در حالی که وزارت وزش با قانون مضحک منع جذب مربی و بازیکن خارجی به استقبال لیگ بیستم رفت؛ قیمت بازیکنان داخلی به یکباره 3 تا 4 برابر شد به طوری که شاهد این مسئله هستیم که یک ملی پوش، زیر 10 میلیارد تومان درخواست ندارد. اما نکه جالب در خصوص وضع این قانون اینکه به نظر می سد مدیران ارشد وزارت ورزش بی توجه به اتفاقات دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تنها بر حجم بدهی های آنها می افزایند و در انتها نیز  مدیر مذکور به عنوان مقصر معرفی می شود و بی سر و صدا و بدون اینکه به کسی پاسخگو باشد، از صحنه کنا می رود چرا که تمامی اوامر بالادستی ها را اجرا کرده و از خودش اختیاری نداشته است.

بگومگوی هادی طباطبایی با معاون وزیر ورزش

آیا میلیچ و رادوشویچ وزیر ورزش را بیچاره می کنند؟

اگر امروز طلب استراماچونی و کالدرون به کابوس بعدی مدیران استقلال و پرسپولیس پس از کابوس شفر و برانکو تبدیل شده این اتفاق به واسطه سوء مدیریتی است که در وزارت ورزش در این خصوص انجام گرفته چرا که  مستندات و شاهدان زنده بسیاری وجود دارند که دخالت وزارت ورزش برای جدایی این مربیان را گواهی می دهند که امروز بر حجم بدهی های این دو باشگاه افزوده است.

اما این پایان کابوس مدیران فعلی استقلال و پرسپولیس نیست چرا که هم اکنون نیز نوع برخورد با دو بازیکن خارجی استقلال و پرسپولیس یعنی میلیچ و رادوشویچ طوری است که آنها را به سمت فسخ قرارداد و شکایت احتمالی از این دو باشگاه سوق می دهد. به نظر می رسد ترفند پرداخت نکردن مطالبات بازیکن برای فراری دادن او به مذاق مدیران ارشد وزارت ورزش مزه کرده است و آنها که به خوبی می دانند سال دیگر جایی در سیستم اجرایی وزارت ورزش نخواهند داشت، از حالا به دنبال هزینه تراشی برای وزارت ورزش دولت بعد هستند که موظف به تامین مالی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس از طریق پیدا کردن کارگزار برای آنها خواهد بود.

در شرایط فعلی، بدون تردید میلیچ و رادوشویچ نیز قادرند با فسخ یک طرفه قرارداد خود با باشگاه های استقلال و پرسپولیس نه تنها مطالبات قبل خود را وضول کنند بلکه بابت فصلی که بازی نکرده اند نیز از این دو باشگاه پول می گیرند.

به جرات می توان گفت یکی از دستاوردهای مسعود سلطانی فر که در مجلس کمتر به آن پرداخته شده، پرداخت پول مفت به خارجی هایی است که به ایران وارد شدند و مشخص نیست آیا فرد یا افرادی از این اتفاق ذی نفع می شوند که این سیکل معیوب در دوران وزارت سلطانی فر به بدترین شکل ممکن در حال اجرایی شدن است و خیال توقف نیز ندارد. به نظر می رسید پس از ماجرای ویلموتس، آقایان دست از سودجویی از این طریق برداشته و به راه راست هدایت شده باشند اما نگاهی به وضعیت خارجی های دو تیم استقلال و پرسپولیس نشان می دهد، بساط بخور بخور دوستان از کنار فسخ قرارداد خارجی ها همچنان باز است و این در حالیست که هیچ اقدام عملی برای استیضاح سلطانی فر و پاسخگویی اش بابت این حجم از سوء مدیریت در زیر مجموعه ش دیده نمی شود.

پی نوشت: ادعاهایی مثل دخالت وزارت ورزش در امور دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در شان و منزلت وزیر ورزش نبوده نیز دیگر نخ نما شده چرا که شاهدان زنده ای وجود دارند که به دخالت شخص وزیر ورزش در ریزترین امور این دو باشگاه شهادت می دهند و دوران این فرافکنی های عوام فیبانه گذشته است. افکار عمومی هنوز منتظر مشخص شدن خائنین به منافع ملی در موضوع قرارداد ننگین ویلموتس هستند و قصور و سهل انگاری در معرفی عوامل عقد این قرارداد، گناهی نابخشودنی محسوب می شود همانطور که قصور در رسیدگی به فجایعی که در فوتبال ایران در دوران وزارت سلطانی فر رخ داد، امری غیرقابل گذشت به حساب می آید. بر طبق گزارش قاضی زاده هاشمی، پرسپولیس با 13.5 میلیون دلار و استقلال با 85 میلیون دلار بدهی در دوران وزارت سلطانی فر بدترین عملکرد تاریخ خود در این زمینه را بر جای گذاشته اند و به نظر می رسد باید مشخص شود، چه فرد یا عواملی در به وجود آمدن این فاجعه مدیریتی نقش داشته اند ؟