در فوتبال مدرن دنیا در ابتدای هر فصل صورتهای مالی باشگاه ها توسط اعضای هیئت مدیره بررسی می شود و پس از تصویب بودجه ای که مدیرعامل برای یک فصل فوتبالی تنظیم کرده، بر اساس پیش بینی هایی که انجام می شود، تیمها وارد مسابقات می شوند و به مربیان بابت هر سرفصل بودجه ای اعلام می شود و سرمربی می داند که با بودجه مذکور چطور در نقل و انتقالات حضور پیدا کند و انتظار مدیریت از او بابت این بودجه چیست.  متاسفانه در فوتبال ایران در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس چنین صورتهای مالی یا اصولاً وجود ندارد یا به قدری این دو باشگاه زیان ده هستند که مدیران آنها از اعلام رسمی آن طفره می روند و یا سوء مدیریت در وزارت ورزش و نبود نهاد نظارتی بر عملکرد این دوباشگاه باعث شده در طول سالیان گذشته، رقم های افسار گسیخته ای در هر فصل فوتبالی در این دو تیم هزینه شود و نه تنها بار بدهی های این دو باشگاه در چند سال اخیر سبک تر نشده بلکه هر سال با عملکرد ضعیف یک مدیر نسبت به سال قبل بدتر و سنگین تر شده است. در ادامه نگاهی داشته ایم به اهم هزینه ها و درآمدهای یک باشگاه فوتبال که به مدیران آن باشگاه در ابتدای فصل با در نظر گرفتن جمیع جهات، بودجه ای در نظر می گیرند و اهدافی را در لیگ داخلی و تورنمنت های بین قاره ای برای مربی تعیین می کنند و همه وظیفه و مسئولیت خود را می دانند و هر بخشی در انجام وظیه خود کوتاهی کرد به لطف خصوصی بودن باشگاه ها، خیلی زود برکنار می شود و به همین خاطر افراد همواره در تلاشند برای بقا در راس کار چه به عنوان مدیر و چه به عنوان مربی و بازیکن همواره بهترین عملکرد را در حوزه خود ارائه دهند چرا که می بایست نسبت به خروجی خود در حوزه مربوطه پاسخگو باشند و قراردادهای حرفه ای آنها نیز بر همین منوال پاداش و جریمه تنظیم می شود.

بررسی هزینه ها و درآمدهای تیم های حرفه ای فوتبال و ارتباطش به مهندسی لیگ ایران!

هزینه های یک تیم فوتبال حرفه ای

1.دستمزد بازیکنان فعلی

2.دستمزد کادر فنی و عوامل تیم

3.دستمزد اعضای هیئت مدیره

4.دستمزد کارمندان تیم

5.بدهی های داخلی و خارجی سررسید تا پایان فصل

6.هزینه کمپ، اقامت بلیط هواپیما، آماده سازی تیم، نگهداری استادیوم

7.جذب بازیکنان جدید در نقل و انتقالات

8. کلیه هزینه های فوتبال پایه

9.پاداش

10.استقراض

11.سایر

درآمدهای یک تیم فوتبال حرفه ای

1.ترانسفر بازیکن

2.اسپانسر روی پیراهن

3.حق پخش تلویزیونی

4.برند و لوگو

5.اپلیکیشن و کارت هواداری

6.کمک های هواداری

7.پاداش آسیایی

8.بلیط فروشی

9.فروش کیت لباس و ملزومات هواداری

10….

همانطور که می دانید فوتبال از یک ورزش به یک صنعت تبدیل شده است و اکنون تیمهای بزرگ فوتبال جهان از جمله منچستریونایتد، بارسلونا و رئال مادرید سالانه با درآمدهای میلیارد دلاری خود از انواع روش های درآمدزایی که از کنار موفقیت و برند خود به دست می آورند، سعی دارند ارزش سهام خود در بازار بورس را بالا ببرند و به همین منظور هرگز دست از سرمایه گذاری یا انتخاب های هزینه زا بر نمی دانرد چرا که وقتی قرار باشد این هزینه ها منتج به درآمدهای چندبرابری شود، متخصصین این باشگاه ها در حوزه اقتصاد به مدیران توصیه می کنند لان مربی یا فلان بازیکن ارزش سرمایه گذاری دارد چرا که با پیش بینی انالیزورهای فنی آن تیم حضور یک بازیکن یا مربی در تیم مذکور می تواند منجر به ازایش شانس موفقیت برای کسب جام و درآمدزایی باشگاه مذکور شود.

متاسفانه در فوتبال ایران به سبب فساد گسترده و سازمان یافته ای که از راس وزارت ورزش در کالبد فوتبال دمیده شده هرگز صورتهای مالی شفافی در باشگاه های فوتبال به خصوص در لیگ برتر و به طور خاص دوباشگاه دولتی استقلال و پرسپولیس دیده نمی شود و این دو باشگاه همواره در وضعیت زیان ده قرار داشته و هرچقدر پول به آنها تزریق شود، در نهایت خروجی قابل توجهی عاید آن تیم ها نمی شود. البته این قضیه در مورد باشگاه پرسپولیس در چند سال گذشته تا حدی متفاوت بوده چرا که مبلغ تزریقی به این تیم نسبت به تیم استقلال متفاوت بوده است و به همین سبب نیز آنها توانسته اند به موفقیت های بیشتری در لیگ داخلی و آسیا برسند.

چند روز قبل وزیر ارتباطات در ادعایی جنجالی مدعی شد، دولت به هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس نگاه یکسانی داشته است و برای اثبات ادعای خود اینطور گفت که اسناد کمک های دولتی به دو باشگاه مشخص و موجود است اما نکته ای که در این بین مغفول می ماند اینجاست که در لیگ های معتبر اروپایی، سازمان برگزار کننده بازیها به تیمهای بدهکار و ورشکسته اجازه برخی فعالیت ها را نمی دهد اما به عنوان مثال تیم پرسپولیس غرق در بدهی های رنگارنگ به بازیکنان و مربیان داخلی و خارجی بود که به سادگی مجوز ثبت قرارداد بازیکنان جدید به آنها داده شد.

اکنون این مطالبه مطرح است که اگر قرار بر شاف سازی هزینه ها و درآمدهای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس است، میزان هزینه کرد و درآمد هر دو باشگاه به صورت شفاف روشن شود تا مشخص شود کدام تیم لجام گسیخته هزینه کرده است و در آن شرایط می توان مقایسه بهتری بین مدیریت دو باشگاه داشت.

اینکه وزارت ورزش به عنوان متولی دو تیم، رویکرد متاوتی به این دو باشگاه داشته انکار نشدنی است چرا که در برهه های زمانی مختلف آنها دست از حمایت استقلال برداشته و در عوض به حمایت از پرسپولیس پرداختند که نتیجه این اتفاق نیز موفقیت پرسپولیس و خروجش از بحران و وارد کردن استقلال در بحران بوده است.

اگر بازیکنی مثل مامه تیام و جبارف توانستند استقلال را در گروه مرگ لیگ قهرمانان آسیا صدرنشین کنند و امید به قهرمانی در آسیا را برای این تیم افزایش دهند، هیچ توجیهی از وزارت نشینان برای عدم تمدید قرارداد این بازیکنان موجه نبود ولو اینکه آنها با صرف هزینه ای بیشتر پس از خروج آن دو بازیکن به عقد قرارداد با 4 بازیکن بی کیفیت پرداختند.

در طرف مقابل پرسپولیس با بیش از 1 میلیون و دویست هزار دلار بدهی به برانکو مجوز جذب بازیکنان جدیدش را گرفت این در حالیست که در مورد مشابه این اتفاق برای استقلال رخ نداد و بدهی شفر در موعد مقرر پرداخت نشد تا این تیم با محرومیت نقل و انتقالاتی وارد مسابقات آسیایی شود. یا در موردی دیگر وزارت ورزش درهای خروج را به روی مربی و بازیکن موق استقلال یعنی استراماچونی و میلیچ باز کرد و در طر مقابل مشخص شد آنها در اوج بدهکاری زیر بار پرداخت 16 میلیارد تومانی به شهرخودرو بابت انتقال یحیی گل محمدی رفته اند که اگر این اتفاق در هر لیگ معتبر دیگری رخ می داد، مسئولین برگزار کننده بازیها مانع از اجرایی شدن این انتقال می شدند کما اینکه برای جلوگیری از ریخت و پاش تیم هایی که مالکین متمول در اختیار دارند نیز قوانین فیرپلی مالی در نظر گرفته اند اما در ایران همچنان شاهد این هستیم که تیمی 4 سال پیش چند بازیکن در اختیار داشته که مبلغ قراردادشان به 8 میلیارد تومان می رسیده است (به استناد اعترافات علیرضا بیرانوند)!

هر چه که هست، اکنون مشخص شده که وزارت ورزش نقش موثری در موفقیت یا عدم موفقیت تیم ها در لیگ برتر ایفا کرده و اگر بحث مهندسی لیگ توسط وزارت ورزش مطرح می شود، مستندات و مصادیقی در این خصوص وجود دارد که با تصمیماتی که برای تیم ها گرفته شده، باعث وارد شدن بحران یا خروجشان از بحران شده اند.

فوتبال یک صنعت است و حساب کتاب آن دو دو تا چهار تاست و متاسفانه هر فردی که از بیرون به فوتبال ایران نگاه کند، متوجه فساد سازمان یافته در بدنه فوتبال ایران می شود…

پی نوشت: در نمایشی بودن سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال همین بس که در حالی که هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مدتهاست غرق بدهی هستند، اما هر بار مجوز فعالیتشان در نقل و انتقالات صادر می شود و با سندسازی و جعل، همه باشگاه ها را در حالت تسویه با بدهکاران معرفی می کنند تا از این طریق مجوز حرفه ای دریافت کنند.

آیا اکنون وزیر ورزش به عنوان رئیس مجمع هر دو باشگاه می تواند تأیید کند که هزینه هایی که در هر دو باشگاه تا اینجای فصل انجام شده بر طبق مصوبات مجمع در ابتدای سال بوده؟  اینکه تیمی با دور زدن قانون و تزریق یکباره منابع مالی به عنوان درآمد اسپانسری خارج از پیش بینی ها از بحران های مالی عبور کند، هنر مدیریت نیست بلکه ریشه در معرفی نامه هایی دارد که تز سمت چند وزارت خانه برای همکاری با باشگاه های مذکور صادر می شود!  پس شاید بهتر باشد آذری جهرمی تصور نکند که هواداران فوتبال روش های حمایت از یک تیم و عدم حمایت از تیم دیگری را با دور زدن قانون نمی دانند. وقتی منابع مالی برای یک تیم قفل است و برای تیم دیگر مجوز هزینه کردن خارج از مصوبه با درامد اسپانسری خلق الساعه مهیا میشود معنای آن مشخص است.

به عنوان مثال اگر بودجه مصوب یک باشگاه در ابتدای فصل 150 میلیارد تومان است ،با چه متر و معیاری به یکباره این عدد به 250 میلیارد تومان برای یک باشگاه افزایش پیدا می کند و دیگر مجبور است با همان بودجه مصوب کارش را ادامه دهد؟ مگر محل درامدها و هزینه هادر ابتدای سال پیش بینی نشده است؟ اینکه با به وجود آمدن یک هزینه جدید به فلان اسپانسر دستور داده شود تحت قالب قرارداد اسپانسری به تیم مذکور نزدیک شود و منابع مالی برای عبور از بحران تزریق کند، دور زدن قانون و عدم رعایت مساوات است و لاغیر …