تیم فوتبال استقلال تهران شب گذشته در یک بازی که ساده به نظر می رسید، با نتیحه 0-0 مقابل نفت مسجد سلیمانی که احتمالاً در انتهای فصل در نیمه پائینی جدول جای خواهد گرفت، متوقف شد تا 2 امتیاز حساس را از دست داده باشد. ساپینتو سرمربی استقلال در توجیه این نتیجه مدعی شد دمای 40 درجه محل برگزاری بازی باعث رقم خوردن این نتیجه شده است.

استقلال ساپینتو همچنان زشت و بدترکیب | نه خبری از فوتبال هجومی است نه استحکام دفاعی

ساپینتو که پس از گذشت 4 هفته از بازیها هنوز ترکیب اصلی تیمش را نشناخته، در این بازی شهباززاده را نیمکت نشین کرد و پیمان بابایی را جایگزین او در ترکیب اصلی استقلال کرد. او با میدان دادن به سعید مهری یک سورپرایز دیگر برای هواداران استقلال داشت که البته چندان سورپرایز جالبی نبود.

استقلال در روز پرفروغ محبی و جلالی و روز بد یامگا و حردانی و بازی متوسط و ضعیف هافبک های میانی که هیچ کدام هافبک طراح نبودند، به این تساوی دست پیدا کرد و این در حالیست که هنوز هیچکس راز نیمکت نشینی امانوف را نمی داند چرا که هواداران استقلال معتقدند اگر ساپینتو به او اعتقاد نداشت، چرا این بازیکن بزرگسال در لیست نگه داشته شد و از لیست خارج نشد تا جا برای بازیکنی مثل کاوه رضایی باز شود؟

ساپینتو در حالی به دمای هوای اشاره کرد که استقلال با همین دمای هوا در سالهای گذشته بازیهای خوبی را در خوزستان از خود به نمایش گذاشته بود. شاید وقت آن رسیده تا ساپینتو اشتباه خود در انتخاب سیستم و تاکتیک 3 مهاجمه را بپذیرد و از بازی دادن به چند بازیکن کند و ضعیف در ترکیب اصلی آبی ها چشمپوشی کند تا نتیجه متفاوتی از آنچه تاکنون به نمایش گذاشته را ببیند.

حقیقت ماجرا این است که ساپینتو با وعده بازی تهاجمی به استقلال آمد اما این تیم تا اینجای کار هیچ نشانه ای از یک نمایش هجومی از خود نشان داده است که دو علت اصلی این مسئله عباتند از:

1. انتخاب سیستم و تاکتیک نامتناسب با پتانسیل بازیکنان استقلال
2. استفاده از بازیکنان کند در میانه زمین

پیشتر عنوان کرده بودیم که بازیکنان استقلال با انجام بازی با سیستم های 3-4-3 و 3-3-4 بیگانه اند و چه بهتر بود ساپینتو ابتدا از سیستم هایی استفاده می کرد که بازیکنان با شرح وظایف پستهای مختلف، آشنایی کامل دارند تا ناهماهنگی در روند بازی به حداقل برسد. ساپینتو می توانست برای جا انداخت سیستم مدنظر خود به مرور در خلال بازیها از سیستم های 3 مهاجمه به عنوان پلن B خود استفاده کند و در حین بازی حریفان را سورپرایز کند. تنها بودن مهاجمین استقلال در فاز هجومی و خصوصیات تدافعی هافبک های فعلی استقلال و عدم خلاقیت در میانه میدان از جمله موارد برجسته بازی این روزهای استقلال است.

یکی از انتقاداتی که به ساپینتو وارد است، استفاده از بازیکن کندی همچون روزبه چشمی در میانه میدان استقلال است که نه ساختار دفاعی این تیم را مستحکم کرده و نه تاثیری در حملات آبی ها دارد. فاجعه این انتخاب وقتی کامل شد که بازیکنی با خصوصیات مشابه چشمی یعنی سعید مهری در بازی شب گذشته در میدان دیده شد که نشان از عدم آگاهی ساپینتو از پتانسیل بازیکنانش دارد.

هر چه که هست، ساپینتو درست در مسیری قدم بر می دارد که محمود فکری چند سال پیش آن را با اصرار بر اجرای سیستم 3-3-4 طی کرده بود و سرنوشت او نیز به بدترین شکل ممکن در استقلال رقم خورد. آبی ها در حال حاضر نه بازی هجومی و ریسکی را ارائه می دهند که بتوان از مشکلات خط دفاعی این تیم عبور کرد و نه ساختار دفاعی مستحکمی دارند و مثل یک تیم میانه جدولی در هر بازی دلخوش به 2-3 موقعیت گل نصف و نیمه هستند.

پتانسیل نفرات فاز هجومی استقلال به حدی است که هر سرمربی آرزوی داشتن یکی از بازیکنان خط حمله استقلال را دارد اما اشتباهات ساپینتو تا اینجا باعث شده تا ستاره های استقلال هم در این سمفونی ناهمگون ناکوک بنوازند. او می تواند بازی با سیستم های دو مهاجمه را حداقل برای یک بازی امتحان کند و خروجی کارش را با آنچه اکنون در زمین اتفاق می افتد مقایسه کند. سیستم هایی مثل 2-5-3 یا 2-4-4 که بازیکنان استقلال آشنایی کامل با اجرای آن در زمین دارند. در شرایط فعلی به نظر می رسد، بهترین آرایش استقلال با بازیکنان فعلی سیستم 2-4-4 باشد؛با فرض مشکل دار بودن استفاده از امانوف می توان از مهدی قایدی یا امیرعلی صادقی به عنوان بازیکنی که از عقب به خط حمله اضافه می شود و قدرت پاسدهی بهتری نسبت به مهدی پور دارد، استفاده کرد.

البته در مشکلات اخیر سهم مدیریت ضعیف استقلال در بستن تیمی نامتوازن نیز کمرنگ نیست و اشتباهات سردار آجورلو که این روزها بیشتر از اصل به فرع می پردازد، مزید بر افزایش فشار بر روی بازیکنان استقلال شده است.