به نظر می رسد محود فکری بر خلاف شعارهای زیبایی که بعضاً در برخی مصاحبه هایش می دهد، چندان هم مربی آرامی نیست و در لحظات بحرانی و زمانی که فشار بازی زیاد می شود، او به شدت از خود بیخود می شود به طوری که خودی و غیرخودی را دیگر نمی شناسد و دقیقاً همین لحظات است که ممکن است برگ برنده یک مربی در یک بازی پرفشار باشد.

آقای فکری اگر اعصاب ندارید مربیگری نکنید | عصبانی کردن شیخ دیاباته هم هنر می خواهد

فکری در بازی جنجالی با فولاد خوزستان به سبب کری خوانی که بین او و کادر فنی حریف وجود داشت، از همان ابتدا با فشار زیاد بازی را آغاز کرد و داد و بیدادها عجیب او بر سر بازیکنان ما را به یاد منصوریانی انداخت که با این تاکتیک سوخته در نهایت به در خروجی استقلال هدایت شد.

حساسترین دقایق این بازی از دقیقه 85 به بعد آغاز شد؛ جایی که محمد دانشگر به دلیل مصدومیت خودساخته قادر به ادامه بازی نبود و کادر فنی استقلال به سبب فشار بازی، حواسش به تعویض کردن او نبود و در نهایت وقتی متوجه ماجرا می شوند و قصد تعویض سریع دیاباته را دارند که این بازیکن آرام برای نمایش بهترش در زمین، به سراغ تعویض استوک هایش می رود و در هنگام برگشت از رختکن، با عصبانیت محمود فکری مبنی بر آماده نبودنش برای ورود به زمین مواجه می شود.

اینکه دیاباته در آن لحظه برای به رختکن رفتن مقصر بوده یا خیر بحث دیگری است اما آنچه که مشخص است، این بازی اولین و آخرین باری نبود که فکری با دیاباته کار می کرد که آنگونه با وی رفتار کند.

اخلاق و رفتار شیخ دیاباته در مدت یکسال حضورش در فوتبال ایران تقریباً تحسین همه اهالی فوتبال حتی هواداران پرسپولیس را به همراه داشته است اما سرمربی هیجان زده استقلال که از نشسن روی نیمکت استقلال سر از پا نمی شناسد چنان با وی برخورد کرد که این بازیکن آرام، عصبانی شد و تا مدت حضورش در استقلال با دلخوری نسبت به این رفتار فکری در تمرینات حاضر می شود. چه بسا اگر قراردادی در بین نبود، او از همان اهواز، ایران را ترک می کرد.

حتی اگر رفتار زشت فکری در جریان بازی را به واسطه فشار بالای آن مسابقه بگذاریم، حرکت بعدی او مبنی بر در اختیار گذاشتن شیخ دیاباته به کمیته انضباطی باشگاه و منع حضورش در تمرینات به هیچ عنوان قابل گذشت نیست. او می توانست بدون اعمال این تنبیه، با صرف نظر از تمامی اتفاقات رخ داده در بازی که تمام شده، به شکل عادی تمرینات را با حضور دیاباته برگزار می کرد تا فضای تیمش را بیش از این به حاشیه و شایعه نکشد.

هر چه که هست فکری در مدت کوتاه حضورش در استقلال نشان داده شاخصه های یک مربی بزرگ شدن در این تیم را نه به لحاظ اخلاقی و نه به لحاظ فنی ندارد و به جای جمع کردن حاشیه ها، با اقداماتی که انجام می دهد، بر حجم حواشی می افزاید.

توصیه ما به محمود فکری این است که اگر اعصاب مربیگری ندارد، برای مدتی این حرفه را رها کند چرا که این حره به اعصاب پولادین نیاز دارد و مربیانی که در کنار زمین زود از کوره در بروند، معمولاً محکوم به شکست هستند.

پی نوشت: شاید اگر محمود فکری اعلام می کرد دیگر حاضر نیست با مظلومی به عنوان سرپرست تیم که عامل بسیاری از اتفاقات اهواز بود، کار کند برای هواداران این تیم قابل هضم تر بود تا اینکه شیخ دیاباته را تنبیه کند!