به اسم هوادار متمول به کام پرسپولیس | چرا سیستم قضائی ورود نمی کند؟

در سالیان گذشته فردی به نام حسین هدایتی به صورت علنی پولهای نامشروع خود را که عمدتاً به واسطه پولشویی و فساد اقتصادی به دست آورده بود، حول تیم پرسپولیس هزینه می کرد تا هم محبوبیت و شهرتی به دست آورد و هم حاج حسین با مقبولیتی که به دست آورده، سیستم بازرسی کشور را گمراه کند تا از رسیدگی به پرونده های انحراف مالی وی منصرف شوند.

فیلم اعتراف امیر عابدینی به نقش هوادار متمول پرسپولیس : قهرمان های پرسپولس مفت نمی ارزد

افشاگری امیر عابدینی در خصوص هوادار متمول پرسپولیس

اما در نهایت به قدری این آش شور شد که حسین هدایتی بازداشت شد و دادگاه حکم به بازگردانده شدن کلیه مبالغ نامشروعی که او در قسمت های مختلف هزینه کرده به نفع بیت المال داد. اما اطلاع دقیقی از اجرا این حکم حداقل در خصوص هزینه های سنگینی که او تحت عنوان هوادار عاشق صرف پرسپولیس کرد وجود ندارد. او که مدتی با هر مبلغی هر ستاره ای که مربی وقت پرسپولیس روی ان دست می گذاشت، جذب می کرد حتی حاضر شد غرامت مهدی طارمی در موضوع ریزه اسپور هم بپردازد تا با جعلی تاریخی، مهدی طارمی از پرسپولیس نرود.

اما پس از بازداشت حسین هدایتی، شیوه این کمک های خارج از عرف و قرارداد بازیکنان عوض شد و فردی که به گفته امیرعابدینی مقیم کانادا است و همه امورات پرسپولیس را تحت کنترل دارد (حتی عزل و نصب ها و ورود و خروج بازیکنان) تحت عنوان هوادار متمولی که دوست ندارد نامش فاش شود نقش حسین هدایتی را بر عهده گرفت و با تزریق مال سنگین و خارج از قرارداد (به اعتراف چند بازیکن پرسپولیس از جمله بیرانوند) در سالهای اخیر هر ستاره ای که در تیررس بوده را جذب کرده است و به نوعی فیرپلی مالی را زیرپا گذاشته است.

اکنون سوال از سیستم قضائی این است که چرا هویت این فرد باید ناشناس بماند؟ اگر ایشان ریگی به کفش ندارند، چرا از افشای هویت خود واهمه دارند و صحبت در خصوص او به خط قرمز مدیرعامل پرسپولیس تبدیل شده است! افکار عمومی از کجا مطمئن باشد که منبع پول های هنگفت تزریق شده به بازیکنان و مربیان پرسپولیس از منبع نامشروع و پولشویی نبوده است؟ آیا سیستم قضائی قصدی برای بررسی افزایش ثروت ناگهانی بازیکنان و خانواده آنها دارد؟ تکلیف قهرمانی هایی که تیم پرسپولیس به لطف جذب بازیکنان تراز اول فوتبال ایران به واسطه پرداخت از محل نامعلوم به دست آورده چه می شود؟ چه کسی باور می کند علیرضا بیرانوند با 15 میلیارد تومان در پرسپولیس توپ زده است؟ آیا همان ها که مبلغ قرارداد 30 میلیون تومانی سعید مهری را به سخره گرفتند باور می کنند پیام نیازمند 160 میلیارد قرارداد ببندد و بیرانوند فقط 15 میلیارد؟

فدراسیون فوتبال نیز می بایست در این زمینه مصرانه با سیستم قضائی همکار نماید تا حقی از تیمی ضایع نشود چرا که اگر قرار باشد تیم ها با یک مبلغ صوری در قرارداد، قانون سقف بودجه را دور بزنند، اصولاً این قانون برای چه وضع شده است؟

در انتها آن رسانه های بی شرفی (به خصوص مجری برنامه سیرک برتر) که در هفته های پایانی لیگ مدام با سرمربیان حریف استقلال مصاحبه کرده و درخواست بازی شرافتمندانه می کردند آیا جرات پرداختن به این مسئله و واکاوی آن را دارند؟