لیگ برتر انگلیس بالاترین سطح فوتبال باشگاهی انگلستان است که با حضور ۲۰ تیم برگزار می‌شود. این لیگ از سال ۱۹۹۲ شروع شده که بیشترین عنوان قهرمانی این لیگ در اختیار باشگاه منچستر یونایتد هست که با ۱۳ قهرمانی رکورد دار این لیگ می‌باشد. این لیگ جایگزین لیگ دسته اول باشگاه‌های انگلستان شد که از سال ۱۸۸۸ به عنوان بالاترین سطح فوتبال باشگاهی انگلیس برگزار می‌شد. در ادامه به تاریخچه لیگ برتر انگلیس و بنیانگذاران و موسسان و لیست قهرمانان این بازیها می پردازیم.

تاریخچه لیگ برتر انگلیس | لیست قهرمانان از بدو تاسیس تاکنون

با وجود موفقیت‌های فراوان باشگاه‌های انگلیسی در قارهٔ اروپا در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی، اواخر دههٔ هفتاد دوران افول این باشگاه‌ها بود. استادیوم‌ها فرسوده شده بودند، هولیگانیسم به اوج خود رسیده بود و باشگاه‌های انگلیسی به خاطر فاجعه ورزشگاه هیسل در سال ۱۹۸۵، به مدت ۵ سال از حضور در رقابت‌های اروپایی منع شدند.[۱۲] لیگ دسته اول فوتبال انگلستان، که از سال ۱۸۸۸ بالاترین سطح لیگ فوتبال انگلستان محسوب می‌شد از رقبایش در ایتالیا (سری آ) و اسپانیا (لا لیگا) از نظر تماشاگر و درآمد عقب مانده بود، به همین دلیل هم برخی از بهترین بازیکنان انگلیسی کشورشان را ترک کردند و به لیگ‌های خارجی رفتند.

با شروع دهه ۱۹۹۰ میلادی، این روند افولی متوقف شد و در جهت عکس شروع به حرکت کرد: در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ انگلستان به نیمه‌نهایی رسید؛ یوفا ممنوعیت پنج‌سالهٔ حضور باشگاه‌های انگلیسی در رقابت‌های اروپایی را لغو کرد و در نتیجهٔ آن منچستر یونایتد در جام برندگان جام اروپا در سال ۱۹۹۱ به مقام قهرمانی رسید؛ و در نهایت هم گزارش تیلور که در آن مقررات ارتقای امنیت استادیوم‌ها آمده بود و بعد از فاجعه هیلزبورو نگاشته شد، در ژانویه همان سال منتشر گردید.

در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی یک اتفاق مهم دیگر نیز برای باشگاه‌های انگلیسی افتاد؛ مارتین ادواردز در منچستر یونایتد، آیروینگ اسکولار در تاتنهام هاتسپر و دیوید دین در آرسنال، شروع به تغییر رویهٔ باشگاه‌هایشان کردند و قوانین تجارت، تبلیغات و درآمدزایی را برای مدیریت باشگاه‌هایشان سرلوحه قرار دادند که در نهایت منجر به افزایش قدرت باشگاه‌های برتر شد. آن‌ها با تهدید به جدایی از لیگ، توانستند قدرت رأی خود را افزایش دهند و به علاوهٔ آن، پنجاه درصد از درآمد کل اسپانسرینگ و حق پخش تلویزیونی را در سال ۱۹۸۶ به دست آوردند.در عین حال درآمد حق پخش تلویزیونی اهمیت دوچندانی یافت؛ در حالی که قرارداد حق پخش تلویزیونی بازی‌های لیگ انگلستان در سال ۱۹۸۶ ۶٫۳ میلیون پوند برای دو سال ارزش داشت، این رقم در سال ۱۹۸۸ به ۴۴ میلیون پوند برای چهار سال رسید که ۷۵ درصد از آن سهم باشگاه‌ها بود.در سال ۱۹۸۸، ده باشگاه تهدید به جدایی و ایجاد یک «سوپر لیگ» کردند، اما نهایتاً با گرفتن درصد بالایی از قرارداد حق پخش تلویزیونی، راضی به ماندن شدند. با بهبود وضع استادیوم‌ها، تعداد تماشاگرها و درآمد باشگاه‌ها افزایش یافت و بار دیگر باشگاه‌ها برای افزایش سرمایه‌گذاری بر روی ورزش، ترک لیگ فوتبال را در نظر گرفتند.
بنیان‌گذاری

در سال ۱۹۹۰، گرگ دایک مدیر تلویزیون لندن ویکند (LWT) با نمایندگان پنج باشگاه برتر انگلستان (منچستر یونایتد، لیورپول، تاتنهام، اورتون و آرسنال) دیدار کرد.[۲۰] در این دیدار راه جدایی از لیگ فوتبال مورد بررسی قرار گرفت. دایک معتقد بود که اگر بازی‌های باشگاه‌های بزرگ از تلویزیون ملی پخش شود، درآمد بیشتری نصیب LWT می‌شود و باشگاه‌ها نیز به همان نسبت سهم بیشتری نصیبشان می‌شود. این پنج باشگاه معتقد بودند که جدایی از لیگ و شکل‌دادن یک سوپرلیگ با حضور برترین باشگاه‌ها تصمیم خوبی است و قرار گذاشتند تا آن را اجرایی کنند؛ با این حال، لیگ فوتبال بدون حمایت اتحادیه فوتبال انگلستان هیچ اعتباری نداشت؛ بنابراین دیوید دین از آرسنال به مذاکره با اتحادیه فوتبال پرداخت تا ببیند آن‌ها راضی به انجام این کار هستند یا نه. اتحادیه فوتبال هم در آن زمان رابطهٔ خوبی با لیگ فوتبال نداشت و به دنبال راهی برای تضعیف آن بود.

در پایان فصل ۱۹۹۱، پیشنهادی برای تشکیل یک لیگ جدید با هدف درآمدزایی بیشتر ارائه شد. توافقنامهٔ اعضای مؤسس در ۱۷ ژوئیه ۱۹۹۱ توسط باشگاه‌های حاضر در بالاترین سطح امضا شد و قوانین ابتدایی برای شکل‌گیری لیگ برتر اتحادیه فوتبال تصویب گردید. قرار شد تا لیگ جدید از لحاظ تبلیغاتی و تجاری از اتحادیه فوتبال و لیگ فوتبال استقلال داشته باشد و بتواند به صورت مستقل بر سر مسائل اسپانسرینگ و حق پخش تلویزیونی مذاکره کند. گفته می‌شد که با درآمد بیشتر، باشگاه‌های انگلیسی می‌توانند با بهترین تیم‌های اروپایی رقابت کنند.[۱۳] با وجود این که دایک نقش به‌سزایی در شکل‌گیری لیگ برتر داشت، اما دایک و تلویزیونش قرار داد حق پخش تلویزیونی را به اسکای بریتانیا با مبلغ ۳۰۴ میلیون پوند واگذار کردند. همچنین حق پخش خلاصه بازی‌ها به برنامهٔ مچ آف د دی در بی‌بی‌سی اسپورت واگذار شد.

در سال ۱۹۹۲، تمامی باشگاه‌های حاضر در لیگ فوتبال به صورت جمعی از حضور در این لیگ انصراف دادند و در ۲۷ مهٔ ۱۹۹۲، لیگ برتر اتحادیه فوتبال به صورت یک شرکت خصوصی محدود که دفترش در اتحادیه فوتبال واقع در لنکستر گیت بود، بنیان‌گذاری شد.این مسئله به معنای جدایی از لیگ فوتبال با ۱۰۴ سال قدمت و ۴ دستهٔ مختلف بود؛ بعد از آن لیگ برتر با یک دسته بالاترین سطح فوتبال انگلستان بود و لیگ فوتبال سه دسته داشت. در فرمت مسابقات و تعداد تیم‌ها تغییری ایجاد نشد و لیگ برتر به وسیلهٔ قانون صعود و سقوط به لیگ دسته اول جدید متصل شد و به مانند قبل، از هر دسته، سه تیم به دستهٔ بالاتر صعود و سه تیم به دستهٔ پایین‌تر سقوط می‌کردند.

اولین فصل لیگ برتر در ۹۳–۱۹۹۲ برگزار شد. در این فصل از رقابت‌ها ۲۲ تیم در لیگ حضور داشتند. اولین گل این مسابقات توسط برایان دین بازیکن تیم شفیلد یونایتد در پیروزی ۲ بر ۱ مقابل منچستر یونایتد به ثمر رسید. ۲۲ باشگاهی که در فصل اول این رقابت‌ها حضور داشتند به ترتیب آرسنال، استون ویلا، بلکبرن، چلسی، کاونتری سیتی، کریستال پالاس، اورتون، ایپسویچ تاون، لیدز یونایتد، لیورپول، منچستر سیتی، منچستر یونایتد، میدلزبرو، نوریچ سیتی، ناتینگهام فارست، اولدهام اتلتیک، کویینز پارک رنجرز، شفیلد یونایتد، شفیلد ونزدی، ساوت‌همپتون، تاتنهام و ویمبلدون بودند. لوتون تاون، نوتس کانتی و وستهام یونایتد در پایان فصل ۹۲–۱۹۹۱ از لیگ دسته اول سقوط کرده بودند و نتوانستند در اولین فصل برگزاری لیگ برتر حضور داشته باشند.

تاریخچه لیگ برتر انگلیس | لیست قهرمانان از بدو تاسیس تاکنون

ـ ۴۷-۱۹۴۶ لیورپول
ـ ۴۸-۱۹۴۷ آرسنال
ـ ۵۰-۱۹۴۹ پورتس موث
ـ ۵۱-۱۹۵۰ تاتنهام
ـ ۵۲-۱۹۵۱ منچستر یونایتد
ـ ۵۳-۱۹۵۲ آرسنال
ـ ۵۴-۱۹۵۳ ولورهمپتون
ـ ۵۵-۱۹۵۴ چلسی
ـ ۵۷-۱۹۵۵ منچستر یونایتد
ـ ۵۹-۱۹۵۷ ولورهمپتون
ـ ۶۰-۱۹۵۹ بارنزلی
ـ ۶۱-۱۹۶۰ تاتنهام
ـ ۶۲-۱۹۶۱ ایپسویچ
ـ ۶۳-۱۹۶۲ اورتون
ـ ۶۴-۱۹۶۳ لیورپول
ـ ۶۵-۱۹۶۴ منچستر یونایتد
ـ ۶۶-۱۹۶۵ لیورپول
ـ ۶۷-۱۹۶۶ منچستر یونایتد
ـ ۶۸-۱۹۶۷ منچستر سیتی
ـ ۶۹-۱۹۶۸ لیدز یونایتد
ـ ۷۰-۱۹۶۹ اورتون
ـ ۷۱-۱۹۷۰ آرسنال
ـ ۷۲-۱۹۷۱دربی کانتی
ـ ۷۳-۱۹۷۲ لیورپول
ـ ۷۴-۱۹۷۳ لیدز یونایتد
ـ ۷۵-۱۹۷۴ دربی کانتی
ـ ۷۷-۱۹۷۵ لیورپول
ـ ۷۸-۱۹۷۷ ناتینگهام فارست
ـ ۸۰-۱۹۷۹ لیورپول
ـ ۸۱-۱۹۸۰ آستون ویلا
ـ ۸۴-۱۹۸۱ لیورپول
ـ ۸۵-۱۹۸۴ اورتون
ـ ۸۶-۱۹۸۵ لیورپول
ـ ۸۷-۱۹۸۶ اورتون
ـ ۸۸-۱۹۸۷ لیورپول
ـ ۸۹-۱۹۸۸ آرسنال
ـ ۹۰-۱۹۸۹ لیورپول
ـ ۹۱-۱۹۹۰ آرسنال
ـ ۹۲-۱۹۹۱ لیدز یونایتد
ـ ۹۴-۱۹۹۲ منچستریونایتد
ـ ۹۵-۱۹۹۴ بلکبرن
ـ ۹۷-۱۹۹۵ منچستر یونایتد
ـ ۹۸-۱۹۹۷ آرسنال
ـ ۲۰۰۱-۱۹۹۸ منچستر یونایتد
ـ ۰۲-۲۰۰۱ آرسنال
ـ ۰۳-۲۰۰۲ منچستر یونایتد
ـ ۰۴-۲۰۰۳ آرسنال
ـ ۰۶-۲۰۰۴ چلسی
ـ ۰۷-۲۰۰۶ منچستر یونایتد
ـ ۰۸-۲۰۰۷ منچستر یونایتد
ـ ۰9-۲۰۰8 منچستر یونایتد
ـ 10-۲۰۰9 چلسی
ـ 11-۲۰10 منچستر یونایتد
ـ 12-۲۰11 منچستر سیتی
ـ 13-۲۰12 منچستر یونایتد
ـ 14-۲۰13 منچستر سیتی
ـ 15-۲۰14 چلسی