلال افزایش کیفیت فنی تیمش را خواستار است، می بایست این ضعف آشکار ترکیب اولیه تیمش را برطرف کند در غیر اینصورت بازی این تیم باز هم برای رقبا قابل حدس خواهد بود و طراحی حملات برای هافبک های میانی استقلال که تمایلی به بکارگیری جعفر سلمانی ندارند(آنها نیز می دانند با پاس دادن به سلمانی خیلی زود، مالکیت توپ از دست می رود)، سخت می شود.

مصدومیت رضاوند و وریا غفوری این شانس را به فرهاد مجیدی داده تا چشمانش را به روی حقیقت باز کند و دست از لجاجت فنی و اصرار بی مورد به بازی دادن به این بازیکنان بردارد. اگرچه مرادمند بازکین متوسطی به نظر می رسد اما آغاسی از نظر کیفیت بازی، یک سر و گردن از او بالاتر به نظر می آید و حرکات او در جناح چپ، هواداران استقلال را به یاد پژمان منتظری می اندازد که با خونسردی و تمرکز بالا، خط دفاعی استقلال را رهبری می کرد. شاید اگر جعفر سلمانی هم از ترکیب استقلال خارج شود، به یکباره شاهد استقلالی مهار نشدنی باشیم که تور دروازه هر حریفی را به لرزه بیاندازد.

پی نوشت: البته حضور علیرضا رضایی در درون دروازه استقلال نیز می تواند مفید تر از حضور حسینی تلقی شود چرا که بازی با پای رضایی به مراتب قوی تر از حسینی بوده و از قد و قامت بلندتری نسبت به حسینی برخوردار است که این موضوع برای یک دروازه بان مزیت محسوب می شود.